Hadżhir
هجهر
Ilustracja
Szczyty Maszanik - filar po lewej to najwyższy szczyt Sokotry
Kontynent

Afryka

Państwo

Jemen

Najwyższy szczyt

Maszanik lub Dżabal Skand

Położenie na mapie Jemenu
Mapa konturowa Jemenu, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Hadżhir”
Ziemia12°34′28,2″N 54°01′19,4″E/12,574500 54,022056

Hadżhir (arab. ‏هجهر‎) – pasmo górskie w Jemenie, na Sokotrze, najwyższy szczyt: Maszanik lub Dżabal Skand, około 1525[1]-1600 m n.p.m.[2][3] (różne źródła podają różne nazwy i wysokości najwyższego szczytu od 1506 do 1609 m n.p.m.[4]).

Topografia

Góry Hadżhir

Postrzępione pasmo znajduje się w północno-wschodniej części wyspy[5] i stanowi jej najwyższą część. W rejonie najwyższej grupie szczytowej znajdują się m.in. strome wierzchołki Maszanik[5]. Góry Hadżhir są trudno dostępne[6], przecinają je głębokie kaniony[6]. U podnóża gór leży miejscowość Hadibu[6].

Geologia

Pasmo wyniesione we wschodniej części wyspy układa się w asymetryczny łuk[7]. Trzon gór Hadżhir stanowią wulkaniczne[8] skały prekambryjskie[9], w tym peralkaliczne granity[5] (powstały około 720 mln lat temu[10]) i gabra z hornblendami i biotytami[8]. Skały krystaliczne rozciągają się na płaszczyźnie długości 40 km na osi wschód-zachód i 25 km na osi północ-południe[11]. Dookoła gór rozciągają się wapienne płaskowyże, dochodzące do 1000 m n.p.m. w przypadku płaskowyżu Diksam[9].

Środowisko

Dżabal Skand

Góry Hadżhir zamieszkuje wiele gatunków endemicznych, np. ptak Chalcomitra balfouri, który występuje na północnym pogórzu w liczbie około 50 osobników[12]. Inne ptaki występujące w tym rejonie to m.in.: ścierwnik[13]. W pobliżu najwyższego szczytu Dżabal Skand w 2017 roku odkryto endemiczną turzycę, Carex socotrana[14].

Przypisy

  1. ↑ Elsa Sattout: Geological heritage in the Arab Region: value for research and development. Paris: UNESCO, 2020, s. 156. ISBN 978-92-3-100404-9.
  2. ↑ Socotra Archipelago - Map of inscribed property and its buffer zone [online] (ang.).
  3. ↑ About Socotra [online], Tours to Socotra Island and Mainland of Yemen - high safety trips [dostęp 2022-04-03] (ang.).
  4. ↑ Antonín Buček, Hana Habrová, Kamil Král: Fyzickogeografický Sborník 2. Kulturní krajina. Brno: Masarykova univerzita v Brně, 2004, s. 27.
  5. 1 2 3 Introduction, Royal Botanic Garden Edinburgh, s. 8 (ang.).
  6. 1 2 3 Na smoczej wyspie - Poznaj Świat [online], poznaj-swiat.pl [dostęp 2022-04-03].
  7. ↑ Е.П. Дубинин i inni, Строение и условия образования краевого плато и острова Cокотра (физическое моделирование). Часть 1. Строение острова Cокотра, „Вестник КРАУНЦ. Серия: Науки о Земле”, 44 (4), 2019, s. 63–72, DOI: 10.31431/1816-5524-2019-4-44-63-72, ISSN 1816-5532 [dostęp 2022-04-03] (ros.).
  8. 1 2 Thomas Schlüter, Geological atlas of Africa : with notes on stratigraphy, tectonics, economic geology, geohazards and geosites of each country, wyd. 2nd four-coloured rev. and enl. ed, Berlin: Springer, 2008, s. 223, ISBN 978-3-540-76324-6, OCLC 239045059 [dostęp 2022-04-03].
  9. 1 2 Kay Van Damme: Socotra Archipelago. W: Encyclopedia of Islands. R.G. Gillespie, D.A. Clague (ed.). University of California Press, 2009-01, s. 847. ISBN 978-0-520-25649-1.
  10. ↑ Zakaria Hamimi i inni, The geology of the Arabian-Nubian Shield, Cham, Switzerland: Springer, 2021, s. 644, ISBN 978-3-030-72995-0, OCLC 1262554031 [dostęp 2022-04-03].
  11. ↑ H.M.E. Schürmann, The Pre-cambrian in North Africa, Leiden: Brill, 1974, s. 28, ISBN 90-04-03694-6, OCLC 1246967 [dostęp 2022-04-03].
  12. ↑ Andrew Cockburn. In The Land Of The Dragon's Blood Tree. „Condé Nast Traveler”. 11 (45), 2010. ISSN 0893-9683.
  13. ↑ Anna Hestler, Yemen, wyd. 2nd ed, New York: Marshall Cavendish Benchmark, 2010, s. 16, ISBN 978-0-7614-4850-1, OCLC 349248352 [dostęp 2022-04-03].
  14. ↑ Radomír Řepka i inni, Carex socotrana , a New Endemic Species from Socotra Island, „Novon: A Journal for Botanical Nomenclature”, 25 (4), 2017, s. 467–472, DOI: 10.3417/D-16-00004, ISSN 1055-3177 [dostęp 2022-04-03] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.