Ferdynand Hoesick
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 października 1867
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1941
Warszawa

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Wawrzyn Akademicki
Grób Ferdynanda Hoesicka na cmentarzu Powązkowskim

Ferdynand Hoesick (ur. 16 października 1867 w Warszawie[1], zm. 13 kwietnia 1941 tamże) – polski księgarz i wydawca, pisarz, historyk literatury, muzykograf, redaktor naczelny „Kurjera Warszawskiego”[2].

Życiorys

Syn księgarza i wydawcy Ferdynanda Wilhelma Hoesicka[1] (ur. 25 lutego 1835, zm. 26 listopada 1900) i Marii z Granzowów[1]. Studiował na uniwersytetach w Rydze, Heidelbergu, Krakowie (1888–1890 na UJ historię literatury) oraz na Sorbonie[2]. Był członkiem korporacji „Welecja”. W roku 1900 przejął po ojcu firmę księgarsko-wydawniczą, założoną w 1865 i działającą do czerwca 1940. Od 1905 roku działał w Krakowie, a od 1924 był współredaktorem „Kurjera Warszawskiego”[2].

Był autorem pierwszego literackiego opisu Wołomina w książce Dom rodzicielski (1935). Był wielkim miłośnikiem Zakopanego i Tatr, turystą i taternikiem[3].

Jest autorem zapomnianych dzisiaj wielotomowych opracowań: Życie Juliusza Słowackiego na tle współczesnej epoki (1896–1897), Miłość w życiu Zygmunta Krasińskiego (1899) oraz Chopin. Życie i twórczość (1910–1911), ponadto książek o życiu i twórczości Juliana Klaczki oraz Stanisława Tarnowskiego, a także czterotomowego dzieła Tatry i Zakopane. Przeszłość i teraźniejszość, wydanego w latach 1920–1931. Opublikował trzy odnalezione utwory Chopina, w tym walce Es-dur i A-dur, a także utwory Adama Asnyka zebrane w trzech tomach w roku 1916.

Ogłosił dwa zbiory opowiadań Samotność oraz Niedole małżeńskie, a ponadto powieść Nemezis, które nie zostały dobrze przyjęte przez krytykę. W roku 1935 ukazał się w czterech tomach jego pamiętnik Dom rodzicielski, wznowiony w skróconej dwutomowej wersji w 1959 roku pod tytułem Powieść mojego życia.

Wiele prac Hoesicka (podpisującego się także jako Hösick) znajduje się w zbiorach Biblioteki Narodowej. Są to m.in.: zeszyty szkolne, notatki akademickie - zarówno w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim, dzienniki z podróży po Europie, materiały do książki Dom rodzicielski, rękopisy artykułów o Chopinie, Asnyku i Wyspiańskim czy listy do ojca. W roku 2016 z okazji obchodów 75 rocznicy śmierci Hoesicka Biblioteka Narodowa udostępniła ponad 80 zdigitalizowanych prac Hoesicka na swoim portalu Polona[4].

W 1902 ożenił się z Zofią Janiną Lewental[1]. Jego wnuczką jest Beatrix Podolska.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 156-5-21,22)[5].

Jako Pan Esik upamiętniony przez Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Słówkach, m.in. w Dniu P. Esika w Ostendzie.

Ordery i odznaczenia

Dzieła (wybór)

  • Chopin. Życie i twórczość (tom 1–3, 1910–1911)[2]
  • Samotność (1895)
  • Sienkiewicz jako felietonista. Zapomniane kartki z teki Litwosa (1902)
  • Niedole małżeńskie (1915)
  • Nemezis (1913)
  • Życie Juliusza Słowackiego na tle współczesnej epoki (tom 1–3, 1896–1897)
  • Miłość w życiu Zygmunta Krasińskiego (tom 1–2, 1899)
  • Tatry i Zakopane. Przeszłość i teraźniejszość (tom 1–4, 1920–1931).

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 260.
  2. 1 2 3 4 Ferdynand Hoesick. chopin.nifc.pl. [dostęp 2012-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-10)]. (pol.).
  3. ↑ Hoesick Ferdynand.
  4. ↑ 75. rocznica śmierci. [dostęp 2016-09-28].
  5. ↑ Cmentarz Stare Powązki: HOSICKOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-09-24].
  6. ↑ M.P. z 1939 r. nr 95, poz. 216 „za zasługi na polu literatury”.
  7. ↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za wybitną twórczość literacką”.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.