Fryderyk August III
Friedrich August Johann Ludwig Karl Gustav Gregor Philipp
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
król Saksonii
Okres

od 15 października 1904
do 13 listopada 1918

Poprzednik

Jerzy Wettyn

Pretendent do tronu Saksonii
Okres

od 13 listopada 1918
do 18 lutego 1932

Następca

Fryderyk Krystian Saski

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1865
Drezno

Data i miejsce śmierci

18 lutego 1932
Szczodre

Ojciec

Jerzy Wettyn

Matka

Maria Anna Portugalska

Rodzeństwo

Maria Joanna, Elżbieta, Matylda, Maria Józefa, Jan Jerzy, Maksymilian Wilhelm, Albert

Żona

Ludwika Habsburg-Lotaryńska
od 21 listopada 1891
do 11 lutego 1903

Dzieci

Jerzy, Fryderyk Krystian, Ernest Henryk, Maria Alicja (starsza), Małgorzata, Maria Alicja (młodsza), Anna Monika

Odznaczenia
Order Korony Rucianej (Saksonia) Order Wojskowy św. Henryka (Saksonia) Order Zasługi Cywilnej (Saksonia) Order Alberta (Saksonia) Order Sidonii (Saksonia) Order Marii Anny (Saksonia) Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM) Order Złotego Runa (Austria) Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Order Orła Czarnego (Prusy) Order „Pour le Mérite” Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order św. Huberta (Bawaria) Order Królewski Serafinów (Szwecja) Krzyż Zasługi Wojennej (Meklemburgia-Strelitz)

Fryderyk August III, Ludwik Karol Gustaw Grzegorz Filip Saski, niem. Friedrich August III, Ludwig Karl Gustav Gregor Philipp von Sachsen (ur. 25 maja 1865 w Dreźnie, zm. 18 lutego 1932 w Szczodrem) – ostatni król Saksonii panujący w latach 1904–1918, Generalfeldmarschall armii niemieckiej podczas I wojny światowej.

Życiorys

Syn króla Saksonii Jerzego i infantki portugalskiej Marii Anny. Otrzymał staranne, ale i surowe wychowanie. W 1883 roku zdał maturę z wyróżnieniem. Po maturze w semestrze 1884/1885 studiował na Uniwersytecie w Strasburgu i jako pierwszy członek rodziny królewskiej w semestrze 1885/1886 na państwowym Uniwersytecie w Lipsku. Uczęszczał na kursy prawa, nauk politycznych i historii. Edukację na uczelni uzupełniał licznymi podróżami po Saksonii, Anglii, Włoszech, Grecji czy Bliskim Wschodzie.

W roku 1877 wstąpił do saskiego wojska. Z powodu swych koligacji rodzinnych szybko awansował. w 1898 roku został awansowany na generała-porucznika i dowódcę 1. Królewskiej Saksońskiej Dywizji. W cztery lata później, w 1902 roku został dowódcą 1. Saksońskiej Armii. Z dowództwa zrezygnował w momencie objęcia tronu. W 1912 roku został już jako król Fryderyk August III mianowany feldmarszałkiem. Król kochał wojsko i polowania. Często przebywał w wybudowanym przez siebie pałacyku w Dobrodzieniu (ówcześnie Guttentag), miasteczku w obecnym województwie opolskim. Otrzymał honorowy tytuł Wielkiego Łowczego Dobrodzienia, a po jego śmierci tamtejsi leśnicy upamiętnili Fryderyka Augusta III inskrypcją na głazie znajdującym się do dziś koło leśniczówki w Rzędowicach koło Dobrodzienia[1]. Był także zapalonym alpinistą. Wspiął się na szczyt Großglockner oraz inne szczyty w Alpach[2]

Fryderyk August III

Panowanie

Fryderyk August objął tron po swoim ojcu 15 października 1904 roku. W krótkim czasie zyskał sympatię i uznanie poddanych, dla których był ojcem ojczyzny. Był bardziej otwarty na kontakty i rozmowy z ludźmi. Współpracował z grupą konserwatystów w parlamencie. Po kolejnych wyborach siły konserwatystów zostały poważnie uszczuplone. Parlament stał się bardziej demokratyczny. Jako nominalny dowódca uczestniczył w I wojnie światowej. Osobiście nie dowodził armią. W następstwie wydarzeń rewolucji listopadowej 1918 roku dnia 13 listopada abdykował. Po abdykacji osiadł w pałacu w Szczodrem, gdzie zmarł.

Małżeństwo i dzieci

21 listopada 1891, w Wiedniu poślubił arcyksiężniczkę Luizę Habsburg-Lotaryńską, córkę księcia Toskanii Ferdynanda IV i księżniczki parmeńskiej Alicji. Rozwiedli się w 1903 roku po tym, jak Luiza uciekła, będąc w ciąży z ich ostatnim dzieckiem. Para miała 7 dzieci:

Galeria

Odznaczenia

Plan wielkiej podróży orientalnej Fryderyka Augusta odbytej na przełomie 1889 i 1890 roku

Genealogia

Prapradziadkowie

elektor Saksonii
Fryderyk Krystian
(1722–1763)
∞ 1747
Maria Antonina Wittelsbach
(1724–1780)

książę Parmy
Ferdynand I
(1751–1802)
∞1769
Maria Amalia Habsburg

(1746-1804)

Fryderyk Michał Wittelsbach
(1724–1767)
∞1746
Maria Franciszka Wittelsbach
(1724–1794)

Karol Ludwik Badeński
(1755–1801)
∞1775
Amalia Fryderyka Heska
(1754–1832)

książę Saksonii-Coburga-Saalfeld

Franciszek
(1750–1806)
∞1777
Augusta Reuss-Ebersdorf
(1757–1831)

Franciszek Józef Koháry
(1760–1826)
∞1792
Maria Antonia Waldstein-Wartenberg
(1771–1854)

król Portugalii
Jan VI
(1767–1826)
∞1785
Karolina Joachima Burbon
(1775–1830)

cesarz Austrii
Franciszek II
(1768–1835)
∞ 1790
Maria Teresa Burbon-Sycylijska
(1772–1807)

Pradziadkowie

Maksymilian Saski
(1759–1838)
∞1792
Karolina Burbon-Parmeńska
(1770–1804)

król Bawarii
Maksymilian I Józef
(1756–1825)
∞ 1797
Karolina Fryderyka Badeńska
(1776–1841)

Ferdynand Jerzy Koburg
(1785–1851)
∞ 1815
Maria Antonina Koháry
(1797–1862)

cesarz Brazylii, król Portugalii
Piotr I
(1798–1834)
∞ 1817
Maria Leopoldyna Habsburg
(1797–1826)

Dziadkowie

król Saksonii
Jan Wettyn
(1801–1873)
∞1822
Amelia Augusta Wittelsbach
(1801–1877)

król Portugalii
Ferdynand II
(1819–1885)
∞1836
królowa Portugalii
Maria II
(1819–1853)

Rodzice

król Saksonii
Jerzy
(1832–1904)
∞1859
Maria Anna Koburg-Bragança
(1843–1884)

Fryderyk August III (1865–1932) król Saksonii

Przypisy

  1. Edard Goszyk, Łowiectwo Dobrodzienia, Echo Dobrodzienia, Październik – Listopad 2010, nr 80, s. 14.
  2. Mitteilungen des Deutschen und Österreichischen Alpenvereins, Jahrgang 1908 (Band XXXIV), S. 236.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 The titled nobility of Europe. Londyn: Harrison & Sons, 1914, s. 170. (ang.).
  4. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 55.
  5. Peter Ohm-Hieronymussen: Die Mecklenburg-Strelitzer Orden und Ehrenzeichen, Kopenhaga, 2000, s. 150 (niem.).

Bibliografia

  • Frank-Lothar Kroll: Die Herrscher Sachsens, Markgrafen, Kurfürsten, Könige 1089–1918, C.H. Beck-Verlag, 2004, ISBN 3-406-52206-8.
  • Walter Fellmann: Sachsens letzter König, Friedrich August III., Berlin 1992, ISBN 3-7338-0103-2.
  • Albert Herzog zu Sachsen: Die Wettiner in Lebensbildern. Styria-Verlag Graz/Wien/Köln 1995, ISBN 3-222-12301-2.
  • Luise von Österreich-Toskana: Mein Leben, Dresden 1991, ISBN 3-364-00225-8.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.