Mapy Google
Google Maps
Ilustracja
Logo
Typ strony

serwis mapowy

Data powstania

8 lutego 2005

Autor

Google

Właściciel

Google

Rejestracja

opcjonalnie (konto Google)

Wersje językowe

wielojęzyczny

Strona internetowa

Mapy Google (ang. Google Maps) – internetowa platforma mapowa i aplikacja konsumencka oferowana przez Google umożliwiająca między innymi oglądanie zdjęć satelitarnych, zdjęć lotniczych, planów i interaktywnych, panoramicznych widoków ulic (Street View)[1]. Platforma oferuje także informacje o ruchu drogowym w czasie rzeczywistym oraz umożliwia planowanie tras pieszych, samochodowych, rowerowych, lotniczych (w wersji beta) i transportem publicznym. Od 2020 roku z Map Google korzysta miesięcznie ponad miliard ludzi na całym świecie[2][3].

Funkcje

Kierunki i tranzyt

Mapy Google udostępniają narzędzie do planowania tras, które umożliwia użytkownikom znajdowanie dostępnych tras samochodem, transportem publicznym, pieszo lub na rowerze[4][5]. Firma Google nawiązała globalną współpracę z ponad 800 dostawcami usług transportu publicznego w celu przyjęcia GTFS (General Transit Feed Specification). Usługa ta może użytkownikowi wskazać trasę pieszą, rowerową, samochodową, samolotową, kolejową lub przy użyciu innych środków komunikacji wybranych przez użytkownika[6].

Natężenie ruchu

W 2007 roku Google zaczął oferować dane o ruchu drogowym w postaci kolorowych nakładek na drogi i autostrady, które przedstawiają prędkość pojazdów na określonych drogach[7]. Funkcjonuje na podstawie uzyskiwania przez GPS lokalizacji dużej ilości telefonów (Crowdsourcingu), i na ich podstawie tworzenia map ruchu drogowego na żywo[8][9][10].

Street View

25 maja 2007 r. Firma Google udostępniła Google Street View, funkcję Map Google zapewniającą 360-stopniowe panoramiczne widoki różnych lokalizacji z poziomu ulicy. W dniu premiery funkcja obejmowała tylko pięć miast w USA. Od tego czasu rozszerzyła się na tysiące lokalizacji na całym świecie[11].

Logo Street View

Street View wzbudził wiele kontrowersji po jego wydaniu z powodu obaw o prywatność związanych z nieocenzurowanym charakterem zdjęć panoramicznych, chociaż są one robione tylko na ulicach publicznych. Od tego czasu Google zamazuje twarze i tablice rejestracyjne za pomocą automatycznego rozpoznawania twarzy[12][13].

W 2017 roku, zarówno w Mapach Google, jak i Google Earth, stała się dostępna nawigacja Street View po wnętrzach Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Moje mapy

Moje mapy to funkcja Map Google wprowadzona w kwietniu 2007 r., która umożliwia użytkownikom tworzenie niestandardowych map do użytku osobistego. Mogą oni dodawać punkty, linie, kształty, notatki i obrazy na Mapach Google za pomocą edytora WYSIWYG[14]. Aplikacja Moje Mapy na Androida, pierwotnie wydana w marcu 2013 r. pod nazwą Google Maps Engine Lite, była dostępna do czasu jej usunięcia ze sklepu Google Play w 2021 r.[15][16]

Mapy wewnątrz

W marcu 2011 r. Mapy obiektów zostały dodane do Map Google, dając użytkownikom możliwość poruszania się po budynkach, takich jak lotniska, muzea, centra handlowe, uniwersytety, stacje tranzytowe i inne przestrzenie publiczne (w tym obiekty podziemne)[17]. Google zachęca właścicieli obiektów użyteczności publicznej do przesyłania planów pięter swoich budynków w celu dodania ich do swojej usługi. Użytkownicy mapy mogą przeglądać różne piętra budynku lub budowli.

Immersive View

Podczas wydarzenia Google I/O 2022 ogłoszono, że obrazy 3D będą tworzone za pomocą Street View. Miał być początkowo w pięciu miastach na całym świecie, z planami dodania go później do innych[18][19][20].

Funkcja Immersive View była początkowo dostępna tylko w następujących lokalizacjach:

Kraj Lokalizacja
Argentyna Argentyna Buenos Aires
Australia Australia Melbourne, Sydney
Austria Austria Wiedeń
Belgia Belgia Bruksela
Brazylia Brazylia Brasilia, Rio de Janeiro, Sao Paulo
Chile Chile Santiago
Czechy Czechy Praga
Kanada Kanada Montreal, Toronto, Vancouver
Francja Francja Nicea, Paryż
Niemcy Niemcy Berlin, Kolonia, Frankfurt, Monachium
Grecja Grecja Ateny
Chiny, Hong Kong Hong Kong
Węgry Węgry Budapeszt
Włochy Włochy Florencja, Mediolan, Rzym, Wenecja
Meksyk Meksyk Guadalajara, Mexico City
Holandia Holandia Amsterdam
Norwegia Norwegia Oslo
Polska Polska Warszawa
Portugalia Portugalia Lizbona, Porto
Rumunia Rumunia Bukareszt
Singapur Singapur Singapur
Południowa Afryka Południowa Afryka Kapsztad, Johannesburg
Hiszpania Hiszpania Barcelona, Madryd
Szwecja Szwecja Sztokholm
Szwajcaria Szwajcaria Zurych
Tajwan Taizhong, Tajpei
Wielka Brytania Wielka Brytania Edynburg, Londyn
Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Boston, Chicago, Houston, Los Angeles, Miami, Nowy Jork, Filadelfia, San Francisco, Seattle
Watykan Watykan Watykan
Japonia Japonia Tokio

Lokalni przewodnicy Google

Logo lokalnych przewodników

Lokalni przewodnicy Google to program wolontariatu uruchomiony przez Mapy Google, aby umożliwić użytkownikom wniesienie wkładu w tę platformę po zarejestrowaniu swojego konta Google. Program jest częściowo następcą Kreatora map Google, ponieważ funkcje poprzedniego programu zostały zintegrowane z witryną i aplikacją[21].

Program polega na dodawaniu recenzji, zdjęć, podstawowych informacji i filmów; oraz poprawianie informacji, takich jak dostępność dla wózków inwalidzkich[22][23]. Dodawanie recenzji, zdjęć, filmów, nowych miejsc, nowych dróg czy dostarczanie przydatnych informacji daje użytkownikom punkty. Poziom użytkowników jest podwyższany, gdy zdobędą określoną liczbę punktów. Począwszy od poziomu 4, w pobliżu awatara użytkownika wyświetlana jest gwiazdka[24].

Użytkownicy mogą osiągnąć poziom od 1 do 10 i otrzymać odznaki.

Profil Firmy w Google

Profil Firmy (ang.Google Business) to bezpłatna usługa Google umożliwiająca właścicielom firm wyświetlanie nazwy i adresu przedsiębiorstwa w Mapach Google oraz wyszukiwarce[25]. Obecność firmy w Mapach Google poprzedzona jest zazwyczaj założeniem profilu na platformie Profil Firmy w Google, uzupełnieniem: kategorii działalności, fizycznej lokalizacji firmy, informacji o tym czy firma obsługuje klientów również poza ww. lokalizacją fizyczną, obszaru działalności firmy, danych kontaktowych oraz informacji dodatkowych.

Mapy Google na telefony komórkowe

Mapy Google na telefony komórkowe (ang. Google Maps for mobile) to darmowa usługa bazująca na serwisie Google Maps i oferująca nawigację satelitarną[26] oraz możliwość oglądania map i zdjęć satelitarnych na telefonach komórkowych i innych urządzeniach mobilnych (przenośnych). Możliwe jest także zgłaszanie przez użytkowników korków, dzięki czemu łatwiej można dostosować swoją trasę[27]. Polskim głosem Map Google jest dziennikarz i właściciel studia lektorskiego Polish Voices Jarosław Juszkiewicz, 22 maja 2020 roku Google podjęło decyzję o zastąpieniu go automatycznie generowanym głosem[28], po protestach użytkowników przywrócono jednak głos Juszkiewicza[29].

Moja lokalizacja

Aplikacja My Location opracowana przez Google, pracująca w telefonach komórkowych, zarówno tych wyposażonych w odbiornik GPS, jak i bez niego, umożliwiająca zlokalizowanie położenia aparatu telefonicznego. W przypadku aparatów z GPS-em jest to zadanie trywialne, natomiast w przypadku aparatów bez tego odbiornika przybliżona lokalizacja odbywa się w oparciu o położenie stacji przekaźnikowych (BTS-ów) telefonii, w których zasięgu znajduje się aparat. Aplikacja ta, w wersji beta, działa także i w niektórych rejonach (centra dużych miast) w Polsce.

Efektem działania „My Location” jest wyświetlenie na ekranie telefonu przybliżonego jego położenia na tle mapy (lub zdjęcia satelitarnego) okolicy oraz (w aparatach bez GPS) zaznaczonego wokół tego punktu koła (np. o promieniu 1700 lub 5000 metrów), wewnątrz którego zlokalizowany jest aparat.

Historia

Przejęcia

Mapy Google powstały jako program C++ zaprojektowany przez dwóch braci z Danii, Larsa i Jensa Eilstrupa Rasmussenów oraz Noela Gordona i Stephena Ma z firmy Where 2 Technologies z siedzibą w Sydney[30]. Początkowo został zaprojektowany do oddzielnego pobierania przez użytkowników, ale później firma przedstawiła pomysł produktu wyłącznie internetowego kierownictwu Google, zmieniając metodę dystrybucji[31]. W październiku 2004 r. firma została przejęta przez Google Inc., gdzie przekształcił się w aplikację internetową Google Maps[32].

Oryginalne logo Google Maps z 2005 r.

W tym samym miesiącu Google przejął Keyhole, firmę zajmującą się wizualizacją danych geoprzestrzennych (przy inwestycji CIA), który przeksztalcił się w Google Earth w 2005 r., podczas gdy inne aspekty jej podstawowej technologii zostały zintegrowane z Mapami Google[33]. We wrześniu 2004 r. Google przejął ZipDash, firmę dostarczającą analizy ruchu w czasie rzeczywistym[31].

2005-2010

Uruchomienie Map Google zostało po raz pierwszy ogłoszone na blogu Google 8 lutego 2005 r.[34]

We wrześniu 2005 r., w następstwie huraganu Katrina, Mapy Google szybko zaktualizowały zdjęcia satelitarne Nowego Orleanu, aby umożliwić użytkownikom przeglądanie zasięgu powodzi w różnych częściach tego miasta[35].

Od 2007 roku Mapy Google są wyposażone w miniaturowy widok z przeciąganym prostokątem, który oznacza obszar pokazany w głównym widoku, oraz „okna informacyjne” do podglądu szczegółowych informacji o lokalizacjach na mapach[36].

28 listopada 2007 r. wydano Google Maps for Mobile 2.0, pierwszą wersję Google Maps przeznaczoną na urządzenia mobilne. Zawierał wersję beta funkcji „Moja lokalizacja”, która wykorzystuje lokalizację GPS urządzenia mobilnego, jeśli jest dostępna, uzupełnioną o określenie najbliższych sieci bezprzewodowych i lokalizacji komórkowych[37][38]. Poprzez triangulację różnych mocy sygnału z nadajników komórkowych, a następnie wykorzystanie ich właściwości lokalizacji (pobranej z bazy danych), funkcja Moja lokalizacja określa aktualną i dokładną lokalizację użytkownika[39][38][40].

23 września 2008 r., zbiegając się z ogłoszeniem pierwszego komercyjnego urządzenia z systemem Android, firma Google ogłosiła, że została wydana aplikacja Google Maps dla systemu operacyjnego Android[41][42].

Logo używane od 2015 r. do 2020 r.

W październiku 2009 roku firma Google zastąpiła firmę Tele Atlas jako głównego dostawcę danych geoprzestrzennych w amerykańskiej wersji map i wykorzystała własne dane[43].

2011-2015

19 kwietnia 2011 r. Kreator map został dodany do amerykańskiej wersji Map Google, umożliwiając każdemu przeglądającemu edytowanie i dodawanie zmian w Mapach Google. Dzięki temu Google otrzymywał lokalne aktualizacje map niemal w czasie rzeczywistym.

31 stycznia 2012 r. Google, w związku z udostępnianiem swoich map za darmo, został uznany za winnego nadużywania dominującej pozycji swojej aplikacji Google Maps na rynku i sąd nakazał zapłacenie grzywny i odszkodowania firmie Bottin Cartographer, francuskiej firmie zajmującej się tworzeniem map[44]. Orzeczenie nakazanie zostało uchylone w wyniku odwołania[45].

W czerwcu 2012 r. Google we współpracy z Canal and River Trust rozpoczęło tworzenie map rzek i kanałów w Wielkiej Brytanii. Firma oświadczyła, że „zaktualizuje program w ciągu roku, aby umożliwić użytkownikom planowanie wycieczek, które obejmują śluzy, mosty i ścieżki holownicze wzdłuż 2000 mil ścieżek rzecznych w Wielkiej Brytanii”[46].

W grudniu 2012 roku aplikacja Google Maps została udostępniona oddzielnie w App Store, po tym jak Apple usunął ją z domyślnej instalacji mobilnego systemu operacyjnego w wersji iOS 6 we wrześniu 2012 roku[47].

29 stycznia 2013 r. Mapy Google zaktualizowały mapę Korei Północnej[48]. Od 3 maja 2013 r. Mapy Google rozpoznają Palestynę jako kraj, zamiast przekierowywać do terytoriów palestyńskich[49].

W sierpniu 2013 r. Mapy Google usunęły warstwę Wikipedii, która zawierała linki do treści dotyczących lokalizacji pokazywanych w Mapach Google przy użyciu geokodów Wikipedii.

12 kwietnia 2014 r. platforma została zaktualizowana w celu odzwierciedlenia aneksji Krymu przez Rosję. Krym jest pokazany jako Republika Krymu w Rosji i jako Autonomiczna Republika Krymu na Ukrainie. Wszystkie inne wersje pokazują przerywaną sporną granicę.

29 kwietnia 2015 r. użytkownicy klasycznych Map Google zostali przekierowani do nowych Map Google z opcją usunięcia z interfejsu[50].

14 lipca 2015 r. Chińska nazwa Scarborough Shoal została usunięta po opublikowaniu petycji z Filipin na Change.org[51].

2016-2018

Widok kuli ziemskiej w Google Earth

27 czerwca 2016 r. firma Google udostępniła na całym świecie nowe zdjęcia satelitarne pochodzące z satelity Landsat 8, zawierające ponad 700 bilionów pikseli nowych danych[52]. We wrześniu 2016 r. Mapy Google przejęły startup Urban Engines zajmujący się analizą map[53].

W 2016 r. rząd Korei Południowej zaoferował Google warunkowy dostęp do geograficznej bazy danych tego kraju – dostęp, który już umożliwia rdzennym koreańskim dostawcom map bardzo szczegółowe dane. Google odrzucił ofertę, ponieważ nie chciał zaakceptować ograniczeń dotyczących obniżania jakości (Pikselizacji) wokół lokalizacji, które zdaniem rządu Korei Południowej były wrażliwe[54].

16 października 2017 r. Mapy Google zostały zaktualizowane o dostępne zdjęcia kilku planet i księżyców, takich jak Tytan, Merkury i Wenus, a także bezpośredni dostęp do zdjęć Księżyca i Marsa[55][56].

W sierpniu 2018 r. Mapy Google zaprojektowały swój ogólny domyślny widok na trójwymiarową kulę ziemską, porzucając projekcję Mercatora, która rzutowała planetę na płaską powierzchnię[57].

Ikona z 2020 r.

2019 – obecnie

W styczniu 2019 r. Mapy Google dodały ostrzeżenia o fotoradarach zgłoszonych przez użytkowników[58][59].

W grudniu 2019 roku dodano tryb incognito, który umożliwia użytkownikom wprowadzanie miejsc docelowych bez zapisywania wpisów na kontach Google[60].

W lutym 2020 r. Mapy otrzymały nowy wygląd z okazji 15. rocznicy[61]. W szczególności dodał zupełnie nową ikonę aplikacji, która teraz przypomina oryginalną ikonę z 2005 roku.

23 września 2020 r. firma Google ogłosiła aktualizację map dotyczącą COVID-19, która ma oferować średnie siedmiodniowe dane dotyczące całkowitej liczby przypadków COVID-19 na 100 000 osób na obszarze wybranym na mapie[62]. Zawiera również etykietę wskazującą wzrost i spadek liczby przypadków.

W styczniu 2021 roku Google ogłosił aktualizacje narzędzia do planowania tras. Wyznaczanie trasy uwzględniałoby typ pojazdu, status pojazdu, oraz lokalizacje stacji ładowania pojazdów elektrycznych[63].

W czerwcu 2022 r. Mapy Google, w niektórych krajach, dodały warstwę wyświetlającą jakość powietrza[64].

We wrześniu 2022 r. Google usunął warstwę COVID-19 z Map Google ze względu na niewielkie wykorzystywanie tej funkcji[65].

W czerwcu 2023 r. Google ogłosił, że po raz pierwszy od 2010 r., samochody Google StreetView wyjadą na niemieckie drogi[66].

Działania techniczne

Gdy użytkownik przeciąga mapę, kwadraty siatki są pobierane z serwera i wstawiane na stronę. Gdy użytkownik szuka firmy, wyniki są pobierane w tle w celu wstawienia do panelu bocznego i mapy; strona nie jest ponownie ładowana. Używana jest ukryta ramka <iframe> z przesyłaniem formularza, ponieważ zachowuje ona historię przeglądarki. Podobnie jak wiele innych aplikacji internetowych Google, Mapy Google w dużym stopniu wykorzystują JavaScript. Witryna używa również buforów protokołów do przesyłania danych, a nie JSON, ze względu na wydajność.

Wersja Google Street View dla klasycznych Map Google wymagała Adobe Flash. W październiku 2011 r. Google ogłosił MapsGL, wersję Map WebGL z lepszym renderowaniem. Mapy wnętrz używają plików .JPG,.PNG,.PDF,.BMP lub.GIF jako plany pięter[67][68].

Użytkownicy zalogowani na konto Google mogą zapisywać lokalizacje w taki sposób, aby były one nakładane na mapę za pomocą różnokolorowych „pinezek” za każdym razem, gdy przeglądają aplikację. Te „zapisane miejsca” można organizować w grupy domyślne lub grupy nazwane przez użytkowników i udostępniać je innym. „Miejsca oznaczone gwiazdką” to przykład grupy domyślnej. Wcześniej automatycznie tworzył spis w wycofanym już produkcie Google Bookmarks.

Dane map i obrazy

Warunki korzystania z Map Google określają, że korzystanie z materiałów platformy podlega warunkom korzystania z usługi Google oraz pewnym dodatkowym ograniczeniom. Firma Google albo kupiła lokalne dane map od firm o ugruntowanej pozycji, albo zawarła umowy dzierżawy dotyczące korzystania z danych map chronionych prawami autorskimi[69]. Właściciel praw autorskich jest wymieniony na dole powiększonych map. Na przykład mapy ulic w Japonii są dzierżawione od firmy Zenrin. Mapy ulic w Chinach są dzierżawione od AutoNavi. Rosyjskie mapy ulic są dzierżawione od Geocentre Consulting i Tele Atlas[70].

Nakładki map ulic w niektórych obszarach mogą nie pasować dokładnie do odpowiednich zdjęć satelitarnych. Dane ulic mogą być całkowicie błędne lub po prostu nieaktualne:

„Największym wyzwaniem jest aktualność danych i ich autentyczność” – powiedział przedstawiciel Google Earth, Brian McClendon. W rezultacie w marcu 2008 roku Google dodał funkcję edycji lokalizacji domów i firm[71][72].

W Mapach Google nałożono ograniczenia poprzez pozorną cenzurę lokalizacji uznanych za potencjalne zagrożenia bezpieczeństwa. W niektórych przypadkach obszar redagowania dotyczy określonych budynków, które są cenzurowane poprzez pikselizacje, ale w innych przypadkach, takich jak Waszyngton, gdzie ograniczeniem jest użycie nieaktualnych zdjęć[73].

Mapy Google API

Google stworzyło interfejs API Map Google, obecnie nazywany Google Maps Platform, umożliwiające wstawienie własnej mapy na dowolną stronę internetową. Dostęp do API odbywa się z poziomu języka JavaScript, ActionScript 3 (Google Maps API for Flash®) lub w postaci obrazu (Google Static Maps API). Do korzystania z Google Maps Platform wymagany jest bezpłatny klucz, który może uzyskać każdy użytkownik konta Google. Klucz pozwala na dostęp z jednej domeny lub katalogu domeny[74]. Google Maps API umożliwia zintegrowanie ze stroną internetową w pełni funkcjonalnej mapy, z własnymi danymi i funkcjami do obsługi zdarzeń. Usługa jest darmowa, jednak zawiera reklamy[75].

Pierwsze wersje API nie oferowały zaawansowanych funkcji, dostępnych w witrynie Mapy Google. Nowsza wersja 2.8 udostępnia niemal całą funkcjonalność oryginalnego serwisu, wliczając w to:

Interfejs API Map Google był bezpłatny do użytku komercyjnego, pod warunkiem, że witryna, w której jest używany, jest publicznie dostępna i nie pobiera opłat za dostęp oraz nie generuje więcej niż 25 000 wejść na mapę dziennie. Witryny, które nie spełniały tych wymagań, mogły kupić Google Maps API for Business[76][77].

Od 21 czerwca 2018 r. Google podniósł ceny interfejsu API Map Google i wymaga profilu rozliczeniowego[74][78].

Wyszukiwanie

Geokoder Google Maps może analizować adresy wpisane w języku naturalnym. Usługa ta działa m.in. dla Stanów Zjednoczonych, Kanady i większości państw europejskich (w tym Polski), gdzie w największych miastach możliwe jest wyszukiwanie pojedynczych domów. Serwis wskazuje również połączenia drogowe między znalezionymi miejscami z przybliżonym czasem podróży i w rozbiciu na etapy, przebieg trasy może zostać dowolnie zmodyfikowany poprzez przeciąganie jej punktów składowych kursorem myszy.

Możliwe jest także wyszukiwanie miejsc za pomocą współrzędnych geograficznych (stopni, opcjonalnie minut oraz sekund).

Kontrowersje

Nieprawidłowe nazewnictwo lokalizacji

Zdarzają się przypadki, w których Mapy Google dodały nieaktualne nazwy sąsiedztwa. Ponieważ wiele firm korzysta z danych Map Google, niejasne lub nieprawidłowe nazwy są często używane przez pośredników w handlu nieruchomościami, hotele, strony z dostawami jedzenia i organizacje informacyjne[79].

Google wytłumaczył, że stworzył swoje mapy na podstawie danych stron trzecich, źródeł publicznych, satelitów i użytkowników, ale wiele użytych nazw nie zostało powiązanych z żadnym oficjalnym zapisem. Według byłego pracownika Map Google, użytkownicy mogą zgłaszać zmiany w Mapach Google, ale niektóre zgłoszenia są rozpatrywane przez osoby o niewielkiej wiedzy na temat danego miejsca[80]. Niektóre nazwy używane przez Google zostały przypisane nieprofesjonalnym mapom z błędami typograficznymi, które przetrwały w Mapach Google[80].

Potencjalne nadużycia

W 2005 roku Australijska Organizacja Nauki i Technologii Jądrowej (ANSTO) skarżyła się na możliwość wykorzystania przez terrorystów zdjęć satelitarnych do planowania ataków, ze szczególnym odniesieniem do reaktora jądrowego Lucas Heights; jednak australijski rząd federalny nie poparł obaw organizacji[81][82].

W październiku 2010 r. dowódca wojskowy Nikaragui Edén Pastora stacjonował wojska nikaraguańskie na Isla Calero (w delcie rzeki San Juan), uzasadniając swoje działania wytyczeniem granicy podanym przez Google Maps. Od tego czasu Google zaktualizował swoje dane, które uznał za nieprawidłowe.

27 stycznia 2014 r. Dokumenty ujawnione przez Edwarda Snowdena ujawniły, że NSA i GCHQ przechwyciły zapytania Google Maps dokonywane na smartfonach i wykorzystały je do zlokalizowania użytkowników dokonujących tych zapytań. W jednym z ujawnionych dokumentów, datowanym na 2008 r., stwierdzono, że „to oznacza, że każdy, kto korzysta z Map Google na smartfonie, pracuje na rzecz wsparcia systemu GCHQ”[83].

W maju 2015 r. Wyszukiwania w Mapach Google obraźliwych epitetów rasowych dla Afroamerykanów, takich jak „czarnuch”, „król czarnuchów” i „dom czarnuchów”, wskazywały użytkownikowi Biały Dom; Google przeprosił za incydent[84].

W lutym 2020 r. użytkownik Map Google użył 99 telefonów komórkowych do sfałszowania korka w Mapach Google.

Zastosowania artystyczne i literackie

Niemiecka „geopowieść” Senghor on the Rocks (2008) opowiedziała historię jako serię rozkładówek pokazujących lokalizację na mapie Google po lewej stronie i tekst opowiadający historię po prawej. Annika Richterich wyjaśnia, że „zdjęcia satelitarne w Senghor on the Rocks ilustrują podróż głównego bohatera przez zachodnioafrykański kraj Senegal”[85].

Artyści korzystali z Google StreetView na wiele sposobów. Trylogia Google Emilio Vavarelli zawiera wadliwe zdjęcia i niezamierzone portrety kierowców samochodów Street View[86]. Japoński zespół Inou wykorzystał tła Google StreetView do stworzenia teledysku do swojej piosenki EYE. Kanadyjski zespół Arcade Fire nakręcił spersonalizowany teledysk, w którym wykorzystał StreetView, aby pokazać widzowi ich własne domy z dzieciństwa[87][88].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ How Often is Google Maps and Google Earth Updated? [online], web.archive.org [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-03] (ang.).
  2. ↑ Google Maps Metrics and Infographics – Google Maps for iPhone [online], sites.google.com [dostęp 2023-06-10].
  3. ↑ Cooper Smith, Google+ Is The Fourth Most-Used Smartphone App [online], Business Insider [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  4. ↑ 10 Google Maps Tricks You Need to Know [online], Time, 9 lutego 2015 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  5. ↑ Uzyskiwanie wskazówek dojazdu i wyświetlanie trasy – Komputer – Mapy Google – Pomoc [online], support.google.com [dostęp 2023-06-10].
  6. ↑ Google Maps 10.27.0 hints at starring transit lines to ease your commute, may soon get a dark mode [online], XDA Developers, 10 października 2019 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  7. ↑ The bright side of sitting in traffic: Crowdsourcing road congestion data [online], Official Google Blog [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  8. ↑ Stuck in traffic? [online], Official Google Blog [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  9. ↑ Real time traffic information with Google Maps [online], CrackBerry, 22 marca 2007 [dostęp 2023-06-10].
  10. ↑ How Does Google Maps Traffic Work? | The Connectivist [online], web.archive.org, 22 lutego 2014 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  11. ↑ 11 Fascinating Facts About Google Maps [online], Mashable, 22 sierpnia 2012 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  12. ↑ The Google ‘ick’ factor [online], web.archive.org, 17 sierpnia 2009 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-17].
  13. ↑ Google begins blurring faces in Street View [online], CNET [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  14. ↑ Google releases My Maps [online], VentureBeat, 5 kwietnia 2007 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  15. ↑ Frederic Lardinois, Google Launches Maps Engine Lite, Makes It Easy To Create Advanced Custom Maps [online], TechCrunch, 27 marca 2013 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  16. ↑ Deprecation of My Maps for Android – My Maps Help [online], support.google.com [dostęp 2023-06-10].
  17. ↑ Alexandra Chang, Inside Google’s Fascinating Stash of 10,000 Indoor Maps, „Wired”, ISSN 1059-1028 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  18. ↑ Immersive view coming soon to Maps – plus more updates [online], Google, 11 maja 2022 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  19. ↑ Google Maps: nowa funkcja Immersive View jest już dostępna w pierwszych pięciu miastach [online], Computerworld [dostęp 2023-06-10] (pol.).
  20. ↑ Aisha Malik, Google Maps is getting a new 'Immersive View for Routes’ feature [online], TechCrunch, 10 maja 2023 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  21. ↑ Kreator Map Google został wycofany – Kreator map – Pomoc [online], support.google.com [dostęp 2023-06-10].
  22. ↑ Google Testing Video Reviews in Maps [online], Gadgets 360, 15 września 2017 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  23. ↑ Google Calls On Local Guides To Add Wheelchair Info To Maps [online], SlashGear, 7 września 2017 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  24. ↑ Points, levels, and badging – Local Guides Help [online], support.google.com [dostęp 2023-06-10].
  25. ↑ Informacje o Google Moja Firma – Komputer – Google Moja Firma – Pomoc [online], support.google.com [dostęp 2020-04-30].
  26. ↑ Poznaj nowe Mapy Google.
  27. ↑ Mapy Google i korki – poinformuj użytkowników – Android.com.pl [online], Android.com.pl – Największe Polskie Centrum Google Android, 5 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-17] (pol.).
  28. ↑ Wyborcza.pl [online], katowice.wyborcza.pl [dostęp 2017-05-27].
  29. ↑ Marcin Klimkowski, Polski lektor wrócił do Google Maps. Gigant wycofał się ze zmiany [online], Auto / Moto, 1 czerwca 2020 [dostęp 2022-12-18] (pol.).
  30. ↑ Kto stworzył Mapy Google? ▷➡️ Biblioteka sztuczek ▷➡️ [online], trucoteca.com, 30 lipca 2021 [dostęp 2023-06-10] (pol.).
  31. 1 2 Google Maps Platform [online], Google for Developers [dostęp 2023-06-10].
  32. ↑ Google mapper: Take browsers to the limit [online], CNET [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  33. ↑ Jemima Kiss, Secrets of a nimble giant, „The Guardian”, 17 czerwca 2009, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  34. ↑ Our history in depth – Company – Google [online], web.archive.org, 6 kwietnia 2016 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-06].
  35. ↑ Mapping your way [online], Official Google Blog [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  36. ↑ Google Maps User Guide [online], web.archive.org, 5 listopada 2007 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-05].
  37. ↑ Google releases useful “my location” feature for cellphones [online], VentureBeat, 28 listopada 2007 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  38. 1 2 Erick Schonfeld, Google Mobile Maps PinPoints Your Location Without GPS [online], TechCrunch, 28 listopada 2007 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  39. ↑ Google Announces Launch of Google Maps for Mobile With „My Location” Technology – News announcements – News from Google – Google [online], googlepress.blogspot.com [dostęp 2023-06-10].
  40. ↑ Bill Ray, Google Maps Mobile knows where you are [online], www.theregister.com [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  41. ↑ Google on Android [online] [dostęp 2023-06-10].
  42. ↑ The first Android-powered phone [online], Official Google Blog [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  43. ↑ Home | Mike Blumenthal [online], 6 stycznia 2021 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  44. ↑ •, France Convicts Google for Its Free(dom) [online], NBC 7 San Diego, 3 lutego 2012 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  45. ↑ CPI, France: Google wins court decision vs Evermaps [online], Competition Policy International, 29 listopada 2015 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  46. ↑ Google begins mapping UK rivers – Telegraph [online], web.archive.org, 19 czerwca 2012 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-19].
  47. ↑ Google Maps for iOS Hits Apple App Store [online], PCMAG [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  48. ↑ LOOK: Google Unveils Detailed Maps Of North Korea [online], HuffPost, 29 stycznia 2013 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  49. ↑ Google changes Palestinian location from ‘Territories’ to ‘Palestine’ | Fox News [online], web.archive.org, 21 maja 2013 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-21].
  50. ↑ Google Is Getting Rid of Classic Maps for Good (Ugh.) [online], Tech for Luddites [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  51. ↑ Google Maps alters disputed South China Sea shoal name, „BBC News”, 14 lipca 2015 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  52. ↑ Robinson Meyer, Google Maps Gets a 700-Trillion-Pixel Makeover [online], The Atlantic, 27 czerwca 2016 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  53. ↑ Brian Heater, Google Maps picks up mapping analytics and visualization startup Urban Engines [online], TechCrunch, 16 września 2016 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  54. ↑ One thing North Korea has that the South doesn’t: Google Maps [online], Asia Times, 26 lutego 2018 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  55. ↑ Space out with planets in Google Maps [online], Google, 16 października 2017 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  56. ↑ Frederic Lardinois, Google Maps now lets you explore your local planets and moons [online], TechCrunch, 16 października 2017 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  57. ↑ Andrew Liptak, Google Maps now depicts the Earth as a globe [online], The Verge, 5 sierpnia 2018 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  58. ↑ Ara Wagoner, Speed trap warnings begin rolling out to some Google Maps users [online], Android Central, 16 stycznia 2019 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  59. ↑ Use Google Maps to see how fast you’re driving [online], CNET [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  60. ↑ Updates to Incognito mode and your Timeline in Maps [online], Google, 9 grudnia 2019 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  61. ↑ Google Maps is turning 15! Celebrate with a new look and features [online], Google, 6 lutego 2020 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  62. ↑ Navigate safely with new COVID data in Google Maps [online], Google, 23 września 2020 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  63. ↑ Bogdan Popa, Google Releases Big Google Maps Update for a Next-Generation Driving Experience [online], autoevolution, 28 stycznia 2021 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  64. ↑ How to use Google Maps to see air quality? [online], MARCA, 13 czerwca 2022 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  65. ↑ Ben Schoon, Google Maps has removed its COVID-19 layer [online], 9to5Google, 26 października 2022 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  66. ↑ Street View wraca do Niemiec. Pierwszy raz od ponad dekady [online], dobreprogramy, 9 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-10] (pol.).
  67. ↑ Charles Arthur, Where the streets all have Google’s name, „The Guardian”, 20 marca 2009, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  68. ↑ Używanie map obiektów do wyświetlania planów pięter – Komputer – Mapy Google – Pomoc [online], support.google.com [dostęp 2023-06-10].
  69. ↑ Informacje prawne dotyczące usługi Mapy Google/Google Earth oraz interfejsów API usługi Mapy Google/Google Earth – Google [online], www.google.com [dostęp 2023-06-10].
  70. ↑ Dodatkowe warunki korzystania z usług Mapy Google i Google Earth – Google [online], maps.google.com [dostęp 2023-06-10].
  71. ↑ Google Maps [online], web.archive.org, 12 grudnia 2007 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2007-12-12].
  72. ↑ It’s your world. Map it. [online], Google Lat Long [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  73. ↑ Jenna Johnson, Google’s View of D.C. Melds New and Sharp, Old and Fuzzy, 22 lipca 2007, ISSN 0190-8286 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  74. 1 2 Google Maps Platform – Location and Mapping Solutions [online], Google Maps Platform [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  75. ↑ The world is your JavaScript-enabled oyster [online], Official Google Blog [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  76. ↑ PHP and MySQL: Working with Google Maps | Syntaxxx [online], web.archive.org, 18 października 2014 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-18].
  77. ↑ Najczęstsze pytania dotyczące Google Maps Platform [online], Google for Developers [dostęp 2023-06-10].
  78. ↑ Introducing Google Maps Platform [online], Google Cloud Blog [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  79. ↑ Jack Nicas, As Google Maps Renames Neighborhoods, Residents Fume, „The New York Times”, 2 sierpnia 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  80. 1 2 Jack Nicas, As Google Maps Renames Neighborhoods, Residents Fume, „The New York Times”, 2 sierpnia 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  81. ↑ Blurred Out: 51 Things You Aren’t Allowed to See on Google Maps – IT Security [online], web.archive.org, 21 lipca 2009 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-21].
  82. ↑ Google Maps: The White House – Elliott C. Back [online], web.archive.org, 1 grudnia 2008 [dostęp 2023-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-01].
  83. ↑ James Ball, Angry Birds and ‘leaky’ phone apps targeted by NSA and GCHQ for user data, „The Guardian”, 28 stycznia 2014, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  84. ↑ Samuel Gibbs, Google says sorry over racist Google Maps White House search results, „The Guardian”, 20 maja 2015, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  85. ↑ Annika Richterich, Cartographies of Digital Fiction: Amateurs Mapping a New Literary Realism, „The Cartographic Journal”, 48 (4), 2011, s. 237–249, DOI: 10.1179/1743277411Y.0000000021, ISSN 0008-7041 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  86. ↑ The Wilderness Downtown [online], The Wilderness Downtown [dostęp 2023-06-10].
  87. ↑ THE GOOGLE TRILOGY – E M I L I O V A V A R E L L A [online], 18 kwietnia 2013 [dostęp 2023-06-10] (ang.).
  88. ↑ group_inou / EYE. [dostęp 2023-06-10].

Linki zewnętrzne

  • Google Sightseeing (ang.) – serwis zajmujący się zbieraniem odnośników do zasugerowanych przez użytkowników znanych bądź interesujących miejsc na Google Maps
  • Poznaj Google Maps API (pol.) – baza przykładów i zastosowań Google Maps API
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.