 Resztki fundamentów obozu w Bad Sulza | |
| Typ | |
|---|---|
| Odpowiedzialny | |
| Rozpoczęcie działalności |
1933 |
| Zakończenie działalności |
9 lipca 1937 |
| Miejsce | |
| Liczba więźniów |
1000 |
| Narodowość więźniów | |
.svg.png.webp){kind=small}
| Typ | |
|---|---|
| Odpowiedzialny | |
| Rozpoczęcie działalności |
1940 |
| Zakończenie działalności |
1945 |
| Miejsce | |
| Liczba więźniów |
50 000 |
| Narodowość więźniów | |
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej  | |
| 51,0889°N 11,6247°E/51,088900 11,624700 | |
Konzentrationslager Bad Sulza – niemiecki obóz koncentracyjny założony w 1933 w miasteczku wypoczynkowo-sanatoryjnym Bad Sulza, w Turyngii, w Niemczech. Funkcjonował do kwietnia 1937, a później ponownie od 1940 do 1945 jako Stalag.
Historia obozu
Spośród głównych obozów KL Bad Sulza stanowi jeden z najmniej znanych i najsłabiej rozpoznanych obozów koncentracyjnych. Obóz został założony w chwili dojścia nazistów do władzy, w oparciu o doświadczenia z obozu w Dachau. Funkcjonował przy sanatorium dla nazistów, w szczególności dla SS.
Więźniowie i ofiary
Więźniami przed wojną byli w większości Niemcy (opozycja antyfaszystowska), Żydzi, Świadkowie Jehowy, homoseksualiści i inne grupy osób uznane za aspołeczne i „nieprzydatne” przez III Rzeszę. Więźniowie pracowali niewolniczo zwłaszcza przy konstrukcjach drogowych, w okolicznym kamieniołomie, jak i przy rozbudowie struktury sanatorium. Liczbę więźniów szacuje się na około tysiąc osób. Liczba ofiar nie jest oszacowana.
II wojna światowa
Od 1940 do 1945 znajdował się tu obóz jeniecki Stalag IX C, w którym przebywało w całym okresie wojny ok. 50 tysięcy jeńców: żołnierzy polskich – jeńców po wrześniu 1939, żołnierzy powstania warszawskiego, a także jeńców rosyjskich, których część wymordowano.
Dzieje powojenne
Na dawnym terenie obozu znajduje się obecnie basen kąpielowy a jego istnienie upamiętnia jedynie, niezbyt eksponowana, niewielka tablica informacyjna. Nie istnieje żadne muzeum poświęcone dziejom obozu.