Śliz pospolity

Śliz pospolity
	Barbatula barbatula
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	karpiokształtne
Rodzina	przylgowate
Rodzaj	Barbatula
Gatunek	śliz pospolity
Synonimy
	Barbatula barbatulus Linnaeus, 1758; Barbatula oreas Jordan & Fowler, 1903; Cobitis barbatula Linnaeus, 1758; Cobitis barbatula pironae Nardo, 1866; Nemacheilus barbatulus Linnaeus, 1758; Nemacheilus barbatulus barbatulus Linnaeus, 1758; Nemacheilus barbatulus blackiana Bacescu-Mester, 1967; Nemacheilus barbatulus hispanica Lelek, 1987; Nemacheilus barbatulus markakulensis Men'shikov, 1939; Nemacheilus sibiricus Gratzianov, 1907; Nemachilus barbatulus Linnaeus, 1758; Nemachilus barbatulus caucasicus Berg, 1898; Nemachilus barbatulus taurica Kessler, 1877; Nemacheilus barbatulus tomianus Ruzsky, 1920; Nemachilus barbatulus vardarensis Karaman, 1928; Noemacheilus barbatulus Linnaeus, 1758; Noemacheilus barbatulus hispanica Bacescu-Mester, 1967; Noemacheilus barbulatus Linnaeus, 1758; Orthrias barbatulus Linnaeus, 1758; Orthrias oreas Jordan & Fowler, 1903;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Śliz pospolity^[3], śliz^[4], śliz zwyczajny^[5] (Barbatula barbatula) – gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny przylgowatych (Balitoridae).

Występowanie

Śliz występuje w Europie z wyjątkiem Włoch, Półwyspu Pirenejskiego, Grecji, północnej Szkocji, Norwegii, północnej Szwecji i Finlandii, przez Azję do Chin. W Polsce jest pospolity w rzekach górskich.

Śliz występuje w rzekach, zarówno nizinnych jak i górskich, oraz w wodach stojących. Żyje przy dnie, ukryty wśród kamieni, korzeni i pod nawisami brzegowymi. Jest odporny na zanieczyszczenie wody.

Opis

Śliz osiąga 12–18 (21) cm długości. Ma ciało mocno wydłużone, pokryte grubą warstwą śluzu, brzuch spłaszczony. 4 wąsiki w środkowej części wargi górnej i 2 w kącikach ust. Płetwy grzbietowa i ogonowa mają równo ścięte krawędzie.

Ubarwienie grzbietu i boków jest szarobrązowe bądź brązowozielone z ciemniejszymi plamami, brzuch jest biały lub żółtawy. Płetwy pokryte są rzędami ciemnych plamek.

Odżywianie

Śliz żywi się larwami owadów wodnych i nicieniami.

Rozród

Śliz trze się od III do V na piaszczystym lub kamienistym podłożu. Tarło odbywa się porcyjnie, samica składa ikrę na żwirze lub kamieniach. Złożona ikra jest strzeżona przez samca.

Ochrona

Na terenie Polski śliz jest objęty częściową ochroną gatunkową^[6]^[7].

Zobacz też

Przypisy

↑ Barbatula barbatula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Barbatula barbatula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
↑ Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.
↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 7 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348)
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..

Bibliografia

Barbatula barbatula. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 25 marca 2009]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[itis-1] Barbatula barbatula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Barbatula barbatula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Nikolski-3] G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.

[mszR-4] Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.

[RS-5] Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.

[RMS2014-6] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 7 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348)

[rozp2016-7] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]