Doktor

• Rola Paula McGanna jest zaliczana i uwzględniana w kanonie świata Doktora Who jako ósma reinkarnacja Doktora^[4]. Miało to istotny wpływ na całe uniwersum związane z Doktorem, jak również na wciąż wydawane opowiadania i komiksy. Big Finish Productions przedstawiała historie związane z ósmym Doktorem przez lata, nawet po tym, jak w 2005 roku nowe odcinki serialu pojawiły się na BBC i przedstawiały już dziewiątego Doktora. Ósmy Doktor pojawia się również w serii odcinków radiowych na BBC7 a także w krótkim odcinku The Night of The Doctor w 2013 roku.
• W filmie siódmy Doktor nie jest ubrany w ten sam strój który był widziany w odcinkach serialu. Nie nosi charakterystycznego swetra w znaki zapytania ani parasolki. Jedyne co pozostało niezmienione, to kapelusz.
• Niechętnie wypełniając papiery dokumentacji medycznej, Chang Lee (który dopiero chwilę wcześniej spotkał półprzytomnego Doktora i nie znał jego tożsamości) wpisuje go jako „John Smith”. Imię to jest pseudonimem Doktora, którego używa przy bardzo wielu okazjach. Pierwotnie pseudonim nadał drugiemu Doktorowi jego towarzysz - Jamie McCrimmon w odcinku The Wheel in Space.
• Podczas przeszukiwania szafek w poszukiwaniu ubrań, Doktor przez chwilę uważnie ogląda długi wielokolorowy szalik, podobny do tego którego nosił w czwartej inkarnacji. Ósmy Doktor oferuje również policjantowi żelkę, ulubione słodycze drugiego i czwartego Doktora. W TARDIS dostrzec również można 900-letni pamiętnik (500-letni pamiętnik był powiązany z drugim Doktorem).
• To drugi raz, gdy dopiero co zregenerowany Doktor kradnie ubrania ze szpitala – poprzednio wydarzyło się to w odcinku Spearhead from Space gdy trzeci Doktor zabiera ubrania należące do lekarza specjalisty; podobna rzecz dzieje się również w odcinku z jedenastym Doktorem pod tytułem Jedenasta godzina.
• Istotne dla akcji serialu jest przeświadczenie, że Doktor jest pół-człowiekiem. Fakt ten był bardzo mocno krytykowany przez fanów, oraz wielokrotnie poruszany w książkach o ósmym Doktorze wydanych przez BBC, które starają się to wytłumaczyć. Książka pt. Alien Bodies subtelnie sugeruje, że tylko ósmy Doktor był pół-człowiekiem, podczas gdy dwie inne książki (Unnatural History oraz The Gallifrey Chronicles) sugerują, że ludzką matką Doktora była Penelope Gate która pochodziła z epoki wiktoriańskiej, a jego ojciec, Władca czasu, miał na imię Ulysses. Jeszcze inne wytłumaczenie można znaleźć w książce The Taking of Planet 5 - tam Doktor stał się pół-człowiekiem ponieważ jego regeneracje wciąż odbywały się w otoczeniu ludzi co skutkowało zaabsorbowaniem fragmentów ludzkiego DNA. To zagadnienie nigdy nie było poruszane w żadnym z odcinków telewizyjnych, jednakże w odcinku Koniec podróży, druga wersja Doktora powstała z połączenia fizjologii Doktora i jego towarzyszki, Donny, a Doktor ze zdegustowaniem komentuje sytuację. W komiksie The Forgotten Doktor stwierdza, że zwykł używać specjalnego urządzenia, by stworzyć iluzję bycia pół-człowiekiem i oszukać Mistrza.
• Pomimo iż Doktor przeżywał romantyczne momenty tak jak np. w odcinku The Aztecs, w filmie po raz pierwszy zostały pokazane jego preferencje seksualne. Podobne wątki można znaleźć w nowych odcinkach serii.
• Wizerunek ósmego Doktora można również zobaczyć w kilku odcinkach nowej wersji.

Dalekowie i Mistrz

• Pomimo iż Dalekowie, najwięksi wrogowie Doktora, nie są pokazani na ekranie, słychać ich głosy wydające rozkaz egzekucji Mistrza (jak również ich najpopularniejszy okrzyk bojowy EXTERMINATE!).
• To jedyna rola Erica Robertsa w roli Mistrza. Jest to także jedyne wystąpienie Mistrza aż do odcinka Utopia w 2007 roku. W kolejnym odcinku tj. Odgłos bębnów zostało wyjaśnione, że Władcy Czasu wskrzesili Mistrza, by móc wykorzystać go podczas Wojny Czasu.
• Mistrz próbował już wcześniej użyć Oka Harmonii by uzyskać nowe możliwości regeneracji, np. w historii pt. The Deadly Assassin. Ofertę nowej puli regeneracji otrzymał również od Władców czasu w odcinku The Five Doctors, ale po tym kontynuował poszukiwania sposobu na nowe regeneracje w historiach takich jak Planet of Fire, co sugeruje że nigdy nowej puli nie otrzymał.
• Wężowa forma Mistrza została wyjaśniona w opowiadaniu The Eight Doctors oraz w komiksie wydanym na łamach czasopisma Doctor Who Magazine pod tytułem The Fallen.

TARDIS

• Pomimo iż wnętrze TARDIS zmieniało się kilkakrotnie wcześniej, nigdy nie tak drastycznie jak w filmie. Podobna rzecz wydarzyła się wraz z rozpoczęciem nowej serii w 2005 roku. W późniejszym wywiadzie dla Doctor Who Magazine ówczesny producent serialu Russell T. Davies zasugerował, że wnętrze TARDIS ma możliwość zmiany "skórki" jak w Winampie. Zostaje to potwierdzone w odcinku specjalnym pt. Time Crash z 2007 roku gdzie piąty Doktor wypomina dziesiątemu że zmienił motyw / tapetę. Jednakże w odcinku z czwartym Doktorem pt. The Masque of Mandragora przedstawiony jest inny pomysł dotyczącej głównej konsoli sterowania - według niego TARDIS ma więcej niż jeden pokój ze sterownią, co później zostało potwierdzone w odcinku Żona Doktora. Kolejna zmiana sterowni nastąpiła w odcinku Jedenasta godzina, gdy została bardzo uszkodzona i według wyjaśnienia Doktora "sama się odbudowała". TARDIS zmienia swoje wnętrze również w odcinku Bałwany.
• W filmie, na konsoli sterującej przedstawionych jest wiele Ziemskich elementów, takich jak hamulec ręczny od starego samochodu, którego Doktor używa w podobnym celu. Użyty został ponownie w dwóch kolejnych wersjach konsoli.
• Jak przyjęto w The Deadly Assassin, Oko Harmonii znajduje się na Gallifrey; jego obecność w TARDIS zatem wydaje się być wtrąceniem filmowym. Fanowska teoria szybko rozwiązała ten konflikt, sugerując że Oko harmonii w TARDIS była tylko czasoprzestrzennym linkiem łączącym prawdziwe Oko z TARDIS i tę cechę posiadają najprawdopodobniej wszystkie TARDIS jako źródło energii. Ta teoria szybko została podchwycona przez producentów książek z BBC. Przykładowo, w nowej serii, w czasach gdy Gallifrey jest już zniszczona, TARDIS nie posiada swojego źródła zasilania, musi pobierać energię ze szczeliny czasoprzestrzennej. W późniejszym odcinku pt. Odgłos bębnów, również potwierdza tę teorię - w odcinku dowiadujemy się, że po tym jak Mistrz spadł do wnętrza Oka został uratowany przez Władców czasu, bez wiedzy Doktora.
• Ponadto, film wyjaśnia że Oko może być otwarte tylko po zeskanowaniu ludzkiej siatkówki. W historii wyprodukowanej przez Big Finish Productions w roku 2000 pt. The Apocalypse Element próbuje wyjaśnić decyzję Doktora. Według niej oko towarzyszki szóstego Doktora o imieniu Evelyn Smythe jest połączone z Gallifreyskim systemem zabezpieczeń aby zmylić wrogów którzy nie będą się czegoś takiego spodziewać. Doktor spekuluje wtedy, że gdy kryzys zostanie zakończony TARDIS zwiększy swą wrażliwość względem ludzkich oczu na przyszłość.
• Złoty pył wydobywający się z Oka który wskrzesza Grace i Changa, mimo iż niespotykany wcześniej ani niewyjaśniony w filmie, został wykorzystany ponownie przy kilku okazjach w kontynuacji serialu. Te nawiązania występują m.in. w odcinku Każdy swoją drogą (The Parting of the Ways), w których Rose, towarzyszka Doktora, otwiera konsolę i absorbuje ów złoty pył dzięki któremu zdobywa władzę nad życiem i śmiercią. Pył określony jest później przez Doktora jako energia wiru temporalnego. Ponadto, krótko po regeneracji w odcinkach Świąteczna inwazja i Jedenasta godzina, wydobywa się z wnętrza zarówno dziesiątego jak i jedenastego Doktora.
• Wzmianka Doktora określająca obwód kameleona jako urządzenie kamuflujące była kolejnym aspektem krytykowanym przez fanów. Tak jak regeneracja, to urządzenie zmieniało nazwę wielokrotnie w historii serialu. Do tego krytycznego stanowiska odniósł się między innymi Russell T. Davies w odcinku Boom w mieście. Gdy w pewnym momencie towarzyszka Doktora Rose Tyler odnosi się do urządzenia jako urządzenie kamuflujące, Doktor poprawia ją.

Dalsze losy obsady

Yee Jee Tso powraca później w odcinku audio pod tytułem Excelis Decays w roli majora Jala Branta u boku siódmego Doktora (2002)^[5] oraz jako doktor Reece Goddard w historii szóstego Doktora pod tytułem Real Time (2002)^[6].

Daphne Ashbrook powraca później u boku Paula McGanna (ósmego Doktora) w roli „Bytu doskonałego” w odcinku radiowym pod tytułem The Next Life (2004)^[7].

Yee Jee Tso występuje także w roli Charliego Sato, a Daphne Ashbrook w roli Ruth Matheson w trzech odcinkach audio wyprodukowanych przez Big Finish: The Companion Chronicles: Tales From the Vault (2011)^[8], The Companion Chronicles: Mastermind (2013)^[9] oraz The Worlds of Doctor Who (2014)^[10]. Ashbrook występuje w tej roli także w odcinku The Tactics of Defeat wydanym na płycie The Companion Chronicles: The Second Doctor Volume 02 (2018)^[11]. Yee Jee Tso występuje w tej roli także w odcinku The Turn of the Screw (2018)^[12].