Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy)[1].

Nie istnieją żadne „uniwersalne” części mowy, które istniałyby w każdym języku, i – choć często na określenie „podobnych” klas funkcjonujących w różnych językach używa się tej samej nazwy, np. „rzeczownik” w języku polskim i w języku angielskim – są to jednak twory o zauważalnie odmiennym charakterze[2][3].

Co więcej, dla danego języka istnieć może wiele bardzo różnych od siebie klasyfikacji części mowy. Po pierwsze nie jest jasne rozróżnienie między pełną „częścią mowy” a jedną z form jakiejś innej części – np. przysłówek odprzymiotnikowy w języku angielskim można traktować jako część mowy lub też jako formę przymiotnika. Istnieją również problemy z zaszeregowaniem niektórych wyrazów, takich jak np. stokroć, trzeba, powinien[4]. Przykładem może być klasyfikacja części mowy wg Tadeusza Milewskiego[5]:

Części mowy
Wyrazy Nazywające Wskazujące Szeregujące
Prymarne Rzeczowniki: las, białość Zaimki: ja, ty, on Liczebniki główne: jeden, dwa, trzy
Sekundarne Przymiotniki: zielony, miły Zaimki dzierżawcze: mój, twój, nasz Liczebniki porządkowe: pierwszy, siódmy
Tercjarne Przysłówki: biało, dobrze Zaimki przysłówkowe: tu, tam Liczebniki przysłówkowe: dwojako, trojako

Podział części mowy

Części mowy (w języku polskim) dzielą się na[6][7]:

a) Odmienne:

b) Nieodmienne:

Przypisy

  1. ↑ Milewski 1967 ↓, s. 97.
  2. ↑ Milewski 1967 ↓, s. 97–98.
  3. ↑ Milewski 1967 ↓, s. 125–126.
  4. ↑ Nagórko 2007 ↓, s. 116.
  5. ↑ Milewski 1967 ↓, s. 107.
  6. ↑ Bąk 1977 ↓, s. 161–191.
  7. ↑ Nagórko 2007 ↓, s. 115–116.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.