Eleonora Wettyn

margrabina Ansbach
Okres	od 4 listopada 1661 do 22 marca 1686
Jako żona	Jana Fryderyka
księżna elektorowa Saksonii
Okres	od 17 kwietnia 1692 do 27 kwietnia 1694
Jako żona	Jana Jerzego IV
Poprzedniczka	Anna Zofia Oldenburg
Następczyni	Krystyna Eberhardyna Hohenzollern
Dane biograficzne
Dynastia	Wettynowie
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1662 Friedewald
Data i miejsce śmierci	9 września 1696 Pretzsch
Ojciec	Jan Jerzy I Wettyn (Sachsen-Eisenach)
Matka	Joanna Sayn-Wittgenstein
Mąż	Jan Fryderyk Hohenzollern
Dzieci	Karolina Fryderyk August Wilhelm Fryderyk

Eleonora Wettyn, właśc. Eleonora Erdmute Luiza von Sachsen-Eisenach (ur. 13 kwietnia 1662 w Friedewald, zm. 9 września 1696 w Pretzsch) – księżniczka Saksonii-Eisenach z dynastii Wettynów, margrabina Ansbach, księżna elektorowa Saksonii.

Najstarsza córka księcia Saksonii-Eisenach Jana Jerzego I z linii ernestyńskiej Wettynów i księżniczki Joanny Sayn-Wittgenstein. Jej dwaj bracia: Jan Jerzy II oraz Jan Wilhelm byli kolejnymi władcami Saksonii-Eisenach po swoim ojcu^[1].

4 listopada 1681 roku została wydana za mąż za owdowiałego margrabiego Ansbach Jana Fryderyka Hohenzollerna, któremu urodziła troje dzieci:

• Karolinę (1683-1737) - późniejszą królową Wielkiej Brytanii jako żonę krola Jerzego II Hanowerskiego,
• Fryderyka Augusta (1685-1685),
• Wilhelma Fryderyka (1686-1723) - późniejszego margrabiego Ansbach^[2].

Po śmierci pierwszego męża wyszła powtórnie za mąż 17 kwietnia 1692 w Lipsku za księcia elektora Saksonii Jana Jerzego IV Wettyna z linii albertyńskiej Wettynów, który został zmuszony do tego ślubu przez swoją matkę Annę Zofię Oldenburg z jednej strony celem umocnienia sojuszu elektoratów Saksonii i Brandenburgii a z drugiej strony celem spłodzenia legalnych następców tronu. Para nie miała wspólnych dzieci, gdyż małżeństwo to okazało się nieudane. Po dwóch poronieniach Eleonory Jan Jerzy więcej czasu poświęcał swojej oficjalnej metresie Magdalenie Sybilli von Neitschütz, którą zamierzał nawet poślubić, co budziło niezadowolenie i animozje na dworze książęcym w Dreźnie. Związek zakończył się przedwczesną śmiercią elektora, który zmarł w 1694 roku na ospę.

Księżna wdowa została przeniesiona do zamku w Pretzsch, w którym zmarła dwa lata po swoim mężu.

Przypisy