Cz cz

Cz (Cz, cz) – dwuznak składający się z liter C i Z. W pisowni polskiej najczęściej oznacza dźwięk spółgłoski zwarto-szczelinowej zadziąsłowej bezdźwięcznej oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [t͡ʂ]. Występuje także w innych ortografiach, współcześnie (np. w wyrazach angielskich, jak Czech [t͡ʂɛk] (pol. Czech, czeski)) lub historycznie (np. w języku litewskim, gdzie występował do XIX wieku, lecz zastąpiony został literą „č[1]; czeskim – w dawniejszej ortografii średniowiecznej, do XIV wieku[2]).

Zobacz też

Przypisy

  1. Philip Baldi, Pietro U. Dini (red.), Studies in Baltic and Indo-European Linguistics, 2004, s. 190.
  2. Susan Baddeley, Anja Voeste (red.), Orthographies in Early Modern Europe, 2012, s. 257.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.