Arator (VI wiek) – łaciński poeta, archidiakon Rzymu i autor eposu w dwóch księgach (336 heksametrów) O dziejach apostolskich, który zadedykował papieżowi Wigiliuszowi. Podobno recytował go publicznie w roku 544. W utworze tym, wbrew roszczeniom Konstantynopola, Arator nazywa biskupa Rzymu princeps ecclesiae („książę Kościoła”).
Bibliografia
- Wincenty Myszor, Arator [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I-VII w. Mały słownik, wyd. Verbinum, Warszawa 2001.
- ISNI: 0000000408104197
- VIAF: 262013133, 262416962
- LCCN: n84076774
- GND: 118503804
- LIBRIS: nl036d164dnmk1w
- BnF: 121546995
- SUDOC: 031077226
- SBN: BVEV045268
- NLA: 50213137
- NKC: ola2002153581
- BNE: XX954559
- NTA: 071772111
- BIBSYS: 90773909
- Open Library: OL4916018A
- PLWABN: 9810585034605606
- NUKAT: n2006122838
- J9U: 987007296309405171
- PTBNP: 414118
- CANTIC: a12001879
- CONOR: 238541155
- BLBNB: 001015354
- WorldCat: lccn-n84076774
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.