Aguti czarny
Dasyprocta fuliginosa[1]
Wagler, 1832
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

jeżozwierzokształtne

(bez rangi) Caviomorpha
Rodzina

agutiowate

Rodzaj

aguti

Gatunek

aguti czarny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Aguti czarny[3] (Dasyprocta fuliginosa) – gatunek gryzonia z rodziny agutiowatych, żyjący w Brazylii, Kolumbii, Ekwadorze, Peru, Wenezueli i Boliwii[4][2]. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia gatunek w Czerwona księga gatunków zagrożonych jako gatunek najmniejszej troski (least concern – LC)[2].

Podgatunki

W obrębie gatunku wyróżniane są dwa podgatunki[4][1]:

  • D. f. candelensis J. A. Allen, 1915
  • D. f. fuliginosa Wagler, 1832

Tryb życia

Aguti czarny żyje samotnie, choć czasem, przy dużym zagęszczeniu populacji zasięg samców i samic może być zbieżny, co może dawać wrażenie że żyją w parach. Samice – szczególnie w okresach niedoboru żywności – aktywnie bronią swoich terenów. Aguti czarne zachowują czujność, a w przypadku zagrożenia charakterystycznym szczekiem alarmują członków rodziny o zbliżającym się niebezpieczeństwie. W sytuacji zagrożenia zwierzę stroszy włos na zadzie, co ma sprawiać wrażenie, że jest większe. Gdy aguti napotka boa dusiciela siada, obserwuje węża z daleka i bębni o ziemię tylną łapą, co zwraca uwagę innych członków rodziny, którzy także podejmują owo charakterystyczne bębnienie, doprowadzając do przepędzenia gada[2].

Ekologia

Jest roślinożercą. Żywi się owocami i nasionami. W obrębie siedliska gromadzi zapasy, które ukrywa w wykopywanych dołach–spiżarniach[2].

Rozmieszczenie geograficzne

Aguti czarny zamieszkuje tereny w zachodnim dorzeczu Amazonki – w Brazylii, na zachód od Rio Negro i Rio Madeira, w południowo-wschodniej Kolumbii, wschodnim Ekwadorze, wschodnim Peru (na północ od departamentu Junin), Wenezueli i Boliwii. Zamieszkuje tereny nizinne do 1000 m n.p.m. po wschodniej stronie Andów[2].

Przypisy

  1. 1 2 Dasyprocta fuliginosa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Dasyprocta fuliginosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 290. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. 1 2 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Dasyprocta fuliginosa. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 6 listopada 2019]
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.