Poczta elektroniczna, e-poczta, pot. mejl (ang. electronic mail, e-mail, w skrócie: mail) – usługa internetowa, w nomenklaturze prawnej określana jako świadczenie usług drogą elektroniczną, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych lub multimedialnych, tzw. listów elektronicznych – stąd zwyczajowa nazwa tej usługi.

Polskie nazewnictwo

W języku polskim określenie e-mail próbowano zastąpić skrótowcem listel od list elektroniczny; starano się także upowszechnić określenie el-poczta – analogia do określenia el-muzyka, czyli muzyka elektroniczna. Określenia te jednak nie przyjęły się w codziennym użyciu.

Rada Języka Polskiego sankcjonuje współcześnie dwie formy zapożyczone: e-mail i mejl[1]. Mirosław Bańko zaleca używanie tego drugiego wariantu wszędzie, z wyjątkiem najbardziej oficjalnych tekstów[2]. Inne źródła notują wyłącznie formy e-mail i mail[3].

Rozwój usługi

E-mail został wymyślony w roku 1965. Autorami pomysłu byli: Louis Pouzin, Glenda Schroeder i Pat Crisman[4][5]. Wówczas jednak usługa ta służyła jedynie do przesyłania wiadomości pomiędzy użytkownikami tego samego komputera, a adres poczty elektronicznej jeszcze nie istniał. Usługę polegającą na przesyłaniu wiadomości tekstowych pomiędzy komputerami wymyślił w roku 1971 Ray Tomlinson, wybrał również znak @ do rozdzielania nazwy użytkownika od nazwy komputera, a później nazwy domeny internetowej.

Na początku do wysyłania e-maili służył protokół komunikacyjny CPYNET[6][7]. Później wykorzystywano FTP, UUCP i wiele innych protokołów, a w 1982 roku Jon Postel opracował do tego celu protokół SMTP, używany do dzisiaj[4].

Innym, ważnym protokołem komunikacyjnym, wykorzystywanym przy pobieraniu e-maili, jest POP3 oraz jego ulepszona wersja IMAP[5].

Standard Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) opracowano specjalnie z myślą o przesyłaniu poczty elektronicznej. Umożliwia on dodatkowo dołączanie do maila plików z dowolnymi danymi, w formie tzw. załącznika. Do kodowania wiadomości tekstowych stosuje się kodowanie transportowe Quoted-Printable, a do kodowania załączników wykorzystywany jest uuencode oraz jego ulepszona wersja Base64.

Oprogramowanie

Do obsługi poczty elektronicznej wykorzystuje się wyspecjalizowane oprogramowanie, uruchomione na stale działających serwerach. Znane i popularne programy tego typu to np.: Sendmail, Postfix, Exim, MDaemon oraz Qmail.

Program służący do redagowania, wysyłania i odbioru e-maili to klient poczty elektronicznej. Popularne programy tego typu to np.:

Obecnie dostawcy usług internetowych powszechnie oferują dostęp poprzez przeglądarkę internetową WWW – ten sposób dostępu określa się mianem Webmail.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Mejl. [w:] Opinie językowe [on-line]. Rada Języka Polskiego. [dostęp 2019-02-26].
  2. ↑ Mirosław Bańko: mejl. [w:] Poradnia językowa PWN [on-line]. sjp.pwn.pl, 2006-02-03. [dostęp 2019-02-27].
  3. ↑ Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny. Jerzy Podracki (red.). Warszawa: Horyzont, 2001, s. 560. ISBN 83-7311-161-1.
  4. 1 2 The History of Electronic Mail. www.multicians.org. (ang.).
  5. 1 2 Email – czyli jak to bity zmieścić w kopertę. peter.modzelewski.googlepages.com.
  6. ↑ Another Look at Data and File Transfer Protocols. www.rfc-archive.org. (ang.).
  7. ↑ The First Email Message. email.about.com. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.