Data urodzenia |
przed 1500 |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość |
włoska |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Nagrobek Krzysztofa Szydłowieckiego w kolegiacie w Opatowie |
Bernardo Zanobi de Gianottis, w formie zlatynizowanej zapisywany też jako Bernardinus Zanobi de Gianottis, zwany Romanus (ur. przed 1500 - zm. 1541) – włoski architekt i rzeźbiarz czynny w Polsce.
Życiorys
Był synem Zanobiego Gianottiego, florentczyka, jednak związawszy się z pracowniami innych toskańczyków działających w Rzymie: Giacomo di Pietrasanta i Sebastiano Fiorentino oraz rzeźbiarza Andrea Bregno, w Polsce przedstawiał się jako Romanus.
Do Polski przybył w 1520 na dwór Zygmunta I Starego. Współpracował z Bartolommeo Berreccim przy budowie Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Jako architekt zaprojektował i zrealizował przebudowę w stylu renesansowym w latach 1531–1535 bazylikę katedralnej w Płocku, następne rozpoczął przebudowę katedry w Wilnie. W 1531 założył spółkę z dwoma innymi działającymi w Polsce artystami włoskimi – Giovannim Cinim ze Sieny i Filipem z Fiesole, z którymi wspólnie stworzył wiele wartościowych dzieł architektonicznych i rzeźbiarskich. Dzieła Bernardino Zanobi de Gianotisa przeszczepiły na polski grunt tradycję monumentalnej rzeźby nagrobkowej włoskiego renesansu i przyczyniły się do powstania miejscowej szkoły rzeźbiarskiej, opartej na stylu włoskim.
Ważniejsze dzieła rzeźbiarskie
- Nagrobek Krzysztofa Szydłowieckiego w kolegiacie w Opatowie (1533–1541, wspólnie z Giovannim Cinim)
- Nagrobek Wojciecha Gasztołda w Wilnie (ok. 1539)
- Nagrobek Stanisława Lasockiego w Brzezinach (ok. 1536)
- Nagrobek Zofii z Szydłowieckich Lasockiej w Brzezinach (ok. 1536)
Przypisuje mu się autorstwo płyty nagrobnej książąt mazowieckich Stanisława i Janusza III w kolegiacie warszawskiej (1526–1528)[1][2][3].
Przypisy
- ↑ Stefan Kieniewicz (red.): Warszawa w latach 1526-1795. Tom II. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 138. ISBN 83-01-03323-1.
- ↑ Maria i Andrzej Szypowscy: Gdy wchodzisz w progi Katedry.... Warszawa: Fundacja Artibus, 2008, s. 29. ISBN 83-86879-63-7.
- ↑ Hanna Sygietyńska: Kamień w architekturze i rzeźbie Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 11.