Poprzednie nazwy |
Kosmopoliet, Rewa |
---|---|
Następne nazwy |
Sofija Marijo, Schwalbe II |
Bandera | |
Port macierzysty | |
Armator |
Polski Związek Przemysłowców Naftowych |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Sappemeer (Holandia) |
Data wodowania |
1897 |
Data oddania do eksploatacji |
1920 |
Data wycofania ze służby |
1924 |
Dane techniczne | |
Nośność (DWT) |
220 |
Liczebność załogi |
7 |
Długość całkowita (L) |
31,3 m |
Szerokość (B) |
5,8 m |
Pojemność |
Brutto 127/Netto 101 RT |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
Żarowy 3-cylindrowy 50 KM |
Gazolina – polski szkuner żaglowo-motorowy zakupiony w 1920 roku razem z materiałami wybuchowymi. Słynny z międzynarodowej załogi o dziwnych pomysłach i pływaniu mimo minimalnych nakładów armatora i przeciwności losu. Część problemów została spowodowana doborem załogi według zasady "im tańsza tym lepsza".
Dane
- typ: dwustutonowa, żaglowo-motorowa lichtuga żeglugi bałtyckiej (początkowo przybrzeżnej)
- pojemność:
- nośność: 220 DWT
- wymiary:
- długość między pionami: 31,3 m
- szerokość: 5,8 m
- ożaglowanie gaflowe (prawdopodobnie szkuner, ale mógł być keczem)
- dwa maszty składane i bukszpryt
- dwa miecze boczne
- silnik: żarowy trzycylindrowy? o mocy 50 KM; przy przebudowie na motorowiec jako Schwalbe II, wymieniony na 150 KM
- jedna śruba
- armator: Polski Związek Przemysłowców Naftowych inż. Stanisław Wirpsza
Stacjonował w Gdańsku początkowo przy Polskim Haku a następnie w Nowym Porcie).
Uwagi: dane w nawiasach pochodzą z innych źródeł. Statek był kilkakrotnie przebudowywany, w tym przedłużony oraz zmieniony na motorowiec.
Kalendarium
- 1897 – budowa w Sappemeer w Holandii jako Kosmopoliet
- 1920 – przybycie do Gdańska, zakup przez rząd polski i przemianowanie na Rewa
- 1921 – zakup przez Polski Związek Przemysłowców Naftowych i przemianowanie na Gazolina
- 1924 – sprzedaż do Rygi, zmiana bandery na łotewską i przemianowanie na Sofija Marijo
- ? – zmiana bandery na niemiecką, zdjęcie ożaglowania i przemianowanie na Schwalbe II
- w latach sześćdziesiątych XX wieku wykazywany we flocie NRF (w 1960 r. w hamburskiej firmie Peter von Horn)
- czerwiec 1965 – złomowanie
Pierwsza załoga
- kapitan: Freiman (Łotysz)
- pierwszy sternik (szturman i bosman): Hipolit Klimontowicz (Polak – były kapitan lodołamacza, najbardziej doświadczony marynarz Gazoliny)
- mechanik: Sprina (Łotysz)
- motorzysta: ? (Białorusin)
- marynarz: ? (Estończyk)
- drugi marynarz pokładowy: Kozłowski (Polak – były marynarz Flotylli Amurskiej)
- chłopiec okrętowy: ? (Ślązak)
Załoga z 1923 r.
- po lewej na beczce – szyper Otto Wendi
- stoi po prawej – bosman Aleksander Górny
- "białogwardyjcy" stojący w środku (od lewej:
- "supercargo"
- motorzysta
- marynarz Pietrow
- kucharz Wania
- w kole ratunkowym – chłopiec okrętowy – warszawiak Stefan P. Wesołowski
Bibliografia
- Jerzy Miciński: Trzy awarie, z serii Miniatury Morskie
- Morze nr 10/89 – Jerzy Miciński "Gazolina"
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.