Borys Latoszynski

Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1895 Żytomierz
Data i miejsce śmierci	15 kwietnia 1968 Kijów
Zawód	kompozytor, dyrygent, pedagog
Odznaczenia

Borys Mykołajowycz Latoszynski, ukr. Борис Миколайович Лятошинський (ur. 22 grudnia 1894^?/3 stycznia 1895 w Żytomierzu, zm. 15 kwietnia 1968 w Kijowie) – ukraiński kompozytor, dyrygent, pedagog, Ludowy Artysta USRR.

Życiorys

W latach 1913–1919 uczęszczał do Konserwatorium Kijowskiego, studiując kompozycję u Reinholda Glière’a. W latach 1920–1968 wykładał w Konserwatorium Kijowskim oraz w latach 1935–1938 w Konserwatorium Moskiewskim. Studenci Latoszynskiego to: Igor Szamo, Iwan Karabyć, Wałentyn Sylwestrow, Jewhen Stankowycz, Łesia Dyczko, Łeonid Hrabowski. W 1946 i 1952 otrzymał Nagrodę Stalinowską, a w 1971 pośmiertnie Nagrodę Państwową im. Szewczenki^[1].

Dorobek twórczy Latoszynskiego:

• 5 symfonii
• poematy symfoniczne (Grazyna i in.)
• opery Złota obręcz (według Zachar Berkut I.Franka), Ščors
• utwory kameralne (Sonata na skrzypce i fortepian, 2 trio fortepianowe, Ukraiński kwintet, 6 kwartetow smyczkowych i in.)
• utwory chóralne, cykly pieśni
• utwory solowe na fortepian

Muzyka filmowa

• 1951: Taras Szewczenko

Przypisy

Bibliografia

• Лятошинський Борис Миколайович w: Енциклопедія історії України: Т. 6. Редкол.: В.А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2009, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2.