Elżbieta Krystyna
von Braunschweig-Wolfenbüttel
Ilustracja
ilustracja herbu
Cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego
Okres

od 1711
do 1740

Jako żona

Karola VI

Poprzedniczka

Wilhelmina Amalia Brunszwicka

Następczyni

Maria Amalia Habsburg

Królowa Czech
Okres

od 1711
do 1740

Jako żona

Karola VI

Poprzedniczka

Wilhelmina Amalia Brunszwicka

Następczyni

Maria Amalia Habsburg

Królowa Węgier
Okres

od 1711
do 1740

Jako żona

Karola VI

Poprzedniczka

Wilhelmina Amalia Brunszwicka

Następczyni

Maria Ludwika Burbon

Dane biograficzne
Dynastia

Welfowie

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1691
Brunszwik

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1750
Wiedeń

Ojciec

Ludwik Rudolf Brunswick-Lüneburg

Matka

Krystyna Luiza Oettingen

Mąż

Karol VI

Dzieci

Leopold Jan, Maria Teresa, Maria Anna, Maria Amalia

Odznaczenia
Wielki Mistrz Orderu Niewolnic Cnoty Wielki Mistrz Orderu Gwiaździstego Krzyża Order Miłości Bliźniego

Elżbieta Krystyna z Brunszwiku-Wolfenbüttel, niem. Elisabeth Christine von Braunschweig-Wolfenbüttel (ur. 28 sierpnia 1691 w Brunszwiku, zm. 21 grudnia 1750 w Wiedniu) – księżniczka Brunszwiku-Wolfenbüttel, cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego, królowa Czech i Węgier.

Zarys biografii

Była najstarszą córką księcia brunszwickiego na Lüneburgu Ludwika Rudolfa i Krystyny Luizy, córki księcia Albrechta Ernesta I von Oettingen.

Już kiedy Elżbieta Krystyna miała 13 lat wiązano plany dotyczące jej przyszłego małżeństwa z arcyksięciem Karolem Habsburgiem (ur. 1 października 1685, zm. 20 października 1740), pretendentem do tronu Hiszpanii. Mariaż ten był pomysłem ambitnego dziadka Elżbiety, księcia Antoniego Ulryka i szwagierki Karola, cesarzowej Wilhelminy Amalii, pochodzącej z innej gałęzi rodu Welfów. Elżbieta, która była protestantką, początkowo sprzeciwiała się małżeństwu z katolickim arcyksięciem, ale ostatecznie przekonała się do konwersji na wiarę katolicką i 1 maja 1707 przeszła na katolicyzm w Bambergu.

W tym czasie Karol walczył w Hiszpanii o tamtejszą koronę. Podczas uroczystości małżeństwa per procuram w Wiedniu reprezentował go jego brat, cesarz Józef I. W lipcu 1708 Elżbieta przybyła do Hiszpanii i 1 sierpnia w Barcelonie wzięła ślub z Karolem. Karol był synem cesarza Leopolda I i Eleonory Magdaleny von Pfalz-Neuburg, córki elektora palatyna Renu Filipa Wilhelma. Karol i Elżbieta mieli syna i trzy córki:

  • Leopold Jan (ur. 13 kwietnia 1716, zm. 4 listopada 1716)
  • Maria Teresa (ur. 13 maja 1717, zm. 29 listopada 1780), cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego
  • Maria Anna (ur. 26 września 1718, zm. 16 grudnia 1744), żona księcia Karola Lotaryńskiego
  • Maria Amalia (ur. 5 kwietnia 1724, zm. 19 kwietnia 1730)

Karolowi nie udało się zdobyć hiszpańskiej korony, ale po śmierci brata w 1711 został cesarzem rzymsko-niemieckim, królem Węgier i Czech. Elżbieta została cesarzową. Dzięki swoim staraniom doprowadziła w 1733 do małżeństwa swojej siostrzenicy Elżbiety Krystyny z synem króla Prus Fryderykiem. Przeżyła męża o 10 lat. Zmarła w 1750.

Zobacz też

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.