.jpg.webp) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
19 sierpnia 1957 |
| Specjalność: meteorologia | |
Carl-Gustaf Arvid Rossby (ur. 28 grudnia 1898 w Sztokholmie, zm. 19 sierpnia 1957 tamże) był meteorologiem szwedzkim i amerykańskim. Pierwszy wyjaśnił ruch długich fal w atmosferze ziemskiej za pomocą metod mechaniki cieczy. Fale te noszą jego nazwisko.
Życiorys
Meteorologią i oceanografią zainteresował się pracując dla Vilhelma Bjerknesa w Uniwersytecie Sztokholmskim i w Uniwersytecie w Lipsku. W 1922 roku wrócił do Sztokholmu i zaczął pracować w Szwedzkim Instytucie Meteorologiczno-Hydrologicznym i uczestniczył jako meteorolog w wielu ekspedycjach oceanicznych. W 1926 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i zaczął pracować w Amerykańskim Biurze Pogodowym (ang. U.S. Weather Bureau) w Waszyngtonie. W 1928 założył pierwszy wydział meteorologii w Stanach Zjednoczonych w MIT (ang. Massachusetts Institute of Technology). Zajmował się wtedy termodynamiką atmosfery, turbulencją i oddziaływaniem pomiędzy atmosferą i oceanem.
W 1938 otrzymał obywatelstwo amerykańskie i został jednym z dyrektorów w Biurze Pogodowym. W 1940 został szefem wydziału meteorologii w Uniwersytecie w Chicago. Zajmował się wtedy teorią fal długich i opisem prądu strumieniowego.
Podczas II wojny światowej zorganizował kursy dla meteorologów wojskowych. Po wojnie zajął się metodami prognozy pogody za pomocą komputerów. W 1947 został jednym z dyrektorów Instytutu Meteorologii w Uniwersytecie w Sztokholmie.
Od 1954 do śmierci w 1958 rozwijał chemię atmosfery.
Amerykańskie Towarzystwo Meteorologiczne przydziela rokrocznie medal imienia Carla-Gustafa Rossbiego. Jest to najwyższe wyróżnienie meteorologiczne.
Wielkości i zjawiska nazwane na jego cześć:
Bibliografia
- Carl-Gustaf Arvid Rossby, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-01-29] (ang.).