Gnoma, gnom (z gr. gnōmē – rozum, mniemanie) w retoryce lub w literaturze – zwięzłe zdanie wyrażające głębszą myśl, zwykle o charakterze moralnym. Pierwotną formą gnomy były przysłowia. Zaabsorbowana przez retorykę i literaturę zyskała bardziej wyrafinowaną formę. W literaturze często ma postać rymowanego dystychu.
Gnoma była najbardziej pierwotną odmianą liryczną w poezji greckiej. Uprawiana była we wszystkich epokach literackich, również przez autorów polskich, np.:
- Nauką i pieniędzmi drudzy cię zbogacą;
- Mądrość musisz sam z siebie własną dobyć pracą.
- (Adam Mickiewicz „Mądrość”)
Zobacz też
Bibliografia
- Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Nowe wydanie, Muza SA, wyd. XXV, Warszawa 2000, ISBN 83-7200-861-2.
- Stanisław Sierotwiński, Słownik terminów literackich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1970, wyd. III, bez ISBN.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.