Poniżej znajduje się lista pojęć związanych z wrestlingiem. Ta rozrywka sportowa posiada wiele terminów charakterystycznych tylko dla niej[1]. W początkowych latach istnienia wrestlingu wiele z przedstawionych sformułowań było znanych wyłącznie przez zawodników i osoby bezpośrednio związane z organizacją show, a określenia te służyły przede wszystkim do porozumiewania się w obecności osób z zewnątrz[1][2]. W ostatnich latach ogólnodostępność Internetu pozwoliła na wzrost popularności tych terminów[1]. Części z nich używa się tylko w aspektach finansowych, zaś reszty odnośnie do samych zawodników i ich walk[2].

Spis treści: Do góry — 0–9 A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

A

A-show

WrestleMania jest największym z A-shows WWE.
Gala wrestlingu, na której rywalizują ze sobą największe obecne gwiazdy federacji[1].

A-team

Grupa najlepszych zawodników federacji, którzy występują na A-show[1].

Abort

Nagłe zakończenie feudu, angle’a lub gimmicku bez podania oficjalnej przyczyny, najczęściej z powodu braku zainteresowania fanów[1].

Agent

Pracownik organizacji, często emerytowany weteran ringu, który pomaga zawodnikom układać pojedynki, planuje fabułę oraz przekazuje informacje od tak zwanych bookerów. Często działa jako łącznik pomiędzy zapaśnikami a kadrą zarządzającą wyższego szczebla. Czasami dba o trening i naukę młodych wrestlerów, którym często nie szczędzi słów krytyki. Przez niektóre organizacje agenci określani są jako producenci.

Alliance

Wspólna relacja (sojusz) pomiędzy dwoma lub więcej wrestlerami, którzy walczą wspólnie w tag teamach lub indywidualnych walkach. Sojusze są formowane często z konkretnego powodu, np. w celu zdobycia tytułów mistrzowskich lub pozbycia się innej grupy wrestlerów[3].

Angle

Fikcyjny storyline. Angle zaczyna się zwykle atakiem jednego zawodnika na drugiego (fizycznym lub psychicznym), co doprowadza do feudu[2]. Scenariusz angle’a może przewidywać jedną walkę lub nawet wieloletnią rywalizację.

Apter mag

Staroszkolny magazyn profesjonalnego wrestlingu, który trzyma się zasad kayfabe[1]. Termin pochodzi od współpracy magazynu z Billem Apterem, np. w przypadku Pro Wrestling Illustrated[1].

B

B-show

Wydarzenie, w którym rywalizują ze sobą zawodnicy znajdujący się „w środku stawki” w danej federacji. Czasami uczestniczą w nim dobrze znani zapaśnicy, którzy powracają po nieobecności lub kończą swoje kariery[1].

B-team

Grupa zawodników występujących w B-Show. Zazwyczaj rywalizują oni w tym samym czasie co zawodnicy z A-Team, ale w innej arenie. Czasem zdarza się, że federacja organizuje galę z zawodnikami z B-Teamu, aby przebadać nowy rynek.

Babyface

→ Face

Beat down

Przykład beat downu – The Shield atakują Kane’a.
Sytuacja, w której wrestler zostaje zaatakowany najczęściej przez kilku przeciwników, co doprowadza do jednostronnej walki kończącej się dłuższym ogłuszeniem atakowanego zawodnika.[1]

Blading

Przykład bladingu – Ric Flair na WrestleManii X8.
Zamierzone rozcięcie skóry, wywołujące krwawienie u wykonującego je zawodnika.

Blind

Sytuacja, gdy sędzia nie widzi obecnej sytuacji na ringu, co najczęściej jest wykorzystywane przez heeli do nieprzepisowej interwencji w pojedynek.

Blind tag

Zmiana w meczu tag-teamowym, którą wrestler znajdujący się w ringu wykonuje bez swojej wiedzy lub świadomości. Określenie to odnosi się także do sytuacji, w której to przeciwnik wykonującego zmianę nie jest świadom tego, że ona nastąpiła. Wystawia go to na blindside attack. Najczęściej dochodzi do takiej sytuacji, kiedy zawodnik walczący w ringu zostaje z niego wyrzucany przez liny lub jest spychany do własnego narożnika.

Blown spot

→ Missed spot.

Blow off

Finałowa walka feudu[1]. Czasem jest to ostatnia walka w federacji dla jednego lub więcej wrestlerów[1].

Blow up

Sytuacja, w której wrestler jest bardzo wyczerpany podczas walki[1].

Book

Ustalenie oraz wprowadzenie do karty gali danego wydarzenia. Osoba zajmująca się układaniem pojedynków oraz pisaniem storyline’ów określana jest jako „booker”[1]. Jest to odpowiednik scenarzysty. Określenie to czasem odnosi się także do osoby, która rekrutuje i/lub zatrudnia talenty do pracy w danej federacji. Terminu „booking”, wrestlerzy używają także do określenia zaplanowanego pojedynku czy wystąpienia podczas show[1].

Booker

Osoba zajmująca się układaniem pojedynków oraz pisaniem storyline’ów, wykonująca tzw. „booking”.

Botch

Słynny botch Brocka Lesnara na WrestleManii XIX – podczas wykonywania Shooting Star Press Lesnar wylądował na głowie doznając obrażeń karku.
Wykonanie spotu w sposób inny, niż pierwotnie planowany, w wyniku pomyłki, złej oceny sytuacji lub wypadku. Większość takich sytuacji jest niegroźna, zazwyczaj zawodnik zahacza o liny lub upada przed przeciwnikiem. Niektóre źle wykonane akcje mogą się jednak skończyć poważnymi kontuzjami, a nawet śmiercią.

Brand

Formuła organizacji WWE w latach 2002–2011 i od 19 lipca 2016. Federacja jest podzielona na trzy brandy (dwa główne: Raw i SmackDown oraz brand rozwojowy NXT). Do brandu zalicza się własna tygodniówka (odziedziczona po swojej nazwie, przykładowo tygodniówka Raw), pasy mistrzowskie, roster wrestlerów i wrestlerek, zespół komentatorski, pracownicy z zaplecza, a także własne gale pay-per-view.

Brawl

Bójka pomiędzy zawodnikami, która nie ma miejsca podczas walki.

Broadway

Czasowa, krótkotrwała popularność danego wrestlera.

Bump

Przyjęcie akcji, która wiąże się z upadkiem z pewnej wysokości na matę[1][4].

Burial/bury

Zaplanowane działania w celu obniżenia popularności lubianego przez fanów wrestlera. Odbywa się to poprzez działania promotora lub bookera zmuszające wrestlera do udziału w walkach typu squash, ciągłe porażki i/lub udział w mało interesujących feudach. Wrestler traci zaufanie ze strony organizacji, może otrzymać niepopularny gimmick, który powoduje spadek popularności u fanów. Może to być swego rodzaju zemsta bookera wobec wrestlera za pozaringowe scysje.

Business

Inaczej profesjonalny wrestling; tego określenia używa się w wypadku celowego pominięcia wyrazów „zawód” lub „sport”[2].

Bust open

Ang. „zacząć krwawić”, zazwyczaj jest to krwawienie z głowy po otrzymaniu uderzenia krzesłem czy poprzez blading. Komentatorzy często wobec krwawiącego wrestlera używają określenia „busted (wide) open”.

C

C-show

Wydarzenie, w którym udział biorą zawodnicy o najniższych umiejętnościach spośród wszystkich wrestlerów w organizacji. Często używane jako określenie deprecjonujące kogoś.

Call

Podpowiadanie drugiemu wrestlerowi o następnych spotach w walce, za pomocą gestów lub klepnięć. Taki język porozumiewania się nazywa się „carny”. Często tę rolę pełnią sędziowie.

Card

Pol. karta (walk). Pełny zestaw pojedynków, które zostaną rozegrane podczas gali[1]. Na plakatach promujących daną galę często harmonogram walk umieszcza się w odwrotnej kolejności niż ma to rzeczywiście miejsce w trakcie danego wieczoru. Walki wieczoru pomiędzy najbardziej rozpoznawalnymi gwiazdami federacji zazwyczaj są walkami o jakiś tytuł i określane są jako top of the card oraz headliners. Z kolei walki pomiędzy mniej znanymi postaciami organizacji określane są jako undercard.

Carry

Prowadzenie walki przez lepszego technicznie wrestlera. Ma to na celu lepsze postrzeganie rywala przez kibiców.

Cash in

Używane tylko w WWE i w Lucha Underground. Wykorzystanie kontraktu Money in the Bank lub mistrzostwa Lucha Underground Gift of the Gods Championship do walki o pas mistrzowski.

Catchphrase

Tekst lub charakterystyczne powiedzonko wygłaszane przez danego wrestlera.

Catfight

Chaotyczna szarpanina między kobietami, charakteryzująca się brakiem elementów technicznych typowych dla wrestlingu, często naginająca zasady walki poprzez szarpanie i ciągnięcie za kostium czy włosy.

Chant

Hasło skandowane przez publiczność podczas walki czy segmentu.

Cheap heat

Prowokowanie negatywnej reakcji publiczności, najczęściej poprzez obrażanie mieszkańców miasta czy lokalnego zespołu sportowego (na przykład noszenie bluzy Yankees w Bostonie). Takie akcje wykonuje najczęściej heel, aby zostać wygwizdanym czy „wybuczanym”[1][2].

Cheap pop

Prowokowanie pozytywnej reakcji fanów, najczęściej poprzez komplementy na temat miasta, w którym odbywa się dana gala.

Cheap shot

Używanie nieprzepisowych zagrań, przykładowo cios poniżej pasa lub użycie niedozwolonego przedmiotu, który pozwala uzyskać przewagę nad przeciwnikiem.

Cheer

→ Pop.

Clean finish

Zakończenie pojedynku bez interwencji z zewnątrz, najczęściej w obrębie ringu.

Clean wrestling

Walka pomiędzy dwoma face’ami, między którymi nie ma akurat feudu. Tego typu pojedynki są rozgrywane przeważnie w celu podkreślenia umiejętności technicznych wrestlerów[5].

Closet champion

Posiadacz pasa (najczęściej heel), który broni swój tytuł bardzo rzadko, unika rywalizacji z najlepszymi zawodnikami, wygrywa nieuczciwie (często poprzez interwencję z zewnątrz), a kiedy jest zmuszony rywalizować z lepszymi przeciwnikami, bezustannie doprowadza do dyskwalifikacji, aby zachować tytuł[1].

Color

Określenie krwi[1][6][7].

Color comentator

Osoba komentująca walki, niebędąca głównym komentatorem.

Comeback

Nagły zwrot akcji w walce; zawodnik, który do pewnego momentu przegrywał (najczęściej face), zaczyna przeważać w pojedynku. Przykładem comebacku jest „Hulking up”, co odnosi się do tej samej sytuacji związanej z Hulkiem Hoganem.

Counter

Skontrowanie akcji przeciwnika.

Countout

Wyliczenie, sposób na wygranie pojedynku. Polega na wyrzuceniu przeciwnika z ringu na czas doliczenia sędziego do 10. Pasy mistrzowskie nie zmieniają właściciela poprzez Count-out.

Crimson mask

„Szkarłatna maska”, określenie twarzy zawodnika pokrytej krwią.

Cross-promotion

Gala organizowana razem przez dwie (lub więcej) federacje. Ma swoje początki już w początkach wrestlingu, kiedy to rywalizujący promotorzy często organizowali tego typu pojedynki.

D

Dark match

Nietransmitowana w telewizji walka, która najczęściej odbywa się przed główną częścią show. Zazwyczaj walczą w niej nowi zawodnicy, którzy są sprawdzani przed dołączeniem do głównej części rosteru[1]. Zdarza się także, że dark matche rozgrywane są po głównym show. Biorą w nich udział zazwyczaj Main eventerzy. Ma to na celu zwiększenie sprzedaży biletów i zadowolenie fanów, bez wpływania na rozgrywane storyline’y.

Dirt sheet

Biuletyn (lub strona internetowa) odsłaniający wewnętrzne funkcjonowanie pro wrestlingu.

Diva

Niefunkcjonujące już określenie zawodniczki (kobiety) występującej w WWE.

Double team

The Fabulous Rougeaus wykonujący double team maneuver (akcję drużynową).
Taktyka używana w walkach tag teamów, polegająca na wykorzystaniu 5 sekund po tagu (zmianie) do wykonania akcji zespołowej.

Double turn

Sytuacja w której jednocześnie heel staje się face’em, a face heelem (przechodzą turn) podczas jednej walki lub angle’u.

Draw

Popularność wrestlera. Najwięcej fanów na gale ściąga wrestler, który ma największy draw. Draw oznacza także walkę remisową[1].

Drop

Przegranie walki lub mistrzostwa, gdy przegrany zgadza się na porażkę.

Dud

Bardzo słaby, nudny mecz pozbawiony interesujących elementów[8].

Dusty finish

Sytuacja, kiedy sędzia, który zastąpił ogłuszonego oficjela, który zaczął walkę, odlicza pinfall, który prowadzi do zakończenia walki, a sędzia rozpoczynający starcie unieważnia decyzje drugiego sędziego. Określenie pochodzi od imienia Dusty’ego Rhodesa[1].

E

Enforcer

Kane (w białej koszuli) jako enforcer Authority.
Zawodnik, który pełni rolę ochroniarza innego wrestlera. „Ochroniarz” zazwyczaj ma lepsze warunki fizyczne od zawodnika ochranianego[1]. Określenie to wymyślone zostało przez Arna Andersona, którego obdarzono właśnie nickiem „The Enforcer”. Pojęcie enforcer używane jest także w odniesieniu do osoby, która poprzez swoje działania pozaringowe wchodzi w rolę sędziego specjalnego, rzekomo w celu zachowania porządku.

Entrance

Wejście zawodnika na ring.

Entrance video

Film wyświetlany na titantronie podczas wejścia zawodnika.

Eye-gouging

Atak na oczy, zabroniony w wrestlingu.

F

Face

John Cena – topowy face WWE.
Zawodnik, który gra rolę bohatera, który zawsze walczy według zasad; jest bookowany, aby otrzymywał pozytywne reakcje fanów, przeciwieństwo heela. W Lucha libre nazywa się técnico[1].

Face turn

Odmiana turnu, heel staje się face’em.

Face-in-Peril

Sytuacja podczas walki tag teamów, w której jeden zawodnik teamu face’ów jest dominowany przez team heel’ów przez dłuższy okres walki. Taktyka ta ma na celu spowodowanie jeszcze bardziej pozytywnej reakcji na team face’ów.

Fall

Zakończenie walki. Zazwyczaj odbywa się przez przypięcie (pinfall), poddanie (submission), wyliczenie (count-out) lub dyskwalifikację. W two out of three falls matchu zawodnik, aby wygrać musi zdobyć 2 falle, aby wygrać walkę.

Fallout show

Pierwsza gala telewizyjna po gali Pay-per-view.

False comeback

Moment, kiedy zdominowany zawodnik na chwilę przejmuje inicjatywę, ale szybko ją traci na rzecz przeciwnika[1]. Zazwyczaj false comeback następuje tuż przed faktycznym comebackiem.

False finish

Sytuacja, w której zawodnik (zazwyczaj po otrzymaniu kilku finisherów) jest przypinany, ale wykonuje kickout zanim sędzia doliczy do 3. Buduje to napięcie i zainteresowanie publiczności.

Fantasy booking

Życzeniowy booking, najczęściej są to rozmyślenia fanów na temat możliwych scenariuszy.

Feud

Rywalizacja pomiędzy zawodnikami lub grupami zawodników, którzy zazwyczaj rywalizują ze sobą przez kilka walk. Najczęściej feud jest prowadzony między heelem a face’em[9].

Fighting champion

Mistrz, który często broni swojego tytułu.

Finish

Zaplanowane zakończenie walki.

Finisher

Nattie Neidhart wykonująca swój finisher (w tym wypadku jest to chwyt Sharpshooter) na Ariel.
Charakterystyczna akcja wrestlera, zazwyczaj prowadząca do przypięcia lub poddania.

Five moves of doom

Stała kombinacja akcji, którą dany wrestler wykonuje w niemalże każdym pojedynku, zawsze w takiej samej kolejności, zazwyczaj kończąca się finisherem i prowadząca do przypięcia lub poddania. W latach 90. taka taktyka została spopularyzowana przez Breta Harta, obecnie stosowana m.in. przez Johna Cenę.

Foreign object

Broń niedozwolona w danym pojedynku, zazwyczaj znajdowana pod ringiem lub w jego okolicach, ukryta w stroju zawodnika lub wręczana walczącemu przez jego menedżera, ingerującego w walkę innego wrestlera lub, co ma miejsce bardzo rzadko, osobę z publiczności. Jeżeli sędzia nie zauważy, że użyty został niedozwolony przedmiot, często prowadzi to do pinfallu. Zauważenie użycia tego przedmiotu przez sędziego prowadzi do dyskwalifikacji.

Freebird Rule

The New Day z pasami mistrzowskimi WWE Tag Team Championship – trzyosobowy zespół, którego wszyscy członkowie byli mistrzami tag teamów zgodnie z zasadą Freebird Rule.
Zasada, zgodnie z którą mistrzostwo tag teamów może być posiadane przez trzy osoby. Trzyosobowa grupa stosująca Freebird Rule może wystawić dowolnych dwóch członków do bronienia tytułu. Nazwa reguły pochodzi od nazwy zespołu The Fabulous Freebirds, których uważa się też za twórców tej zasady[10][11].

G

Gala PPV

Gala udostępniana w systemie pay-per-view, położona najwyżej w hierarchii gal. Określenie używane również w kontekście ważniejszych, telewizyjnych gal federacji niegenerujących w wydarzenia cotygodniowe.

Gas

Określenie sterydów, użyte w kontekście „out of gas” oznacza wytrzymałość[1].

Gassed

Wyczerpany, nie mogący złapać oddechu w trakcie walki.

Getting light

Pomoc dla przeciwnika w prawidłowym wykonywaniu akcji.

Gig

Czasownik określający celowe wywołanie krwawienia poprzez nacięcie np. żyletką przez zawodnika krwawiącego[1].

Gimmick

Mike Rotunda posługujący się gimmickiem poborcy podatkowego, Irwina R. Schystera.
Wcielenie, postać odgrywana przez wrestlera. Składają się na niego zbiór cech charakterystycznych dla zawodnika, jego ubiór oraz historia w kayfabe. Ma on swoje przełożenie na zachowanie zawodnika w czasie pojedynków i w segmentach promocyjnych. W zależności od swojego gimmicku wrestler może być face’em, czyli bohaterem pozytywnym, któremu kibicuje publiczność, lub heelem – czarnym charakterem nielubianym przez publiczność. Wrestler, który nie jest ani face’em, ani heelem, nazywany jest tweenerem.

Glorified jobber

Jobber, który pokonuje innych jobberów, jak i również mid-cardowych wrestlerów, lecz przegrywa z największymi gwiazdami federacji.

Go home

Hasło, które zawodnicy wypowiadają, gdy z pewnych przyczyn nie są w stanie dokończyć walki według scenariusza. Skutkuje to skróceniem walki i szybkim zakończeniem pojedynku.

Go-home show

Ostatnia gala telewizyjna przed galą Pay-Per-View.

Gold

Jedno z określeń tytułu mistrzowskiego.

Go over

Czasownik oznaczający „pokonać kogoś”.

Gorilla position

Miejsce na zapleczu, w którym zawodnicy oczekują na wejście na ring. Swą nazwę zawdzięcza jednej z legend profesjonalnego wrestlingu – Gorilla Monsoonowi.

Green

Zawodnik, który słabo walczy z powodu braku doświadczenia. Aby walka z jego udziałem była ciekawa, jego przeciwnik musi być w stanie go prowadzić (carry somebody)[1].

Gusher

Głęboko wykonane nacięcie po którym następuje obfite krwawienie, zazwyczaj wykonywane przez nieuwagę[1][7].

H

Hardway

Niezamierzona rana doznana podczas walki, której skutkiem jest nieplanowane krwawienie.

Head drop

Akcja, która nie została wykonana prawidłowo i skutkuje niebezpiecznym upadkiem na głowę, najczęściej w wyniku botchu.

Heat

Negatywna reakcja publiczności, buczenie. Najczęściej wywoływana przez heeli.

Heel

Iron Sheik przez większość swojej kariery odgrywał rolę heela.
Zawodnik, który gra rolę antagonisty, który często łamie zasady; jest bookowany, aby otrzymywał negatywne reakcje fanów, przeciwieństwo face’a. W lucha libre nazywa się rudo.

Heel pay-per-view

Gala Pay-Per-View, podczas której wszystkie lub znaczna większość walk wygrywają heele.

Heel turn

Odmiana turnu, w którym face staje się heelem.

High-flyer

(z ang. wysoki lotnik) – Określenie zawodnika, którego styl walki bazuje na akrobatycznych skokach i ryzykownych, efektownych akcjach, takich jak Moonsault i Suicide dive. Zawodnicy stosujący ten styl często są ograniczeni siłowo i nadrabiają swoje słabości akrobatyką. Przykładem zawodnika stosującego często ten styl jest Rey Mysterio[12].

High rent district

Miejsce na szczycie narożnika, z którego często wykonywane są akcje.

Highspot

Przykład highspotu – Adrian Neville wykonujący Red Arrow.
Akcja z najwyższej liny lub z narożnika, a także kombinacja akcji uznawanych za niebezpieczne[1].

Hooker

Niewalczący zbyt dobrze zapaśnik, który najczęściej interweniuje w pojedynki innych zawodników[1].

Hoss

Zawodnik o znakomitych warunkach fizycznych, który nie posiada jednak zbyt dobrych umiejętności ringowych.

Hotshot

Bardzo krótki feud albo wielki pojedynek, który transmitowany jest w telewizji zamiast na gali PPV. Ma to na celu zdobycie krótkoterminowego wzrostu popularności biznesu. Określenia tego używa się także wobec angle’ów, które rozgrywa się dla uzyskania efektu zaskoczenia, szoku, a jako część właśnie trwającego storyline’u[1].

Hot tag

Zmiana (tag) zmęczonego zawodnika ze świeżym partnerem podczas walki tag teamów, po czym ów partner najczęściej zaczyna dominację w ringu[1].

House

Określenie publiczności zgromadzonej w arenie podczas gali.

House show

Nietransmitowana w telewizji gala.

I

Indie/independent promotion

Federacja niezależna. Mała federacja wrestlingu, która zazwyczaj działa regionalnie, a zawodnicy występujący w niej najczęściej nie posiadają oficjalnych kontraktów z federacją (zazwyczaj podpisują kontrakt na występy na danych galach, mogąc wystąpić również w tym samym czasie w innych federacjach).

Interbrand

Termin używany przez WWE podczas podziału federacji na brandy podczas walk pomiędzy zawodnikami z rosterów Raw, SmackDown lub ECW.

Interpromotional

→ Cross-promotion

Interference

Ingerencja w przebieg walki zawodnika, który nie jest częścią pojedynku. Określenie to oznacza zarówno interwencję fizyczną, jak i rozproszenie jednego z zawodników.

Invasion storyline

Storyline, w którym grupa wrestlerów jednej federacji pojawia się w innej. Najczęściej doprowadza to do walk pomiędzy wrestlerami obu federacji.

IWC

Skrót od Internet wrestling community. Społeczność, która za pośrednictwem Internetu dyskutuje o wydarzeniach w świecie wrestlingu. WWE określa ich jako sports-entertainment community[13].

J

Jerk the curtain

Walczyć w pierwszej walce wieczoru. Określenie zaczerpnięte od kurtyny oddzielającej wejście na arenę od zaplecza.

Juice

Slangowe określenie sterydów lub krwi[1][2][6].

Job

Systematyczne przegrywanie walki. Uczciwa porażka przez przypięcie lub submission bez ingerencji z zewnątrz nazywany jest „clean job”. Określenie job zatarło się ostatnio w WWE, gdzie wrestlerzy podkładający się bardziej pushowanym zawodnikom nazywani są „lovable losers”, „local competitors” lub „journeymen”.

Jobber

Zawodnik, który regularnie przegrywa większość walk, w celu podbudowania pozycji innych wrestlerów. Nie jest to jednak określenie często używane przez promotorów ze względu na jego negatywny wydźwięk[1].

Jobber to the stars

Mid-carder, który przegrywa głównie z Main eventerami.

K

Kayfabe

Tworzenie iluzji, że wszystko co widzi publiczność w trakcie gali jest prawdziwe – w tym także postacie, fabuła i rywalizacja zawodników w ringu[14].

Kick-out

Oderwanie łopatek od maty podczas pinfallu (liczenia przez sędziego do trzech). Powoduje przerwanie liczenia.

L

Legit

Autentyczne wydarzenie, które miało miejsce podczas gali, jednakże nie było przewidziane w bookingu i nie jest elementem kayfabe.

Lemon

Zawodnik, który nie zbiera negatywnych reakcji fanów, choć odgrywa rolę heela.

Live event

→ House show

Low blow

Uderzenie w krocze.

Low-carder

Zawodnik, który najczęściej walczy w początkowych walkach gali i nie jest brany pod uwagę przy bookowaniu ważnych feudów czy walk.

Lumberjack (zawodnik)/Lumberjill (zawodniczka)

Zawodnik (lub zawodniczka), który bierze udział w Lumberjack matchu w charakterze osoby, która znajduje się przy ringu i ma prawo atakować zawodnika, który wypadł z ringu.

M

Main event

Pol. walka wieczoru. Najbardziej promowana walka, która najczęściej kończy galę. Również nazywana jako „headliner”.

Main eventer

Wrestler, który często bierze udział w walkach wieczoru. W hierarchii uznawany jest za jedną z najważniejszych postaci federacji. Również nazywany jako „headliner”.

Mark

1. Fan wrestlingu, który uważa, że prezentowane wydarzenia i walki są realne; że wrestling nie jest reżyserowany[15][1]
2. Używane określenie przez niektórych specjalistów z branży, aby opisać uczestnika branży wrestlingowej, który ich zdaniem uważa, że jakikolwiek aspekt worku w branży jest ważniejszy niż pieniądze, które mogą zarobić; na przykład skupianie się na posiadaniu pasa tytułowego, a nie na otrzymywaniu większych zarobków[1].

Match

Walka.

Matchcard

→ Card

Mechanic

Zawodnik, którego zadaniem jest prowadzenie feudu z przyszłym Main eventerem, aby pomóc przygotować im się do pełnienia tej roli w przyszłości.

Manager

Paul Heyman (na prawo) jako menedżer Brocka Lesnara.
Pol. menedżer. Osoba (zazwyczaj nie jest to wrestler), która reprezentuje zawodnika lub grupę zawodników, pomaga im być bardziej over z publiką. Najczęściej menadżerzy towarzyszą wrestlerowi podczas drogi do ringu i wygłaszają za nich proma.

Mic skill

Umiejętności oratorskie danego zawodnika.

Mid-carder

Zawodnik, który najczęściej walczy w pojedynkach znajdujących się w środku karty walk. Mid-carder jest wyżej w hierarchii niż Low-carder czy Jobber, ale niżej niż Main eventer[1]. Upper-midcarder jest to zawodnik, który jest w hierarchii pomiędzy Mid-carderem i Main eventerem, biorąc okazjonalnie udział w ważnych storyline’ach[1].

Missed spot

Ominięty spot podczas walki. Inaczej określana jako „blown spot” lub „mis-selling”[1].

Money match

Najbardziej promowana walka gali, która jest powodem wysokiej ilości widzów[1].

Monster

André the Giant, który pod koniec swojej kariery był monster heelem.
Niezwykle silny, często niepokonany zapaśnik (face lub heel), który najczęściej wygrywa swoje pojedynki szybko i jednostronnie.

Mouthpiece

Menadżer, który wygłasza promo oraz przemówienia w imieniu zawodnika[1].

Moveset

W dosłownym tłumaczeniu: „zbiór akcji” – ogólne określenie wszystkich akcji, jakie wykonuje zawodnik.

Muta scale

Nieformalna skala (od 0,0 do 1,0), według której niektórzy widzowie określają ilość krwi utraconej przez zawodników podczas walki. Nazwana od japońskiego wrestlera The Great Muta.

N

Nearfall

Sytuacja, w której ramiona wrestlera pozostają na macie podczas liczenia do dwóch, jednakże wrestlerowi udaje się przerwać liczenie tuż przed ostatnim klepnięciem sędziego w matę, które oznaczałoby przypięcie i zakończenie walki. Wydarzenie takie ma przede wszystkim na celu budowę zainteresowania i stopniowania emocji w trakcie walki. Inaczej określane jako „two-and-a-half count” lub „false finish”.

No contest

Walka bez zwycięzcy, oznaczana jako nieodbyta. Najczęściej jest on ogłaszany po interwencji zawodnika lub grupy zawodników, którzy atakują obu wrestlerów podczas pojedynku.

No-sell

Brak jakiejkolwiek reakcji na ciosy i ataki przeciwnika. Jest to sposób demonstracji siły, odporności na ból oraz wytrzymałości w celu osłabienie pewności siebie przeciwnika; może również służyć pokazaniu nieskuteczności przeciwnika, jako forma burialu. Czasem używana też przez zawodników o gimmickach osób z problemami psychicznymi.

No-show

Niepojawienie się wrestlera na gali. Zazwyczaj dzieje się tak na potrzeby konkretnego storyline’u. Rzadziej są to rzeczywiste absencje, które kończą się działaniami dyscyplinarnymi.

Nuclear heat

Intensywny heat – bardzo negatywna reakcja fanów.

Number-one contender

Pretendent do tytułu mistrzowskiego, pierwszy w kolejce do walki o pas.

O

Opener

Walka otwierająca właściwą część gali.

Over

Otrzymujący oczekiwane reakcje od fanów (heat dla heeli i pop dla face’ów), zaakceptowany przez fanów.

Over-sell

Przesadne okazywanie reakcji na ciosy przeciwnika.

The „Owen” voice

Poważny ton głosu używany przez komentatorów do odniesienia się do groźnych, niezaplanowanych sytuacji (np. poważnej kontuzji wrestlera). Nazwa pochodzi od głosu Jima Rossa, który podczas gali Over the Edge 1999 poinformował widzów o śmierci Owena Harta.

P

Paper

Darmowe bilety rozdawane najczęściej dla rodziny i znajomych występujących wrestlerów, w celu wypełnienia areny.

Paper champion

Słabo walczący i łatwy do pokonania mistrz, który zazwyczaj otrzymał tytuł w wyniku kontrowersji.

Parts Unknown

The Ultimate Warrior podczas wielu lat kariery był zapowiadany z Parts Unknown.
„Nieznane Strony” - nieokreślona, fikcyjna lokalizacja. Niekiedy miejsce pochodzenia zawodnika jest celowo utajnianie, w celu dodania mu tajemniczości. W obecnych czasach używa się tego terminu coraz rzadziej. Czasami fraza jest zastępowana podobną, przykładowo Cody Rhodes zapowiadany z „The 5th Dimension” („piątego wymiaru”)[16].

Payoff

Kulminacyjny moment feudu, podczas którego najczęściej face ostatecznie pokonuje dominującego w rywalizacji heela.

Pinfall

Przykład pinfallu (Paige przypina AJ Lee na Raw).
Przypięcie, jeden ze sposobów na wygranie walki. Polega na przytrzymaniu łopatek przeciwnika do maty, na czas trzech uderzeń sędziego w podłoże. Działanie podobne do tzw. „tuszu” w zapasach amatorskich.

Pipe bomb

Worked shoot promo, nieplanowane promo podczas którego zawodnik umyślnie łamie kayfabe i opisuje realne wydarzenia podczas gali. Termin został użyty po raz pierwszy przez CM Punka.

Plant

Wrestler (zazwyczaj mniej znany zawodnik) lub celebryta, który udaje fana podczas walki, zazwyczaj siedzi w jednym z pierwszych rzędów podczas show i atakuje zapaśników po lub w trakcie pojedynku[1].

Policeman

Szanowany lub budzący strach zawodnik, który jest bardzo silny i uzdolniony, który za wszelką cenę wykonuje polecenia swojego promotora. Przykładami takich postaci są Hiro Matsuda, Gene LeBell, The Iron Sheik oraz John „Bradshaw” Layfield[1].

Pop

Pozytywna reakcja fanów.

Potato

Ukaranie wrestlera przez wykonanie na nim jednej lub kilku akcji bardziej stiffowo. Zwykle jest to kara wymierzana przez bardziej doświadczonego wrestlera za źle wykonany lub zapomniany spot.

Powdering

Wymuszona, niedobrowolna ucieczka z ringu, najczęściej w wyniku ofensywnych działań przeciwnika.

Preshow

Walka odbywająca się przed zasadniczą częścią gali, najczęściej mająca na celu rozgrzać publiczność.

Program

Seria pojedynków, w której rywalizują ze sobą ci sami wrestlerzy.

Promo

JBL (po prawej) wygłaszający promo.
Przemówienie wygłaszane przez zawodnika lub jego menedżera, które najczęściej zawiera charakterystyczne elementy jego gimmicku i ma na celu budowanie napięcia przed walką[1].

Pull apart

Brawl, którego uczestnicy są rozdzielani przez innych wrestlerów.

Push

Zwiększony nacisk na promowanie danego wrestlera, który zaczyna wygrywać walki, dostaje wiele szans na walki o tytuł. Oznacza to więcej czasu w telewizji.

R

Rating

Oglądalność danego show, liczba widzów oglądających dane show w stosunku do wszystkich widzów posiadających odbiorniki, nawet gdy nie oglądają w danym momencie telewizji. Przeważnie podaje się ratingi ze Stanów Zjednoczonych, za które odpowiada firma Media Nielsen Research. Rating 1,0 oznacza około 1 milion widzów.

Ref bump

Sytuacja, w której sędzia jest ogłuszony podczas walki. Jest to czas, w którym walczący wrestler lub jego menadżer, zazwyczaj heel, może nagiąć reguły i wykonać nieprzepisową akcję na rywalu.

Reign

→ Run.

Rematch clause

Klauzula, dająca każdemu mistrzowi prawo odbycia walki rewanżowej o utracony tytuł mistrzowski najszybciej, jak to możliwe. Często ignorowana podczas storyline’ów.

Repackage

Otrzymanie nowego gimmicku przez zawodnika.

Rest hold

Ted DiBiase Jr. wykonujący rest hold na Danielu Bryanie.
Luźno wykonana dźwignia podczas walki, przeznaczona na złapanie oddechu przez walczących wrestlerów albo wspólne zaplanowanie następnego spotu[1].

Rib

Psikus, żart spłatany wrestlerowi bądź przez wrestlera[1].

Ring general

Doświadczony wrestler, który wie jak prowadzić walki, aby były jak najbardziej atrakcyjne.

Ringname

Pseudonim wrestlera, element gimmicku.

Ring post

Słupek utrzymujący liny, znajdujący się za ringiem, na przedłużeniu przekątnych ringu.

Ring psychology

Sposób prowadzenia walki tak, aby publiczność była w nią jak najbardziej zaangażowana emocjonalnie. Potrzebne do tego są dobre umiejętności aktorskie oraz wyczucie[17].

Ring rat

Kobieta uczęszczająca na gale, w nadziei na kontakt seksualny z którymś z zawodników[1][18] (groupie).

Ring skill

Określenie umiejętności ringowych danego zawodnika.

Ring rust

Utrata lub pogorszenie umiejętności ringowych, wynikające z braku ćwiczeń w czasie kontuzji.

Rope break

Dotknięcie lin przez zawodnika, na którym została wykonana dźwignia lub pinfall. Skutkuje to przerwaniem liczenia przez sędziego lub zmuszeniem zawodnika wykonującego dźwignię do przerwania uchwytu pod groźbą dyskwalifikacji.

Roster

Określenie zespołu wrestlerów i wrestlerek, którzy pracują w danej organizacji lub danym brandzie.

Rub

Pomoc mniej popularnemu zawodnikowi w uzyskaniu popularności[19].

Run

Okres posiadania pasu mistrzowskiego przez zawodnika lub tag team.

Run-in

nWo wykonujące run-in na WrestleManii 31.
Interwencja w przebieg pojedynku osoby trzeciej. Zazwyczaj run-in wykonywany jest przez heela wobec rywalizującego z nim face’a, co ma na celu podtrzymanie feudu. Zdarzają się również przypadki interwencji face’a, w celu obrony atakowanego zawodnika.

Rushed finish

Wcześniejsze zakończenie walki niż to było zaplanowane. Najczęściej wywołane kontuzją, kończeniem się czasu antenowego albo w wyniku botchu, który zmienia scenariusz walki.

S

Sandbag

Sytuacja, w której wrestler nie chce współpracować ze swoim przeciwnikiem przy wykonywaniu akcji, co sprawia, że rzut jest trudniejszy lub wręcz niemożliwy do wykonania. Takie zachowanie może być bardzo niebezpiecznie, gdyż wiele akcji wymaga konkretnych, skoordynowanych zachowań obydwu zawodników, aby uniknąć kontuzji[1].

Schmoz

Sytuacja, w której w brawlu bierze udział większa ilość zawodników.

School

Szkółka wrestlingowa, w której trenują wrestlerzy. Przykładowymi miejscami są WWE Performance Center, New Japan Dojo czy też nieistniejące WCW Power Plant.

Screwjob

Kontrowersyjne zakończenie pojedynku, często poprzez oszustwo lub ingerencję z zewnątrz. „Worked screwjob” jest częścią storyline’u i ma na celu zyskanie heatu lub sympatii. Z kolei „shoot screwjob” ma miejsce, kiedy jeden z rywali doprowadza do końca walki bez poinformowania o tym przegrywającego rywala; nie jest on zawarty w scenariuszu[1]. Najbardziej znanym przykładem jest walka Shawna Michaelsa i Breta Harta z Survivor Series 1997.

Segment

Część show, podczas której wygłaszane są proma. Segmenty pojawiają się najczęściej w przerwie pomiędzy poszczególnymi walkami.

Sell

Reakcja na ataki przeciwnika, symulowanie bólu po ciosach[1].

Shoot

Sytuacja, w której wrestler lub inna osoba z pełną premedytacją znacznie odbiega od scenariusza, wygłaszając komentarz lub wykonujący niezaplanowane czynności.

Showing light

Sytuacja, w której ciosy są markowane w nieudolny sposób, tak, że widownia może to dostrzec.

Signature move

Akcja rozpoznawcza, charakterystyczna dla danego zawodnika[20].

Slow burn

Storyline, który rozgrywa się przez dłuższy czas.

Smark

Fan, który jest bardzo świadomy i zainteresowany akcjami zakulisowymi i niewyreżyserowanymi aspektami wrestlingu. Powstał jako zlepek słów „smart” oraz „mark”.

Smart

Osoba, która posiada rozległą wiedzę na temat wrestlingu, również od strony biznesowej.

Spot

Każda zaplanowana akcja lub sekwencja akcji podczas pojedynku.

Squared circle

Pol. „kwadratowy okrąg”; potoczna nazwa ringu. Patrz: Ring (wrestling).

Squash

Jednostronna i bardzo krótka walka, zazwyczaj z udziałem gwiazdy i jobbera[1].

Stable

Stable (stajnie) mogą być małymi trzyosobowymi grupami jak The Shield (na obrazku) lub wielkimi ugrupowaniami jak nWo.
Stajnia, drużyna złożona z minimum trzech zawodników, których łączą wspólne cele, sojusze i wrogowie podczas jednego lub kilku storyline’ów.

Stiff

Świadome lub nieświadome użycie nadmiernej siły niż jest to konieczne podczas wykonywania danej akcji[21]. Często powoduje to ból u rywala[1].

Storyline

Scenariusz rozgrywanych wydarzeń.

Strap

Pas mistrzowski.

Stretching

Umyślne, nieprawidłowe wykonywanie akcji w celu zadania dużego bólu przeciwnikowi.

Stipulation

Stypulacja – rodzaj danej walki, dodatkowe zasady dodawane do pojedynku.

Submission

Ezekiel Jackson próbujący wygrać walkę przez submission doprowając Drew McIntyre do poddania się poprzez torturowanie go chwytem Torture Rack.
Poddanie, rodzaj zakończenia pojedynku. Polega na zmuszeniu przeciwnika do poddania poprzez założenie dźwigni na któryś ze stawów rywala.

Submission hold

Dźwignia, która jest wykorzystywana do zmuszania przeciwnika do poddania.

Swerve

Nagła zmiana w toczącym się storyline’ie, mająca na celu zaskoczenie fanów. Zazwyczaj jest to turn jednego z zapaśników, który decyduje się dołączyć do swoich dotychczasowych rywali. To z kolei rozpoczyna feud pomiędzy poprzednimi sojusznikami[1].

T

Tag

Zmiana zawodnika podczas walk tag teamów. Jest wykonywana poprzez dotknięcie (najczęściej przybicie piątki) przez zawodników zmieniających się. Zawodnik zmieniany musi w 5 sekund opuścić ring, a w tym czasie może być wykonana jedna akcja zespołowa.

Tag team

America’s Most Wanted (Chris Harris, James Storm i ich valet Gail Kim), były tag team występujący w TNA.
Drużyna złożona z minimum dwóch zawodników. W walkach tag teamów w ringu znajduje się tylko jeden zawodnik, aż do zrobienia zmiany (tagu).

Taping

Nagranie gali, która jest emitowana z opóźnieniem w mediach (najczęściej w telewizji).

Tap out

Ogłoszenie poddania poprzez wielokrotne uderzenie w ring lub w ciało przeciwnika, bądź poprzez ogłoszenie werbalne. Obecnie stosowany „tapout” został wprowadzony do profesjonalnego wrestlingu przez Tazza, a spopularyzowany przez Kena Shamrocka w 1997 roku.

Taunt

Gest lub okrzyk charakterystyczny dla danego zawodnika.

Theme song

Motyw muzyczny odtwarzany podczas wejścia zawodnika na ring.

TitanTron

TitanTron (w tle) na Money in the Bank 2011.
Ekran znajdujący się na arenie, który jest używany do wyświetlania filmów, np. podczas wejścia zawodników. Jest to swego rodzaju gra słów, połączenie zwrotów „Jumbo Tron” oraz „Titan Sports”, firmy-matki World Wrestling Federation. TitanTron został zaprezentowany na tygodniówce WWF Raw w połowie lat 90. Szybko został zaadaptowany przez większe federacje.

Title shot

Walka o pas mistrzowski.

Transitional champion

Mistrz przejściowy, posiadający pas przez stosunkowo krótki czas, który najczęściej ma za zadanie przekazać niebezpośrednio pas innemu zawodnikowi. Zazwyczaj jest swego rodzaju „buforem” pomiędzy dwoma face’owymi wrestlerami, który ma zapobiec ich bezpośredniej konfrontacji.

Tryout

Nabory nowych potencjalnych wrestlerów przez federację, podczas których jej pracownicy sprawdzają uczestników pod kątem dotychczasowych umiejętności i zaangażowania.

Turn

Zmiana heela w face’a lub face’a w heela[1]. Można wyróżnić dwa rodzaje turnów: twardy (mający miejsce nagle, niespodziewanie, w biegu zdarzeń) oraz delikatny (stopniowy, na przestrzeni czasu).

Turnbuckle

Narożnik ringu, miejsce styku lin, najczęściej osłonione.

Tweener

Moralnie dwuznaczny wrestler, niebędący ani face’em ani heelem. Określeniem tym można również opisać heela, który otrzymuje cheer od fanów, albo nielubianego przez publiczność face’a, gdy dwóch face’ów lub dwóch heeli konfrontuje się ze sobą[1].

Tygodniówka

Określenie gali odbywającej się regularnie co tydzień używane w celu odróżnienia ich od innych, specjalnych wydarzeń. Tygodniówki emitowane w telewizji często są traktowane (między innymi przez WWE i IMDb) jako programy nadawane w odcinkach. Przykładem są gale WWE Raw oraz WWE SmackDown.

U

Underdog

Zawodnik słabszy, teoretycznie skazany na porażkę.

Unification

Daniel Bryan w posiadaniu zunifkowanych pasów WWE Championship i World Heavyweight Championship.
Unifikacja – połączenie dwóch lub więcej pasów w jeden tytuł mistrzowski.

V

Vacant

Status tytułu mistrzowskiego, którego nie dzierży żaden wrestler lub tag team (wakat).

Valet

Enzo Amore i Colin Cassady wraz z ich valetem Carmellą.
Osoba, zazwyczaj bardzo atrakcyjna kobieta, która towarzyszy wrestlerowi podczas jego wejścia na ring[22]. Zachęca publiczność do bardziej żywiołowych reakcji lub podburza publiczność, często ingeruje w pojedynek[22].

Vignette

Winieta - materiał wideo, który przedstawia postać lub wydarzenie, a jest pokazywany publiczności, aby ją zabawić lub o czymś poinformować. Zazwyczaj jest to materiał służący zaprezentowaniu debiutującej postaci albo by zyskać uznanie fanów przed jej telewizyjnym debiutem.

Visual fall

Przypięcie, które nie zostało dostrzeżone przez sędziego. Takie zdarzenie ma na celu podniesienie dramaturgii pojedynku.

W

Wardrobe malfunction

Określenie przypadkowego odsłonięcia intymnej części ciała w wyniku najczęściej uszkodzenia odzieży (np. trykotu) zawodnika bądź zawodniczki podczas walki.

Wolny agent

Zawodnik nieposiadający żadnego kontraktu.

Work

Określenie oznaczające pełne wypełnienia ustaleń scenariusza[1]. Użyte jako czasownik (to work), określenie to oznacza stopniowe atakowanie jednej z części ciała, w celu wywołania kontuzji u przeciwnika, a także oszukiwać i manipulować publicznością.

Worker

Jedno z określeń wrestlera.

Worked shoot

Sytuacja, gdy scenariusz przewiduje istnienie zachowania, które ma symulować shoot[23].

Workrate

Poziom zaangażowania i umiejętności, jakie wrestler wkłada w walki oraz inne wydarzenia w ringu.

X

X signal

Gest używany przez sędziego podczas walki w celu sygnalizacji, że wrestler nie jest zdolny do kontynuowania pojedynku i potrzebuje pomocy medycznej. Sędzia składa ręce w kształt litery „X” i jeśli to potrzebne, wskazuje kontuzjowanego wrestlera. Od kiedy fani znają znaczenie tego sygnału, jest on czasem używany w storyline’ach, aby fani zdołali „kupić” nieprawdziwą kontuzję w rywalizacji.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 Torch Glossary of Insider Terms. PWTorch.com, 2000. [dostęp 2007-07-10].
  2. 1 2 3 4 5 6 George E. Kerrick, strony = 142–145, lato 1980, DOI: 10.2307/3050508, JSTOR: 3050508.
  3. ↑ Nicholas Sammond: Steel Chair to the Head: The Pleasure and Pain of Professional Wrestling. 2004.
  4. ↑ Mick Foley: Have A Nice Day: A Tale of Blood and Sweatsocks. s. 65.
  5. ↑ Joe Jares: Whatever Happened to Gorgeous George. Tempo Books, 1974, s. 85.
  6. 1 2 Harley Race, Ricky Steamboat, Les Thatcher: The Professional Wrestlers’ Workout & Instructional Guide. s. 106.
  7. 1 2 Steve Austin: The Stone Cold Truth. s. 90.
  8. ↑ TORCH GLOSSARY OF INSIDER TERMS. pwtorch.com. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
  9. ↑ Pro Wrestling Torch Glossary of Insider Terms. pwtorch.com. [dostęp 2009-01-14].
  10. ↑ Shocking update on Wyatt Family title reign [online], WWE, 9 grudnia 2016 [dostęp 2017-04-23] (ang.).
  11. ↑ Matt O’Connell, 13 Best Ever Freebird Rule Tag Teams [online], WhatCulture.com, 7 października 2016 [dostęp 2017-04-23] (ang.).
  12. ↑ Bruno "Bammer" Brito, Bammer: "Os vários estilos do lutador" [online], Wrestling PT, 11 kwietnia 2014 [dostęp 2022-08-20] (port.).
  13. ↑ WWE Raw results, April 13, 2015: Orton and Rollins make ‘Extreme’ decisions to shape Extreme Rules title match.
  14. ↑ Ed Grabianowski, How Pro Wrestling Works [online], HowStuffWorks, 13 stycznia 2006 [dostęp 2017-11-07] (ang.).
  15. ↑ Grantland Dictionary: Pro Wrestling Edition. grantland.com. [dostęp 2014-10-24].
  16. ↑ From Inside a Bad-Guy Wrestler, a Brutal Artist Screamed for Release. [dostęp 2016-01-14].
  17. ↑ Booker T: Wrestling’s consummate performer. [dostęp 2000-06-18].
  18. ↑ Joanie Laurer: If They Only Knew. s. 192–193.
  19. ↑ #RAW Christmas Feedback.... [dostęp 2013-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 grudnia 2013)].
  20. ↑ Angie Peterson Kaelberer: The Hardy Boyz: Pro Wrestlers Matt and Jeff Hardy. Capstone Press, 2003, s. 44. ISBN 0-7368-2142-2.
  21. ↑ Torrie toughs it out on WWE circuit. [dostęp 2005-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 grudnia 2014)].
  22. 1 2 The Luchagors Drop a Powerbomb. [dostęp 2007-09-07].
  23. ↑ Punk’d. [dostęp 2011-06-28].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.