Prowincja Kuejczou
prowincja
ilustracja
Państwo

 ChRL

Stolica

Guiyang

Kod ISO 3166-2

CN-52

Gubernator

Li Bingjun[1]

Powierzchnia

176 100 km²

Populacja (2020)
• liczba ludności


38 562 148[2]

• gęstość

220 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prefektur

9

Liczba powiatów

88

Liczba gmin

1539

Położenie na mapie Chin
Położenie na mapie
Strona internetowa

Kuejczou[3] (ⓘGuizhou, chiń. upr. 贵州; chiń. trad. 貴州; pinyin Gùizhōu; Wade-Giles Kuei-chou) – prowincja w południowych Chinach.

Stolica: Guiyang.

Główne miasta (poza stolicą): Zunyi, Anshun.

Geografia

Większą część powierzchni zajmuje Wyżyna Junnan-Kuejczou (o wysokościach 1500–2000 m n.p.m.). Charakteryzują ją ostre formy rzeźby, liczne kotliny śródgórskie i wcięte doliny rzek. Występują tu silnie rozwinięte zjawiska krasowe. Klimat zwrotnikowy, monsunowy. Jest to obszar źródłowy licznych rzek. Główną rzeką jest Wu Jiang. Lasy zostały w minionych wiekach silnie wyniszczone i zajmują obecnie tylko mniej niż 10% powierzchni prowincji, głównie w górach. Rozległe tereny, na których lasy wytrzebiono, pokrywają zarośla bambusowe i nieużytki, na których rozwija się erozja gleb.

Ludność

Ludność to głównie Chińczycy Han, ale są także mniejszości narodowe takie jak: Yao, Miao, Yi, Qiang, Dong, Zhuang, Buyei, Bai, Tujia, Gelao czy Shui.

Gospodarka

Podstawą gospodarki jest rolnictwo, choć tylko 12% (w tym połowa jest sztucznie nawadniana) powierzchni jest uprawiana. Na górskich zboczach uprawa tarasowa. Uprawa głównie ryżu i kukurydzy, ale także pszenicy, batatów, rzepaku, tytoniu, orzeszków ziemnych, trzciny cukrowej i herbaty. Rozwinięte sadownictwo owoców cytrusowych. Hodowla jedwabników. Duże znaczenie ma także zbiór ziół lekarskich, kory dębu korkowego, nasion tungowca oraz pozyskiwanie laki i drewna. Hodowla bydła i świń.

W przemyśle dominuje górnictwo. Wydobycie węgla kamiennego, rud rtęci, cynku, ołowiu, manganu oraz boksytów i fosforytów. Rozwinięte gałęzie przemysłu przetwórczego to: spożywczy, jedwabniczy, maszynowy i chemiczny; ponadto hutnictwo żelaza i metali nieżelaznych. Także rzemieślnicza tradycja produkcji papieru, cukru trzcinowego, szkła i porcelany.

Główne ośrodki przemysłowe to Guiyang i Zunyi

W transporcie główną rolę odgrywa transport samochodowy.

Podział administracyjny

Mapa Lp. Nazwa Chiński Hanyu pinyin Siedziba
— Prefektury miejskie —
1 Bijie 畢節市 Bìjíe Shì Dzielnica Qixingguan
2 Zunyi 遵义市 Zūnyì Shì Dzielnica Honghuagang
3 Tongren 銅仁市 Tóngrén Shì Dzielnica Bijiang
4 Liupanshui 六盘水市 Liùpánshuǐ Shì Dzielnica Zhongshan
5 Anshun 安順市 Ānshùn Shì Dzielnica Xixiu
6 Guiyang 貴陽市 Guìyáng Shì Dzielnica Yunyan
— Prefektury autonomiczne —
7 Qianxinan 黔西南布依族苗族自治州 Qiánxīnán Bùyīzú
Miáozú Zìzhìzhōu		 Xingyi
8 Qiannan 黔南布依族苗族自治州 Qiánnán Bùyīzú
Miáozú Zìzhìzhōu		 Duyun
9 Qiandongnan 黔東南苗族侗族自治州 Qiándōngnán Miáozú
Dòngzú Zìzhìzhōu		 Kaili

Przypisy

  1. ↑ 李炳军任贵州省副省长、代理省长 [online] [dostęp 2021-05-20].
  2. ↑ Communiqué of the Seventh National Population Census (No. 3) [online] [dostęp 2021-05-20] (ang.).
  3. ↑ Tradycyjna polska nazwa (egzonim) zalecana przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych; w polskiej literaturze powszechnie stosowana jest również forma chińska (endonim) w zlatynizowanym zapisie pinyin – Guizhou.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.