Bitwa pod Bornhöved

bitwa pod Bornhöved na ilustracji z XIV-wiecznej kroniki
Czas	22 lipca 1227
Miejsce	Bornhöved, Szlezwik-Holsztyn
Terytorium	Niemcy
Wynik	zwycięstwo wojsk niemieckich
Strony konfliktu
Dania Szwecja Szlezwik-Holsztyn Brema Dithmarschen Lubeka Hamburg Mecklenburg Ratzeburg
Dowódcy
Waldemar II Adolf IV
Siły
3000 rycerstwa, 5000 piechoty, 5000 landsknechtów, 1000 łuczników szwedzkich 3000 rycerstwa, 5000 piechoty, 4000 landsknechtów, 1000 chłopów
Straty
6000 zabitych, 2000 rannych 3000 zabitych, 1000 rannych
Położenie na mapie Niemiec miejsce bitwy
54°04′N 10°12′E/54,066667 10,200000

Bitwa pod Bornhöved – starcie zbrojne, które miało miejsce dnia 22 lipca 1227 w trakcie walk niemiecko-duńskich o Szlezwik. Bitwa zakończyła się zwycięstwem sił koalicyjnych miast niemieckich.

W roku 1227 król Danii Waldemar II Zwycięski zamierzał dokonać inwazji na północne Niemcy. Pod Bornhöved zagrodziła mu drogę armia koalicyjna złożona z wojsk arcybiskupa Bremy Gerarda II oraz Lubeki i Hamburga. Połączoną armią niemiecką dowodził hrabia holsztyński Adolf IV. Bitwa zakończyła się porażką Duńczyków, którzy musieli wyrzec się swych planów.

Wojska niemieckie składały się z 2000 rycerzy, 1000 lekkich rycerzy, 5000 piechoty, 3000-4000 landsknechtów^{[wymaga weryfikacji?]} i łuczników. Wojska duńskie: 3000 rycerzy, 5000 piechoty, 5000 landsknechtów i 1000 łuczników ze Szwecji. Ponadto przed bitwą na stronę książąt niemieckich przeszło około 1000 chłopów z Dithmarschen.

W bitwie Niemcy stracili 3000 ludzi, a około 1000 zostało rannych. Duńczycy stracili 6000 ludzi i około 2000 rannych.

Bibliografia

• Sir Andrew Halliday Annals of the House of Hannover, v.2, London, 1826.

Północna Europa 1219 – posiadłości duńskie na żółto

Lokalizacja bitwy