Łzawnik złocistozarodnikowy
Ilustracja
Łzawnik rozciekliwy na pniu świerka
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

łzawniaki

Rząd

łzawnikowce

Rodzina

łzawnikowate

Rodzaj

łzawnik

Gatunek

łzawnik złocistozarodnikowy

Nazwa systematyczna
Dacrymyces chrysospermus Berk. & M.A. Curtis
Grevillea 2 (14): 20 (1873)
Łzawnik złocistozarodnikowy na pniu jodły
Rozwija się często na drewnie bez kory

Łzawnik złocistozarodnikowy (Dacrymyces chrysospermus Berk. & M.A. Curtis) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dacrymyces, Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1873 r. M. J. Berkeley i PW. Curtis[1].

Niektóre synonimy[2]:

  • Dacrymyces palmatus (Schwein.) Burt 1921
  • Dacryopsis palmata (Schwein.) Lloyd 1920
  • Tremella palmata Schwein. 1832

Nazwę polską nadał Władysław Wojewoda w 2003. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako łzawnik złożonozarodnikowy[3].

Morfologia

Owocnik

Owocniki wytwarzane przez ten gatunek są największe spośród wszystkich z tego rodzaju[4]. Mają szerokość do 5 cm i wysokość do 2 cm. Początkowo są kuliste, później w miarę wzrostu i rozwoju stają się pofałdowane, głęboko pomarszczone, czasami podobne do małżowiny ucha lub klapowane. Powierzchnia jest lśniąca, lepka i gładka, przy dużym powiększeniu jednak chropowata. Ma barwę pomarańczowo-żółtą, podczas wysychania staje się pomarańczowo-czerwona, lub czerwono-brązowa. Konsystencja galaretowata, brak wyraźnego smaku i zapachu[5].

Cechy mikroskopowe

Podstawki dwuzarodnikowe, rozwidlone. Zarodniki elipsoidalne, lekko wygięte, o gładkiej powierzchni i wymiarach 13–23 × 6–8 μm, pozbawione pory rostkowej. Po dojrzeniu składające się z 4–8 komórek ułożonych w szereg. Wysyp zarodników barwy złocisto-żółtej, nieamyloidalny[4].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Ameryce Północnej i w Europie[6]. Saprotrof rozwijający się w drewnie i owocnikujący na jego powierzchni. Rośnie na obumarłych pniach świerków i jodeł, w górach i na wyżynach (na nizinach nienotowany). Wytwarza owocniki od lipca do listopada[4], ale czasami także w czasie bezśnieżnej zimy, w okresie ciepłej, deszczowej pogody. Rozwija się na najczęściej na drewnie bez kory, lub w szczelinach kory[5].

W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony na wymarcie[7].

Gatunki podobne

  • trzęsak pomarańczowożółty (Tremelluus mesentericum. Morfologicznie jest bardzo podobny, ale jest większy i występuje na drewnie liściastym, zwłaszcza na drewnie z nienaruszoną korą. Gatunki te mimo zewnętrznego podobieństwa nie są z sobą blisko spokrewnione i istnieją duże różnice w ich budowie mikroskopowej[5].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  3. ↑ Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. 1 2 3 Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: 2006, s. 678. ISBN 83-7404-513-2.
  5. 1 2 3 Californian Fungi. [dostęp 2014-05-11].
  6. ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].
  7. ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.