Szczękoczułki, chelicery (chelicerae) – pierwsza para przysadek głowotułowia niektórych stawonogów.

Chelicery, stanowiąc pierwszą parę odnóży głowowych[1], są chwytnymi narządami gębowymi u niektórych szczękoczułkowców (pajęczaków i kikutnic). Składają się z dwóch lub trzech segmentów. Służą do walki, zabijania, a także do rozrywania zdobyczy[1]. Często znajdują się w nich ujścia gruczołów jadowych[1][2].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 3 Marek Michał Żabka: Pajęczy świat. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2013, s. 178. ISBN 83-88147-16-1.
  2. ↑ szczękoczułki, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-06-03].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.