Cebit
Ilustracja
Logo CEBIT (od 2018)
Pełna nazwa

niem. Centrum der Büro-und InformationsTechnik

Lata aktywności

1986–2018

Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Hanower

Strona internetowa
Logo CeBIT (do 2017 r.)
Teren targowy z widokiem na halę nr 1 CeBIT-u
Plac na terenie targów w czasie CeBIT-u

Cebit (do 2017 CeBIT – akronim od niem. Centrum der Büro-und InformationsTechnik) – targi, początkowo technik biurowych, komputerowe, a potem teleinformatyczne, organizowane corocznie w marcu od 1986 do 2018[1] na terenach Targów Hanowerskich przez Deutsche Messe AG[2].

CeBIT’2001, o powierzchni wystawienniczej 450 tys. m² z 8500 wystawcami i z 870 tys. zwiedzających, był największymi targami teleinformatycznymi na świecie[3]. Zamknięcie targów w 2018 było spowodowane zmniejszającą się liczbą wystawców (tylko 2800) oraz zwiedzających (tylko 200 tys.)[4].

Polskie firmy w miarę swoich możliwości były obecne na targach CeBIT w latach 1987–2018 w liczbie około 900 wystawców[5].

Historia

1950–1985

Targi Hanowerskie od 1950 wydzieliły obszar wystawy technik biurowych. W 1970 oddano nową halę nr 1 o nazwie CeBIT, w której swoje stałe stoiska miały duże firmy komputerowe. W 1985 zdecydowano o wydzieleniu tematyki CeBIT w osobne targi odbywające się w marcu, miesiąc wcześniej przed przemysłowymi Targami Hanowerskimi[6].

1986–1994

CeBIT’1986 odnotował ponad 300 tys. zwiedzających oraz ok. 1400 wystawców. W 1987 nastąpiło zwiększenie powierzchni do ok. 300 tys. m², co nie wystarczyło na przyjęcie wszystkich chętnych ponad 2200 wystawców. Z Polski była Centrala Handlu Zagranicznego Metronex[7].

W 1990 r. było już 530 tys. zwiedzających, ponad 4500 wystawców, w tym ponad 2700 firm niemieckich. W 1991 był kolejny wzrost, dopasowujący się do nowej sytuacji gospodarczej zjednoczonych Niemiec. W 1992 krajem partnerskim targów zostały USA. Pojawili się zwiedzający z Polski[8][9].

W 1993 r. partnerem był region Europy Środkowo-Wschodniej, w imieniu którego w oficjalnym otwarciu Targów brała udział premier Hanna Suchocka wspólnie z kanclerzem Helmutem Kohlem. Z Polski było ok. 30 firm[10]. W 1994 było już 5850 wystawców, ponad 675 tys. zwiedzających. Z Polski było 15 firm, a dwie z nich zdobyły finałowe miejsca w konkursie Software for Europe[11][12][13].

1995–2001

Wnętrze hali wystawowej podczas targów CeBIT’ 2000

CeBIT’1995 odwiedziła rekordowa liczba zwiedzających 750 tys. osób. Partnerem była Australia, a gościem specjalnym Bill Gates z prezentacją Windows 95. Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji (PIIT) zorganizowała polskie stoisko dla 20 firm, z dofinansowaniem z Ministerstwa Gospodarki. Polska firma Ascomp na targach dokonała zgłoszenia patentowego na szybkozłączki światłowodów[14]. Targi miał odwiedzić premier Waldemar Pawlak, ale tuż przed tym terminem rząd został odwołany.

W 1996 r. PIIT ponownie zorganizowała polskie stoisko z 16 firmami[15], podobnie było w 1997 r. Na targach generalnie brakowało miejsca dla wystawców. W 1998 r. dla 10 firm stoisko zorganizowało Centrum Promocji Informatyki (CPI). W 1999 r. było już 7500 wystawców z 63 krajów. Zaprezentowano 800 MHz Pentium III. Dyskutowano nad problemem roku 2000 (Y2K). Po raz pierwszy własne stoisko miała Telekomunikacja Polska SA. Poza TP SA było tylko 8 polskich firm. Miasto Hanower przygotowywało się do Hanower Expo 2000[16].

CeBIT’2000 pozytywnie oceniał rok przejścia przez Y2K i dalsze perspektywy rozwoju – było to na kilka dni przed krachem bańki internetowej na giełdzie NASDAQ. Z Polski największym wystawcą była Telekomunikacja Polska SA, która poszukiwała inwestora. TP SA wspomagali ministrowie łączności oraz skarbu państwa[17]. W 2001 padł rekord 830 tys. zwiedzających oraz 8500 wystawców[3]. Prezentowano 1 GHz procesory, telefony komórkowe, GPRS oraz UMTS. Z Polski było 9 firm na stoisku CPI, w tym Comarch jako partner i osobno TP SA prezentująca usługi sieci IDEA[18][19].

2002–2009

Bugatti Veyron 16.4 na stoisku Bury GmbH (2005)

W 2002 r. z powodu obaw o bezpieczeństwo, po zamachu z 11 września 2001, nie było wielu firm i gości z USA. PIIT postanowiła ponownie zorganizować polskie stoisko dla 20 firm, pozyskując wsparcie finansowe z ministerstwa gospodarki oraz promocyjne przez ministra Michała Kleibera, który odwiedził polskie stoiska. Comarch wybudował własne stoisko w hali nr 1[20][21].

W 2003 r. zmniejszyła się liczba zwiedzających, ale była większa liczba transakcji biznesowych. Głównym tematem było bezpieczeństwo systemów informatycznych, nowe wersje Linuxa oraz wykorzystanie wolnego oprogramowania. Z Polski było 10 firm na stoisku PIIT oraz 15 samodzielnie w innych halach[22].

Od 2004 r. targi skrócono do 7 dni. Prezentowano sieci przewodowe i bezprzewodowe, telefony oraz aparaty cyfrowe. Było 20 polskich firm[23].

W 2005 r. nastąpił wzrost liczby zwiedzających (do 480 tys.) w stosunku do poprzedniego roku. Było 6270 wystawców. Prezentowano telefonię internetową. Polskie stoiska ponownie odwiedził minister Michał Kleiber[24]. Na stoisku polskiej firmy Henryk Bury furorę czynił super samochód Bugatti Veyron, który został tam wypożyczony za zaprojektowanie do niego systemu nawigacyjnego przez inżynierów z firmy Bury[25].

W 2006 r. nowością był system Windows Vista. Z okazji 20-lecia CeBIT w hali nr 1 wystawcy pokazali komputery i oprogramowanie z 1986 r. Zorganizowano też pokaz elektroniki użytkowej Lifestyle przygotowany przez 100 wystawców w osobnej hali jako kontrpropozycję do corocznej organizacji Międzynarodowych Targów Elektroniki Użytkowej (IFA) w Berlinie.

Na CeBIT’2007 największym wystawcą zagranicznym był Tajwan, a głównym tematem rozwiązania GPS[26].

W 2008 r. tematem była zielona informatyka „Green IT”. Zaproszono uczestniczki Światowego Dania Kobiet. Hala nr 1 została zamknięta[27]. W tych latach z Polski było co roku około 20 firm[28][29].

W 2009 r. było około 4300 wystawców oraz 400 tys. zwiedzających – zmniejszenie zainteresowania targami było efektem kryzysu finansowego z 2007 r. Regionem partnerskim został stan Kalifornia, reprezentowany przez gubernatora Arnolda Schwarzeneggera.

2010–2018

Baner „Polska krajem partnerskim na CeBIT’2013 – Witamy, Welcome” na Karmarschstraße w Hanowerze

W 2010 r. hasłem targów było „Connected World”. Prezentowano technologie 3D oraz oszczędny energetycznie sprzęt cyfrowy – według organizacji ekologicznych ze zbyt słabym oznakowaniem zużycia energii. Targi zostały skrócone do 6 dni – od wtorku do soboty dla biznesu i w niedzielę dla publiczności. Przyjechał wicepremier, minister gospodarki Waldemar Pawlak z postanowieniem zwiększenia obecności polskiej teleinformatyki na targach CeBIT[30].

W 2011 r. tematem było przetwarzanie w chmurze (Cloud Computing) prezentowanym przez IBM – partnera technologicznego. Tematycznie targi podzielono na badania i rozwój teleinformatyki (lab), rozwiązania profesjonalne dla biznesu (pro), rozwiązania dla konsumentów (life) oraz sektora publicznego (gov). Krajem partnerskim była Turcja. Z Polski dzięki wsparciu PARP było już 38 firm[31].

W 2012 r. krajem partnerskim była Brazylia. Na targach było 70 firm i podmiotów z Polski. Wicepremier Waldemar Pawlak uzgodnił z Deutsche Messe partnerstwo Polski w 2013[32].

Polskie stoisko na CeBIT’2013

Hasłem CeBIT’2013 było „Share Economy”. Partnerem była Polska z hasłem „TalenIT People”. Premier Donald Tusk razem z Kanclerz Angelą Merkel uczestniczyli w oficjalnym otwarciu oraz zwiedzili część spośród ponad 200 polskich stoisk[33]. Ich organizatorem było Ministerstwo Gospodarki, PARP oraz PAIiIZ. Wicepremier Janusz Piechociński otworzył „Polish-German ICT Summit”. Targi odwiedziło 285 tys. gości, uczestniczyło 4100 wystawców z 70 krajów.

CeBIT’2014 był skierowany wyłącznie do firm – z wyższymi cenami biletów oraz otwarciem tylko w dni robocze od poniedziałku do piątku. Odbywał się pod hasłem „Datability” obejmującym big data z dyskusją o ich zrównoważonym oraz odpowiedzialnym użytkowaniem. Sensacją było partnerstwo Wielkiej Brytanii, już po ogłoszeniu referendum w sprawie Brexitu oraz ogłoszeniu przez Edwarda Snowdena skandali amerykańskich i brytyjskich tajnych służb NSA i GCHQ. Było 210 tys. odwiedzających[34].

CeBIT’2015 odbył się pod hasłem „D!conomy” z podtytułem „Czwarta rewolucja przemysłowa, która doprowadzi do radykalnych innowacji i destrukcyjnych modeli biznesowych”. Podkreślało to dalsze zmiany, jakie informatyka i digitalizacja będą miały na biznes i społeczeństwo. Krajem partnerskim była Chińska Republika Ludowa. Z Polski było kilkanaście firm na stoisku odtworzonym z poprzednich lat.

CeBIT'2016 kontynuował biznesowy charakter targów, tylko dla osób z branży.

W 2017 r. ponownie hasłem było „D!conomy”, ale z dodatkiem „no limits”[35][36].

W 2018 r. targi z nowym logo CEBIT odbyły się po raz pierwszy w czerwcu od poniedziałku dla prasy do piątku – dnia publicznego. Targom towarzyszyły koncerty i inne imprezy. Było tylko 2800 wystawców oraz 120 tys. odwiedzających. Były to ostatnie Targi CeBIT[37][1].

Środowisko

CeBIT Home

W 1995 r. zdecydowano o uruchomieniu osobnych targów z informatyką dla użytkowników domowych. Targi CeBIT Home odbyły się tylko na jesieni 1996 i 1998 w Hanowerze, gdyż nie zyskały zainteresowania wystawców.

CeBIT Global Conferences

Jimmy Wales mówcą o Wikipedia Zero na Cebit Global Conferences (2014)

Od 1992 r. targom towarzyszyły konferencje, pierwotnie zwane wykładami firmowymi. Od 2008 nazwano je „CeBIT Global Conferences” (CGC) odbywające się w trakcie targów. Na konferencjach prezentowano rynki teleinformatyczne, aktualne produkty, trendy i innowacje techniczne oraz ich wpływ na rozwój społeczeństwa informacyjnego. Prelegentami, głównymi mówcami, prezenterami i panelistami były osoby znane z przemysłu i polityki – na przykład: Craig Barrett, Stewart Butterfield, Reid Hoffman, Michael T. Jones, Eugene Kaspersky, Neelie Kroes, Arnold Schwarzenegger, Kevin Turner, Werner Vogels, Jimmy Wales, Steve Wozniak i inni.

W 2008 r. głównym tematem było „Improving Life in the Global Village”, w następnym „How Will We Be Working, Living and Communicating in the Coming Years”, a w 2010 „The Challenges of a Changing World – ICT for Better Lives and Better Business”. W 2014 w konferencji uczestniczyło 3000 gości. Organizatorem było Deustsche Messe AG, a od 2009 patronem merytorycznym konferencji był Bitkom[38].

Social Business Arena

W 2014 r. zorganizowano publiczną konferencję „Social Business Arena” o relacjach dostawców produktów i usług teleinformatycznych, a ich odbiorcami i klientami. Podkreślano społeczny wymiar biznesu oraz konieczność wspierania odbiorców w zrozumieniu nowych technologii. W 2015 tematem dyskusji było „Quo vadis Social Collaboration?”.

Licencje CeBIT

Deutsche Messe AG od 1999 r. licencjonowało nazwę CeBIT dla targów odbywających się w innych regionach świata:

  • CeBIT America w Nowym Jorku [8] – tylko w latach 2003 i 2004[39].
  • CeBIT Asia w Szanghaju w Chinach – zanikły (brak informacji).
  • CEBIT ASEN Tajlandia – 171 wystawców w 2018.
  • CeBIT Australia, Sydney, Australia – w 2019 tylko 3 dni dla małej liczby uczestników[40].
  • CeBIT Eurasia Bilişim w Stambule w Turcji – do 2013 (potem zawieszone).
  • CeBIT India, w Bangalore, Indie – do 2017 (potem zawieszone).
  • CEBIT Russia w Moskwie – do 2018 (potem zawieszone).
  • Internet+EXPO zarządzane przez CEBIT w Tanzou w Chinach – dalej istnieje.
  • Librecon zarządzane przez CEBIT w Bilbao w Brazylii – w 2019 – 2 dni konferencji.
  • BITS Mexico zarządzane przez CeBIT w stolicy Meksyku – do 2017 (potem zanikły).
Ikonografika: Liczba wystawców i odwiedzających Targi CeBIT w latach 1986–2018
Ikonografika: Liczba wystawców i odwiedzających Targi CeBIT w latach 1986–2018

Podsumowanie

Targi CeBIT rosły od 1986 do 2001 r., stając się największymi targami teleinformatycznymi na świecie. Po pęknięciu bańki internetowej w 2001 r. oraz po kryzysie finansowym w 2007 r. stale się zmniejszały w liczbie wystawców oraz zwiedzających. Nie pomogło skrócenie czasu trwania targów i zorientowanie od 2014 r. wyłącznie na biznes B2B. Nie pomogła też zmiana nazwy z CeBIT na CEBIT i zmiana logo. W dobie gwałtownego rozwoju Internetu oraz nowych technologii teleinformatycznych firmy znalazły inne formy budowania relacji współpracy oraz pozyskiwania klientów[41].

Polskie stoisko na CeBIT’2013

Polska na CeBIT

We wszystkich edycjach targów CeBIT wzięło udział ponad 500 firm oraz 100 podmiotów publicznych, z czego 20% wielokrotnie – w sumie około 900 wystawców. Najaktywniejszymi były: Comarch – wystawiający się na stoisku swojego niemieckiego oddziału 14 razy, Platinet 12 razy, DGT, Telemobile, ZPAS 9 razy. Katalizatorem obecności polskich firm były działania PIIT oraz Ministerstwa Gospodarki, PARP i PAIiIZ z dofinansowaniem kosztów udziału w targach. Znaczące, chociaż już w czasie spóźnione, było Partnerstwo Polski na CeBIT 2013 promujące polski sektor teleinformatyczny. Wiele z firm oceniało udział w targach jako sukces przynoszący im nowych klientów oraz możliwości współpracy biznesowej[42].

Przypisy

  1. 1 2 Hans-Jürgen Tast Konfetti im Büro oder Die allerletzte CeBIT. Schellerten 2021. ISBN 978-3-88842-054-2
  2. ↑ CeBIT – Daten und Fakten – Geschichte der CeBIT [dostęp 2019-07-04] [zarchiwizowane 2011-11-01] (niem.).
  3. 1 2 Na podstawie informacji z niem. Wikipedii o CeBIT w rodz. 2001.
  4. ↑ Joachim Snoch, Targi CeBIT zostały anulowane [online], Komputer, 28 listopada 2018 [dostęp 2019-02-09].
  5. ↑ Iszkowski 2019 ↓, s. 9–91.
  6. ↑ Detlef Borchers, 20 Jahre Centrum für „B” und „IT”: Die CeBIT hat Geburtstag [online], 2008 [dostęp 2019-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2008-01-06] (niem.).
  7. ↑ Władysław Klepacz, CEBIT’87, „Informatyka”, 1987 (11), SIGMA.
  8. ↑ Władysław Klepacz, CEBIT’91, „Informatyka”, 1991 (1), SIGMA.
  9. ↑ Władysław Klepacz, CEBIT’92, „Informatyka”, 1992 (1), SIGMA.
  10. ↑ Władysław Klepacz, CEBIT’93, „Informatyka”, 1993 (1), SIGMA.
  11. ↑ Władysław Klepacz, CEBIT’94, „Informatyka”, 1994 (1), SIGMA.
  12. ↑ Władysław Klepacz, Refleksje CeBIT’94, „Informatyka”, 1994 (5), SIGMA.
  13. ↑ Zbigniew Boniecki, CeBIT w liczbach, „ComputerWorld”, 8 kwietnia 1994.
  14. ↑ Wojciech Gryciuk, Nowa technika łączenia światłowodów, „ComputerWorld”, 20 marca 1995.
  15. ↑ Wiesław Pawłowicz, Umiarkowany entuzjazm po CeBIT-cie, „ComputerWorld”, 15 kwietnia 1996.
  16. ↑ Michał Pik, CeBIT '99: TP SA debiutuje na hanowerskich targach, „ComputerWorld”, 12 marca 1999.
  17. ↑ Tomasz Siemieniec, TP SA promuje siebie i polską kulturę, „Puls Biznesu”.
  18. ↑ Joanna Biskup, Polacy po raz siódmy na CeBIT’2001, „ComputerWorld”, 2 marca 2001.
  19. ↑ Karol Żwiruk, CeBit 2001 [online] [dostęp 2019-07-17].
  20. ↑ Jarosław Ochab, CeBIT 2002, „ComputerWorld”, 13 marca 2002.
  21. ↑ Rafał Jakubowski, Polskie firmy na targach CeBIT 2002, „ComputerWorld”.
  22. ↑ Jarosław Ochab, Ruszył CeBIT 2003, „ComputerWorld”.
  23. ↑ CW2004 (red.), Ruszył CeBIT 2004, „Computerworld”, 18 marca 2004.
  24. ↑ KBN, Informacja o delegacji ministra Kleibera na Targi CeBIT. [online]
  25. ↑ Iszkowski 2019 ↓, s. 51.
  26. ↑ Andrzej Maciejewski, CeBIT 2007: targi do remontu, „ComputerWorld”, 2 marca 2007.
  27. ↑ Redakcja, CeBIT 2008 – o 300 wystawców mniej, 28 lutego 2008 [online].
  28. ↑ Leszek Kędzior, Polscy producenci oprogramowania na targach CeBIT 2008 [online].
  29. ↑ Comarch, Nowa odsłona Comarch na CeBIT 2008 [online].
  30. ↑ Informacja, Premier Waldemar Pawlak na stoisku Wielkopolskiego klastra, PCSS i miasta Poznań na targach CeBIT 2010 [online].
  31. ↑ Adam Jadczak, Polacy na targach CeBIT 2011, „ComputerWorld”, 15 marca 2011.
  32. ↑ Informacja, CeBIT 2012 po polsku [online].
  33. ↑ TVN24, Tusk otworzył CeBIT z Merkel. „Świat polskich osiągnięć technologicznych” [online].
  34. ↑ Łukasz Cichy, CeBIT 2014 – Prestiż przede wszystkim, „ComputerWorld”, 18 marca 2014.
  35. ↑ Magdalena Zwolińska, Polska na targach CeBIT 2017 – podsumowanie, „Portal Promocji Eksportu PARP”.
  36. ↑ Redakcja, Targi CeBIT w Hanowerze 2017. Polska zorganizuje ceremonię otwarcia, „Forsa.pl”.
  37. ↑ Wiesław Pawłowicz, Po 33 latach CeBIT znika z kalendarza, „ComputerWorld”.
  38. ↑ Na podstawie opisu w ang. Wikipedii o CEBIT w rozdz. CeBIT Global Conferences.
  39. ↑ Richard Shim, CeBit America 2005 canceled [online], Cnet, 2 sierpnia 2004 [dostęp 2019-07-05] (ang.).
  40. ↑ CeBIT Australia, 29-31 October 2019 [online] [dostęp 2019-07-01] (ang.).
  41. ↑ Iszkowski 2019 ↓, s. 115.
  42. ↑ Iszkowski 2019 ↓, s. 109.

Literatura

  • Wacław Iszkowski, Historia CeBITu z polskiej perspektywy, Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji, 2019, ISBN 978-83-919745-5-1 [dostęp 2019-07-18].
  • Hans-Jürgen Tast: Konfetti im Büro oder Die allerletzte CeBIT. Schellerten 2021. ISBN 978-3-88842-054-2

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.