Glenn Seaborg
Ilustracja
Glenn Seaborg (1964)
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1912
Ishpeming

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1999
Lafayette

Pełne imię i nazwisko

Glenn Theodore Seaborg

Specjalność: chemia
Faksymile
Odznaczenia
Narodowy Medal Nauki (USA)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie chemii

Glenn Theodore Seaborg (ur. 19 kwietnia 1912 w Ishpeming, Michigan, zm. 25 lutego 1999 w Lafayette, Kalifornia) – amerykański chemik, odkrywca wielu pierwiastków transuranowych: plutonu, ameryku, kiuru, berkelu[1] i kalifornu[2]. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1951 r.

Życiorys

Studia rozpoczął w 1929 na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, doktoryzował się w 1937 na Berkeley. W latach 1961–1968 pełnił obowiązki przewodniczącego Komisji Energii Atomowej. W 1997 r. na jego cześć nazwano sztucznie wytworzony pierwiastek 106. Od tego momentu stał się jedyną osobą, która mogła zapisać cały swój adres za pomocą nazw pierwiastków: seaborg, lorens, berkel, kaliforn, ameryk (Glenn Seaborg, Lawrence Berkeley National Laboratory, Berkeley, California, United States of America). W 1980 r. dokonał transmutacji bizmutu w złoto, co było głównym celem starożytnej i średniowiecznej alchemii.

W roku 1951 został wraz z Edwinem McMillanem wyróżniony Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii za ich odkrycia w chemii transuranowców[3]

W 1974 r. został członkiem zagranicznym PAN[4].

Przypisy

  1. ↑ S.G. Thompson, A. Ghiorso, G.T. Seaborg. Element 97. „Physical Review”. 77. 6. s. 838–839.
  2. ↑ S.G. Thompson, K. Street jr., A. Ghiorso, G.T. Seaborg. The New Element Californium (Atomic Number 98). „Physical Review”. 80. 5. s. 790–796.
  3. ↑ The Nobel Prize in Chemistry 1951. nobelprize.org. [dostęp 2013-11-26]. (ang.).
  4. ↑ Seaborg, Glenn T., [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-09-09].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.