Asseco Resovia
Pełna nazwa

Asseco Resovia Spółka Akcyjna

Przydomek

Sovia, Reska, Pasiaki

Maskotka

wilk

Barwy

biało-czerwone

Data założenia

1910[1] (klub)
1937 (sekcja siatkarska)

Debiut w najwyższej lidze

1969

Liga

PlusLiga

Państwo

 Polska

Adres

ul. Podpromie 10, III piętro
35-051 Rzeszów

Hala sportowa

Hala Podpromie
ul. Podpromie 10
35-045 Rzeszów

Prezes

Piotr Maciąg

Trener

Giampaolo Medei

Asystent trenera

Alfredo Martilotti oraz Olieg Achrem

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa
Mecz grupy C Ligi Mistrzów 2013/2014, Paris Volley - Asseco Resovia Rzeszów, 24.10.2013
Hala Podpromie w Rzeszowie
Wnętrze Hali Podpromie
Maskotka klubu
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2006/2007
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2008/2009
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów podczas treningu w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovia Rzeszów podczas rozgrzewki przed meczem 6 Rundy Ligi Mistrzów przeciwko drużynie Trentino BetClic, 09.03.2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2009/2010
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2010/2011
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2010/2011
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2010/2011
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2010/2011
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2011/2012
Zawodnicy Asseco Resovii Rzeszów w sezonie 2011/2012
Asseco Resovia Rzeszów Mistrzem Polski w sezonie 2011/2012
Asseco Resovia Rzeszów Mistrzem Polski w sezonie 2011/2012
Asseco Resovia Rzeszów Mistrzem Polski w sezonie 2011/2012

Resovia – polski męski klub siatkarski z siedzibą w Rzeszowie. Siedmiokrotny mistrz Polski, trzykrotny zdobywca Pucharu Polski oraz zdobywca Superpucharu Polski i Pucharu CEV.

Od 17 listopada 2004 klub działa jako spółka akcyjna utworzona przez AKS Resovia. Spółka zajmuje się zawodową sekcją siatkówki mężczyzn. Sponsorem tytularnym klubu jest Asseco Poland SA. Od sezonu 2006/2007 drużyna występuje w rozgrywkach pod nazwą Asseco Resovia, gdzie człon „Resovia” odnosi się do łacińskiej nazwy „Rzeszów” (podjęte uchwałą Rady Miasta Rzeszowa), a nie, jak uprzednio, do klubu CWKS Resovia, z którym umowa przestała obowiązywać.

Historia

Sekcję siatkówki założono w 1937. Momentem przełomowym dla siatkarzy był 1955, kiedy z okazji 50-lecia klubu rozpoczęto budowę hali ROSiR-u, która w późniejszych latach była świadkiem najwspanialszych sukcesów Resovii. W 1969 siatkarze grając w nowej hali, awansowali do 1 ligi.

Największe sukcesy przyszły w latach 70. „Mistrzowie podwójnej krótkiej”, jak popularnie nazywani byli siatkarze z Rzeszowa, największe triumfy odnieśli pod wodzą trenerów Jana Strzelczyka oraz Władysława Pałaszewskiego. Plon ich pracy to 4 złote medale mistrzostw Polski (1971, 1972, 1974, 1975), tytuł wicemistrzowski (1973), brąz mistrzostw Polski(1970) oraz udział w europejskich pucharach – II miejsce w Pucharze Europy w 1973 roku i III miejsce w Pucharze Zdobywców Pucharów w 1974 r. Największy sukces klubowe wicemistrzostwo świata w 1975. Trzon ówczesnej kadry tworzyli: Bronisław Bebel, Stanisław Gościniak, Marek Karbarz, Jan Such, Alojzy Świderek, Wiesław Radomski. Rzeszowianie odgrywali czołowe role w reprezentacji Polski oraz kadrze olimpijskiej (Bebel, Such, Gościniak i Karbarz). O sile podkarpackiego klubu świadczy fakt, że reprezentanci Polski siedzieli w Resovii na ławce rezerwowych.

W sezonie 2008/2009 Resovia po ponad 20 latach przerwy wróciła na podium mistrzostw Polski, zdobywając tytuł wicemistrzowski. W sezonie 2009/2010 Resovia zadebiutowała w rozgrywkach Ligi Mistrzów, w których dotarła do 1/6 finału. Z gry w Final Four Resovię wyeliminował zespół Trentino Volley, późniejszy zwycięzca zawodów.

W sezonie 2010/2011 Resovia dotarła do półfinału Pucharu Cev. Z gry w finale Resovię wyeliminował zespół Sisley Treviso, późniejszy triumfator zawodów. Resovia zakończyła sezon z brązowym medalem mistrzostw Polski. Po trzyletniej współpracy z klubem pożegnał się trener Ljubomir Travica, a jego następcą został dotychczasowy II trener – Andrzej Kowal[2].

W sezonie 2011/2012 Resovia dotarła do finału Pucharu CEV. Musiała jednak uznać wyższość zespołu Dinamo Moskwa, po przegraniu dwumeczu 0–2. Po 37 latach oczekiwania, w 2012 roku, drużyna Asseco Resovii zdobyła tytuł mistrza Polski, po pokonaniu w finale Skry Bełchatów w stosunku 3–1.
W sezonie 2012/2013 Resovia po raz drugi z rzędu zdobyła tytuł mistrza Polski, po zwycięstwie w finale z Zaksą Kędzierzyn-Koźle w stosunku 3-2.

W sezonie 2013/2014 Resovia zdobyła medal srebrny, po pokonaniu w półfinale Zaksy Kędzierzyn-Koźle i po porażce w finale ze Skrą Bełchatów.

W sezonie 2014/2015 Resovia po roku odzyskała mistrzostwo kraju, po zwycięstwie z Treflem Gdańsk w stosunku 3-0.

W sezonie 2015/2016 Resovia organizowała turniej finałowy Ligi Mistrzów w piłce siatkowej (2015/2016), który odbył się w Tauron Arenie Kraków.

Sezon 2016/2017 Asseco Resovia zakończyła bez żadnego sukcesu. W walce o Puchar Polski drużyna z Rzeszowa odpadła w ćwierćfinale przegrawszy z Lotosem Treflem Gdańsk. W Lidze Mistrzów z trzeciego miejsca w grupie awansowała do rozgrywek play-off, w których dwukrotnie uległa włoskiemu Azimutowi Modena. W sezonie zasadniczym Plus Ligi Resovia zajęła 2. miejsce. Jednak w rozgrywkach play-off poniosła same porażki. Najpierw w półfinale ze Skrą Bełchatów 0:3 i 2:3, w rzeszowskiej hali na Podpromiu, a następnie w meczu o brązowy medal z Jastrzębskim Węglem (1:3, i w Rzeszowie 2:3). Ostatecznie rywalizację o mistrzostwo Polski Asseco Resovia zakończyła na 4. miejscu, co stanowiło koniec ośmioletniej serii medalowej (2009-2016). Przed ostatnim przegranym meczu odejście ze stanowiska trenera ogłosił Andrzej Kowal.

Bilans sezon po sezonie

Sezon Miejsce Mecze Z-P Puchary
1968/19691.
1969/1970brąz 3.
1970/1971złoto 1.
1971/1972złoto 1.
1972/1973srebro 2.srebro 2. miejsce w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych
1973/1974złoto 1.srebro Finalista Pucharu Polski,
brąz 3. miejsce w Pucharze Zdobywców Pucharów
1974/1975złoto 1.złoto Puchar Polski
1975/19767.4. miejsce w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych,
srebro 2. miejsce w KMŚ
1976/1977brąz 3.
1977/19788.
1978/19798.
1979/19804.
1980/19815.
1981/19824.
1982/19838.złoto Puchar Polski
1983/19846.
1984/19854.
1985/19866.srebro Finalista Pucharu Polski
1986/1987brąz 3.złoto Puchar Polski
1987/1988brąz 3.
1988/19896.brąz 3. miejsce w Pucharze Polski
1989/19908.
1990/19918.
1991/1992
1992/1993
1993/1994
1994/1995
1995/1996
1996/1997
1997/1998
1998/1999
1999/2000
2000/2001
2001/2002
2002/2003
2003/20041.2820-8
2004/20057.269-17
2005/20067.2812-16
2006/20075.2713-14
2007/20085.2916-134. miejsce w Pucharze Challenge
2008/2009srebro 2.2819-9
2009/2010brąz 3.3119-12srebro Finalista Pucharu Polski
2010/2011brąz 3.3524-11
2011/2012złoto 1.2922-7srebro 2. miejsce w Pucharze CEV
2012/2013złoto 1.3221-11srebro Finalista Pucharu Polski
2013/2014srebro 2.3324-9
2014/2015złoto 1.3430-4srebro 2. miejsce w Lidze Mistrzów, srebro Finalista Pucharu Polski
2015/2016srebro 2.2918-114. miejsce w Lidze Mistrzów
2016/20174.3425-9
2017/20186.3621-15
2018/20197.2613-13
2019/202013.247-17
2020/20215.3019-11
2021/20225.3015-15
2022/2023brąz 3.4130-11
2023/20244.3624-12 1. miejsce w Pucharze CEV

Poziom rozgrywek:

     najwyższy ogólnokrajowy

     drugi

     trzeci

Sukcesy

złoto Mistrzostwo Polski:

złoto Puchar Polski:

złoto Superpuchar Polski:

  • złoto 1. miejsce (1x): 2013
  • srebro 2. miejsce (2x): 2012, 2015

złoto Puchar Europy Mistrzów Klubowych / Liga Mistrzów:

Puchar Zdobywców Pucharów / Puchar CEV:

Zawodnicy

Szkoleniowcy

Kadra

Sezon 2024/2025[5]

Nr Imię i nazwisko Data ur. Wzrost Pozycja
4 Polska Krzysztof Rejno 1993 203 środkowy
5 Polska Jakub Bucki 1988 197 atakujący
6 Polska Karol Kłos 1989 201 środkowy
8 Polska Adrian Staszewski 1990 196 przyjmujący
9 Francja Stéphen Boyer 1996 196 atakujący
10 Polska Łukasz Kozub 1997 186 rozgrywający
13 Polska Michał Potera 1988 183 libero
16 Polska Paweł Zatorski 1990 184 libero
18 Słowenia Klemen Čebulj 1992 202 przyjmujący
Słowenia Gregor Ropret - Nowa “jedynka” na rozegraniu w Rzeszowie. Słoweniec potwierdza hitowy transfer 1989 192 rozgrywający
Niepotwierdzone transfery
Czechy Lukáš Vašina 1999 197 przyjmujący
Polska Bartosz Bednorz 1994 201 przyjmujący
Polska Patryk Niemiec 1997 202 środkowy
Polska Cezary Sapiński 1994 203 środkowy
Polska Dawid Woch 1997 200 środkowy

Sezon 2023/2024[6]

  • Pierwszy trener: Włochy Giampaolo Medei
  • Asystent trenera: Polska Olieg Achrem oraz Włochy Alfredo Martilotti
  • Statystyk: Polska Sergiusz Ruszel
  • Statystyk: Polska Maciej Etgens
  • Trener przygotowania fizycznego: Włochy Gabriele Dedda
  • Fizjoterapeuta: Polska Mateusz Przystaś
  • Fizjoterapeuta: Polska Jan Wójcik
  • Kierownik drużyny: Polska Marcin Flis
  • Menedżer drużyny: Polska Mateusz Bąk
Nr Imię i nazwisko Data ur. Wzrost Pozycja
1 Norwegia Jonas Kvalen (do 30.11.2023) 1992 196 przyjmujący
2 Polska Jakub Lewandowski (od 20.01.2024) 1996 204 środkowy
3 Polska Michał Kędzierski 1994 194 rozgrywający
4 Polska Krzysztof Rejno 1993 203 środkowy
5 Polska Jakub Bucki 1988 197 atakujący
6 Polska Karol Kłos 1989 201 środkowy
7 Polska Jakub Kochanowski 1997 199 środkowy
8 Polska Adrian Staszewski 1990 196 przyjmujący
9 Francja Stéphen Boyer 1996 196 atakujący
10 Polska Łukasz Kozub (od 15.12.2023) 1997 186 rozgrywający
11 Polska Fabian Drzyzga (kapitan) 1990 196 rozgrywający
13 Polska Michał Potera 1988 183 libero
14 Francja Yacine Louati 1992 198 przyjmujący
16 Polska Paweł Zatorski 1990 184 libero
17 Polska Bartłomiej Mordyl 1995 201 środkowy
18 Słowenia Klemen Čebulj 1992 202 przyjmujący
59 Stany Zjednoczone Torey Defalco 1997 198 przyjmujący
94 Polska Miłosz Wróbel 2006 205 środkowy

Trenerzy

Nazwisko Okres
Polska Jan Such20033 grudnia 2007
Polska Andrzej Kowal3 grudnia 20072008
Chorwacja Ljubomir Travica200820 kwietnia 2011
Polska Andrzej Kowal20 kwietnia 201123 kwietnia 2017
Włochy Roberto Serniottimaj 20173 grudnia 2017
Polska Andrzej Kowal4 grudnia 201728 października 2018
Rumunia Gheorghe Crețu28 października 20186 kwietnia 2019
Polska Piotr Gruszka9 maja 201930 stycznia 2020
Polska Wojciech Serafin30 stycznia 202011 lutego 2020
Włochy Emanuele Zanini11 lutego 20205 kwietnia 2020
Włochy Alberto Giuliani5 kwietnia 202028 grudnia 2021
Argentyna Marcelo Méndez28 grudnia 202112 maja 2022
Włochy Giampaolo Medei7 czerwca 20222024
Finlandia Tuomas Sammelvuo[7]2024

Występy w europejskich pucharach

Obcokrajowcy w zespole

Lata gry Imię i nazwisko Pozycja
2004-2005Ukraina Serhij Żywołożnyjprzyjmujący
2005-2007Słowacja Dušan Kubicalibero
2006-2008Czechy Karel Kvasničkaprzyjmujący
2006-2007Norwegia Geir Eithunprzyjmujący
2007-2011Serbia Ivan Ilićrozgrywający
2007-2009Kuba Ihosvany Hernández Riveraśrodkowy
2007-2009Serbia Aleksander Mitrovićprzyjmujący
2008-2010Finlandia Mikko Oivanenatakujący
2009-2016Białoruś Polska Olieg Achremprzyjmujący
2009
(do 31.12.2009)
Estonia Ardo Kreekśrodkowy
2009-2010
2018

(do 13.12.2018)
Brazylia Rafael Redwitzrozgrywający
2010-2011WłochyPolska Michele Baranowiczrozgrywający
2010-2011Włochy Matej Černičprzyjmujący
2010-2011Stany Zjednoczone Ryan Millarśrodkowy
2010-2012Niemcy Georg Grozeratakujący
2011-2012Rumunia Adrian Radu Gontariuatakujący
2011-2012Czarnogóra Marko Bojićprzyjmujący
2011-2015Stany Zjednoczone Paul Lotmanprzyjmujący
2011-2018CzechyPolska Lukáš Ticháčekrozgrywający
2012-2013Serbia Nikola Kovačevićprzyjmujący
2012-2018Niemcy Jochen Schöpsatakujący
2013-2016Bułgaria Nikołaj Penczewprzyjmujący
2013-2014Węgry Péter Veresprzyjmujący
2014-2015
2016-2017
Serbia Marko Ivovićprzyjmujący
2014-2016Stany Zjednoczone Russell Holmesśrodkowy
2015-2016Ukraina Dmytro Paszyckiśrodkowy
2015-2017Stany Zjednoczone Thomas Jaeschkeprzyjmujący
2015-2016 Julien Lyneelprzyjmujący
2016-2017Kanada Gavin Schmittatakujący
2016-2017Kanada Frederic Wintersprzyjmujący
2016-2017Kanada John Perrinprzyjmujący
2016-2019
2022-2023

(do 24.03.2023)
Francja Thibault Rossardprzyjmujący
2017-2018Finlandia Elviss Krastinsprzyjmujący
2018
(od 02.03.2018)
Barthélémy Chinenyeześrodkowy
2018-2019Stany Zjednoczone David Smithśrodkowy
2018-2019 Nicolas Szerszenprzyjmujący
2018-2020Stany Zjednoczone Kawika Shojirozgrywający
2018-2020Australia Luke Perrylibero
2019-2020Belgia Tomas Rousseauxprzyjmujący
2019-2020Kanada Nicholas Hoagprzyjmujący
2019-2020Francja Nicolas Marechalprzyjmujący
2020-2021Stany Zjednoczone Jeffrey Jendrykśrodkowy
2020-2021Estonia Robert Tähtprzyjmujący
2020-2021
(od 07.12.2020)
Włochy Simone Parodiprzyjmujący
2020-2022Estonia Timo Tammemaaśrodkowy
2020-Słowenia Klemen Čebuljprzyjmujący
2021-2022Belgia Sam Derooprzyjmujący
2021-Słowenia Jan Kozamernikśrodkowy
2022-Stany Zjednoczone Torey Defalcoprzyjmujący
2023
(od 31.01.2023)
Brazylia Maurício Borges Silvaprzyjmujący
2023-Norwegia Jonas Kvalenprzyjmujący
2023-Francja Yacine Louatiprzyjmujący
2023-Francja Stéphen Boyeratakujący
2024-Słowenia Gregor Ropretrozgrywający

Klub kibica

Klub Kibica Asseco Resovii

Stowarzyszenie nosi nazwę Stowarzyszenie Sympatyków Piłki Siatkowej Resovia w Rzeszowie (w skrócie SSPS Resovia), którego siedzibą jest miasto Rzeszów. Działa na podstawie ustawy Prawo o stowarzyszeniach.

Zobacz też

Przypisy

  1. Głos Rzeszowski w Podkarpackiej Bibliotece Cyfrowej – w latach 1905–1909 nie ma żadnej wzmianki o tym klubie.
  2. Ljubo dziękujemy! Andrzej Kowal I trenerem Asseco Resovii.. assecoresovia.pl. [dostęp 2011-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-30)]. (pol.).
  3. PL: Resovia ze zwycięstwem i brązowym medalem na koniec sezonu. siatka.org. (pol.).
  4. Druga europejska korona zdobyta! Asseco Resovia z Pucharem CEV. siatka.org. (pol.).
  5. LIGI POLSKIE>SEZON 2024/2025>TRANSFERY > PLUSLIGA. siatka.org. (pol.).
  6. Asseco Resovia Rzeszów. plusliga.pl. (pol.).
  7. Trefl Gdańsk. Igor Juricić: Nie widziałem siebie w dalszym projekcie, a klub mnie. sport.trojmiasto.pl. Cytat: Najkonkretniejsza była z Asseco Resovii. Klub był zainteresowany, ale ostatecznie postawił na Tuomasa Sammlvuo

Bibliografia

  • Krzysztof Mecner: 80 lat polskiej siatkówki. Olsztyn: Hakus, 2001. ISBN 83-86926-08-2. (pol.).
  • Marcin Kalita, Paweł Wołosik, Kamil Drąg, Kamil Składowski: Polska siatkówka. Ringier Axel Springer Polska. ISBN 978-83-7813-410-7.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.