CORBA (ang. Common Object Request Broker Architecture) – technologia zapewniająca komunikację pomiędzy obiektami pracującymi w heterogenicznych (różnorodnych) systemach komputerowych. Obiekty pełniące dowolne funkcje mogą być zaimplementowane w różnych językach programowania, na dowolnej platformie sprzętowej, pod kontrolą różnych systemów operacyjnych.

Opis obiektów, a właściwie interfejsów do nich, znajduje się w pliku IDL (ang. Interface Definition Language), który jest kompilowany na kod zajmujący się przekazywaniem metod (w przypadku implementacji technologii CORBA w niektórych językach interpretowanych, plik IDL jest interpretowany w czasie wykonania).

Obiekty mają swoje adresy IOR (ang. Interoperable Object Reference). Są to kilkusetznakowe adresy kodujące wiele informacji o obiekcie, m.in. adres komputera, adres programu na komputerze, informacje o kolejności zapisu bajtów (czy jest to big endian, czy little endian), numer obiektu, typ obiektu, itd.

Adresy IOR mogą dotyczyć także niskopoziomowych protokołów transmisji danych – zwykle GIOP (ang. General Inter-ORB Protocol) lub IIOP (ang. Internet Inter-ORB Protocol).

Standard CORBA

Standard CORBA został opracowany przez Object Management Group i doczekał się wersji 3.0. Standardy tworzone są według zasady „najpierw standard, potem implementacje” (czyli tak samo jak w W3C i zupełnie inaczej niż w IETF).

Jedną z wad architektury CORBA jest brak standardowego i szeroko zaimplementowanego mechanizmu bezpieczeństwa.

Popularne implementacje standardu CORBA to np. ORBit, OMNIOrb.

Z technologii CORBA korzysta m.in. GNOME.

Inne technologie obiektów rozproszonych to m.in. RMI, SOAP, DCOP, DCOM.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.