Błękitny Wieżowiec
Ilustracja
Wieżowiec od strony północno-zachodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

plac Bankowy 2

Architekt

Jerzy Czyż, Andrzej Skopiński, Jan Furman, Lech Robaczyński, Marzena Leszczyńska

Inwestor

Urząd m.st. Warszawy

Wysokość całkowita

120 m

Wysokość do dachu

100 m

Kondygnacje

27

Powierzchnia użytkowa

23 545 m²

Rozpoczęcie budowy

po 1965

Ukończenie budowy

1991

Kolejni właściciele

First Property plc

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Błękitny Wieżowiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Błękitny Wieżowiec”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Błękitny Wieżowiec”
Ziemia52°14′38″N 21°00′09″E/52,243889 21,002500

Błękitny Wieżowiec (dawniej Złocisty Wieżowiec) – wieżowiec znajdujący się przy placu Bankowym 2 w Warszawie.

Opis

Budynek znajduje się w miejscu zajmowanym przed II wojną światową przez warszawską Wielką Synagogę, wysadzoną w powietrze przez Niemców 16 maja 1943[1].

Budowa wieżowca trwała wiele lat i była kilkakrotnie przerywana. Pozwolenie na budowę zostało wydane w 1965, jednak w 1967 w związku z brakami w dokumentacji oraz wątpliwościami dotyczącymi statyki konstrukcji budowę wstrzymano[2]. W 1971 po raz kolejny zmieniono konstrukcję budynku oraz inwestora (miał być przeznaczony dla centrali handlu zagranicznego Polimex-Cekop)[3]. W 1974 wznowiono budowę[4]. W 1980 Prezydium Rządu podjęło decyzję o zmianie przeznaczenia wznoszonego budynku; miał on zostać przekształcony w hotel na 850 miejsc[5]. Kolejny raz budowę wstrzymano po wybudowaniu głównej bryły. W 1985 niedokończoną inwestycję przekazano na własność miastu stołecznemu Warszawie[6]. Ze względu na pierwotny kolor elewacji budynek był nazywany „Złocistym Wieżowcem”.

W kwietniu 1988 podpisano umowę na dokończenie budowy z jugosłowiańskim konsorcjum Generalexport/Giposs[6]. Wartość kontraktu wynosiła 40,5 mln dolarów[6]. Miedzianą w kolorze elewację zastąpiono niebarwioną refleksyjną, która w pogodne dni odbija błękit nieba (stąd obecna nazwa). Była to pierwsza elewacja wykonana ze szkła refleksyjnego typu float w Warszawie[7].

Prace zakończono w 1991[8]. Wieżowiec liczy 120 metrów wysokości (z masztami anten) i 27 kondygnacji naziemnych.

Trzy piętra wieżowca przekazano Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie[9]. Wielką Synagogę upamiętnia tablica MSI umieszczona na fasadzie od strony ulicy Tłomackie.

„Klątwa rabinów”

Rekordowo długi czas budowy był tłumaczony klątwą, którą rzekomo mieli rzucić warszawscy rabini na budowę wieżowca w miejscu zburzonej Wielkiej Synagogi[10][11]. Historię budowy przedstawia film z 1985 r. Stoję więc jestem z udziałem Wiesława Drzewicza w roli narratora, wypowiadającego się w pierwszej osobie w imieniu wieżowca[12].

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Fuchs 2016 ↓, s. 19.
  2. ↑ Fuchs 2016 ↓, s. 146.
  3. ↑ Fuchs 2016 ↓, s. 154.
  4. ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 X–31 XII 1974. „Kronika Warszawy”. 2 (22), s. 177, 1974.
  5. ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 IV–30 IV 1980. „Kronika Warszawy”. 4 (44), s. 127, 1980.
  6. 1 2 3 Fuchs 2016 ↓, s. 164.
  7. ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 159. ISBN 83-908950-8-0.
  8. ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1989-2001. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2002, s. 153. ISBN 83-908950-5-6.
  9. ↑ Fuchs 2016 ↓, s. 172–173.
  10. ↑ Jerzy S. Majewski: Przedmowa [w:] Jana Fuchs, Miejsce po Wielkiej Synagodze. Warszawa: Żydowski Instytut Historyczny, 2016, s. 17. ISBN 978-83-65254-08-5.
  11. ↑ redPor, Historia Błękitny wieżowiec [online], Gazeta Wyborcza, 19 lutego 2002 [dostęp 2023-09-29] (pol.).
  12. ↑ Stoję więc jestem w bazie filmpolski.pl

Bibliografia

  • Jana Fuchs: Miejsce po Wielkiej Synagodze. Warszawa: Żydowski Instytut Historyczny, 2016. ISBN 978-83-65254-08-5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.