Zadomka żółtoskrzydła

Ectobius erythronotus
Burr, 1898
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	karaczany
Nadrodzina	Blaberoidea
Rodzina	zadomkowate
Podrodzina	Ectobiinae
Rodzaj	zadomka
Podrodzaj	Ectobius s.str.
Gatunek	zadomka żółtoskrzydła
Synonimy
Ectobius lapponica erythronotus Burr, 1898

Zadomka żółtoskrzydła^[1] (Ectobius erythronotus) – gatunek karaczana z rodziny zadomkowatych i podrodziny Ectobiinae.

Taksonomia

Takson ten opisany został po raz pierwszy w 1898 roku przez Malcolma Burra jako podgatunek zadomki polnej pod nazwą Ectobius lapponica erythronotus. Współcześnie traktowany jest jako odrębny gatunek i dzielony na trzy podgatunki^[2]:

• Ectobius erythronotus ater Bazyluk, 1961
• Ectobius erythronotus erythronotus Burr, 1898
• Ectobius erythronotus nigricans Ramme, 1923

Morfologia

Karaczan o wysmuklonym^[3], owalnym w zarysie ciele^[1] długości od 6,8^[3] do 11 mm^[1]. Głowa ma pomarańczowobrązowe ciemię^[1]. Przedplecze jest pośrodku czarne, brunatnoczerwone lub czerwonożółte, po bokach, z przodu i z tyłu jasno obramowane^[1]. Pokrywy są nieskrócone, jednolicie słomkowożółte, pozbawione ciemniejszego nakrapiania. U obu płci zachowana jest zdolność do aktywnego lotu^[1][3]. U samca na siódmym tergicie odwłoka umiejscowiony jest dołek gruczołowy o szerokości większej niż połowa szerokości tergitu, zaopatrzony w okrągławe, owłosione z wierzchu wzniesienie i o tylnym brzegu wykształconym w skórzastą, owłosioną listewkę. Płytka subgenitalna samca ma budowę niesymetryczną i występuje u niego tylko jeden stylik^[3].

Ekologia i występowanie

Owad wszystkożerny, ale preferujący pożywienie roślinnego pochodzenia, w tym pąki, młode liście i kwiaty^[1].

Gatunek palearktyczny o zasięgu głównie południowo-wschodnioeuropejskim^[3]. Znany jest południowych Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, Mołdawii, Serbii, Czarnogóry, Bułgarii, Albanii i Grecji^[2].

Przypisy