Epiktet (stgr. Ἐπίκτητος) – starożytny grecki malarz wazowy przełomu VI i V wieku p.n.e., przedstawiciel stylu czerwonofigurowego w okresie archaicznym.
Życiorys
Tworzył w Atenach w okresie od około 520 do 490 p.n.e. Jego imię można tłumaczyć jako „nowo nabyty”, co sugeruje, że najprawdopodobniej był wyzwoleńcem lub niewolnikiem (jak podobni mu artyści tworzący w starożytnych Atenach. Pracował w wielu warsztatach, między innymi u Hischylosa oraz w pracowni Nikostenesa i Pamfajosa. Obecnie przypisuje mu się autorstwo malowideł na ponad stu dotąd zachowanych wazach zachowanych, z których prawie połowę sygnował swoim imieniem.
Twórczość
Zaniechawszy wielkich kompozycji historycznych (rzadko podejmowanych), skupił się na wyobrażaniu pojedynczych postaci efebów, niewielkich rozmiarów, malowanych przede wszystkim na kyliksach. Chętnie zdobił wazy wyobrażeniami bankietów, wiążąc wybór tematu z przeznaczeniem naczynia, oraz przedstawieniami młodych atletów. Wdzięk i młode, delikatne sylwetki to charakterystyczne cechy jego twórczości.
Jedną z najsłynniejszych prac Epikteta jest przedstawienie scytyjskiego łucznika, wkomponowane w medalion zdobiący wnętrze kyliksu (obecnie w British Museum).
Galeria prac Epikteta
Bibliografia
- Encyklopedia sztuki starożytnej (praca zbiorowa). WAiF / Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 220, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WAiF).
- Guy Rachet: Słownik cywilizacji greckiej, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 2006, s. 117, ISBN 83-7132-919-9.
- Biografia na stronie Muzeum Getty’ego. getty.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-13)]. (ang.)