Bitwa o Al-Chafdżi

I wojna w Zatoce Perskiej, operacja Pustynna Burza
Bitwa o Al-Chafdżi
Czas	29–31 stycznia 1991
Miejsce	Al-Chafdżi
Terytorium	Arabia Saudyjska
Wynik	zwycięstwo wojsk koalicji
Strony konfliktu
Stany Zjednoczone  Arabia Saudyjska  Katar  Wielka Brytania  Irak
Dowódcy
Norman Schwarzkopf, Chalid ibn Sultan Salah Abud Mahmud, Saddam Husajn
Straty
43 zabitych, 52 rannych, 2 jeńców 60–300 zabitych, 400 jeńców, dziesiątki czołgów i transporterów opancerzonych
Położenie na mapie Arabii Saudyjskiej miejsce bitwy
28°25′30″N 48°30′00″E/28,425000 48,500000

Bitwa o Al-Chafdżi – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 29–31 stycznia 1991 w trakcie I wojny w Zatoce Perskiej. Bitwa była pierwszym większym starciem lądowym pomiędzy siłami koalicji a wojskami Iraku.

Zanim doszło do ofensywy lądowej sił koalicji przeciwko Irakijczykom, Saddam Husajn zajął przybrzeżne miasto saudyjskie Al-Chafdżi, wysyłając tam 5 Dywizję Zmechanizowaną oraz elementy 1 Dywizji Zmechanizowanej i 3 Dywizji Artyleryjskiej. Atak iracki zakończył się sukcesem, pociągając za sobą wycofanie się z miasta wojsk piechoty morskiej USA oraz jednostek saudyjskich. W odwecie siły powietrzne koalicji dokonały ponad 1000 lotów koordynowanych przez system naprowadzania Northrop Grumman E-8 Joint STARS atakując 3 irackie kolumny wojskowe. W tym samym czasie książę Chalid ibn Sultan as-Saud na czele sił saudyjskich oraz katarskich w dniu 31 stycznia zajął znaczną część miasta. Bitwa zakończyła się klęską Irakijczyków, których straty wyniosły 80% dywizji.

Bibliografia

• Alastair Finlan: I wojna w Zatoce Perskiej, Amer Com S.A. Poznań 2009.