Wzór strukturalny [Fe(CN)6]4−

Cyjanożelaziany(II) (tradyc. żelazocyjanki; nazwy systematyczne: heksacyjanidożelaziany(II) lub heksacyjanidożelaziany(4+), daw. heksacyjanożelaziany(II)) – związki kompleksowe o ogólnym wzorze [Fe(CN)6]4−, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza(II) (Fe2+) z sześcioma grupami cyjankowymi (CN−).

Najbardziej znanym żelazocyjankiem jest dobrze rozpuszczalny w wodzie żelazocyjanek potasu o wzorze: K4[Fe(CN)6]. Stosuje się go do wykrywania jonów Fe3+ (tworzy się wtedy błękit pruski) m.in. w proszkach do hartowania stali, litografii oraz przy barwieniu wina.

Zobacz też

Bibliografia

  • Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 80, ISBN 83-7183-240-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.