Dimitrij Sinicyn

Data i miejsce urodzenia	29 października 1973 Swierdłowsk
Klub	Dynamo Jekaterynburg
Wzrost	175 cm
Reprezentacja	Rosja
Debiut w PŚ	29.12 1997, Oberwiesenthal (7. miejsce - Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	29.12 1997, Oberwiesenthal (7. miejsce - Gundersen)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata Brąz 1999 Ramsau Gundersen Brąz 1999 Ramsau Sztafeta 4x5 km

Dmitrij Władimirowicz Sinicyn (ros. Дмитрий Владимирович Синицын, ur. 29 października 1973 w Swierdłowsku) – rosyjski kombinator norweski, dwukrotny brązowy medalista mistrzostw świata.

Kariera

W Pucharze Świata Dmitrij Sinicyn zadebiutował 29 grudnia 1997 roku w Oberwiesenthal, zajmując siódme miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Punktował we wszystkich pozostałych konkursach sezonu 1997/1998, najlepszy wynik osiągając 13 stycznia 1998 roku w Ramsau, gdzie zajął szóste miejsce. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie szesnastą pozycję. W lutym 1998 roku wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Nagano, gdzie indywidualnie zajął dziesiąte miejsce, a w sztafecie był dziewiąty.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999, który zakończył na dziesiątym miejscu w klasyfikacji generalnej. Punktował we wszystkich zawodach, przy czym dziewięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce. Nie stanął na podium, jednak trzykrotnie zajmował czwarte miejsce: 27 listopada 1998 roku w Lillehammer oraz 3 stycznia Schonach i 20 marca 1999 roku w Zakopanem. W 1999 roku wystartował także na Mistrzostwach Świata w Ramsau, gdzie osiągnął największe sukcesy w swojej karierze. W Gundersenie zajmował drugie miejsce po skokach, przegrywając tylko z Samppą Lajunenem z Finlandii, jednak na trasie biegu obaj zostali wyprzedzeni przez Norwega Bjarte Engena Vika. Ostatecznie Rosjanin zdobył brązowy medal, tracąc do Vika blisko dwie minuty. Ponadto w konkursie drużynowym wspólnie z Nikołajem Parfionowem, Aleksiejem Fadiejewem i Walerijem Stolarowem wywalczył kolejny brązowy medal. Po skokach Rosjanie zajmowali drugą pozycję za Finami, jedna w biegu wyprzedzili ich Norwegowie, co więcej musieli bronić trzeciego miejsca przed atakami Francuzów, z którymi wygrali walkę o podium o zaledwie 0.1 sekundy.

Sinicyn startował w zawodach do zakończenia sezonu 2000/2001, ale sukcesów już nie osiągał. Nie wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lahti w 2001 roku, startował za to w zawodach Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny), gdzie osiągał większe sukcesy. Zajął między innymi trzynaste miejsce w klasyfikacji sezonu 1999/2000, a w konkursach tego cyklu trzykrotnie zwyciężał. W 2001 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska Olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
10.	14 lutego	1998	Nagano	Gundersen K-90/15 km	41:21.1 min	+2:26.9 min	Bjarte Engen Vik
9.	20 lutego	1998	Nagano	Sztafeta K-90/4x5 km[1]	54:11.5 min	+4:22.7 min	Norwegia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
3.	20 lutego	1999	Ramsau	Gundersen K-90/15 km	37:04.8 min	+1:52.9 min	Bjarte Engen Vik
3.	25 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta K-90/4x5 km[2]	49:34.2 min	+1:53.2 min	Finlandia
20.	27 lutego	1999	Ramsau	Sprint K-90/7.5 km	17:48.4 min	+1:31.5 min	Bjarte Engen Vik

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1999/2000: 13.
• sezon 2000/2001: 34.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Pozycja	Zwycięzca
1.	7 grudnia 1997	Gällivare	Gundersen K90/15 km	1.	-
2.	17 grudnia 1997	Vuokatti	Gundersen K90/15 km	1.	-
3.	20 grudnia 1997	Vuokatti	Sprint K90/7.5 km	1.	-

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.)

Przypisy