Kardynał diakon | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Proboszcz parafii św. Antoniego w Brescii | |||
Okres sprawowania |
1945–1965 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
13 czerwca 1908 | ||
Nominacja biskupia |
15 lutego 1965 | ||
Sakra biskupia |
18 lutego 1965 | ||
Kreacja kardynalska |
22 lutego 1965 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
18 lutego 1965 |
---|---|
Konsekrator |
Luigi Morstabilini |
Współkonsekratorzy |
Giuseppe Carraro |
Giulio Pietro Bevilacqua (ur. 15 września 1881 w Isola della Scala, zm. 6 maja 1965 w Brescii) – włoski biskup rzymskokatolicki, filipin, kardynał od 1965.
Życiorys
Kształcił się m.in. w Alumnato Filippini w Brescii (1896–1902), a także w Belgii na Uniwersytecie w Lowanium (1902–1905). W 1905 powrócił do Brescii, gdzie ukończył seminarium i wstąpił do Oratorian św. Filipa Neri. Święcenia kapłańskie otrzymał 13 czerwca 1908. W diecezji Brescia pracował duszpastersko z przerwami aż do śmierci. W czasie I wojny światowej był kapelanem w armii włoskiej. W latach 1926–1933 członek Sekretariacie Stanu. Jako kapelan służył także w czasie II wojny światowej. Był kierownikiem duchowym i osobistym przyjacielem Giovanniego Montiniego (przyszłego papieża Pawła VI), gdy ten studiował w Brescii.
W ramach wieloletniej przyjaźni, gdy Montini został papieżem, na swym pierwszym konsystorzu kreował go kardynałem diakonem kościoła św. Hieronima della Carità. Trzy dni wcześniej przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa Brescii Luigiego Morstabliniego oraz stolicę tytularną Gaudiaba. W ramach specjalnego papieskiego zezwolenia mógł on być tak, jak dotychczas, proboszczem parafii św. Antoniego w Brescii. Zmarł jednak niedługo później i pochowany został w kościele, w którym był proboszczem.
Bibliografia
- Nota biograficzna Giulia Bevilacquy w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2014-10-19]
- Giulio Bevilacqua [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2014-10-19] (ang.).