Faidherbia albida w Burkina Faso | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Faidherbia | ||
Gatunek |
Faidherbia albida | ||
Nazwa systematyczna | |||
Faidherbia albida (Delile) A.Chev. Rev. Bot. Appl. Agric. Trop. 14: 876. 1934[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
Faidherbia albida (Forssk.) Hayne – gatunek roślin z rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.), reprezentujący monotypowy rodzaj Faidherbia[6]. Występuje naturalnie w całej Afryce, na Bliskim Wschodzie i na Wyspie Wniebowstąpienia[7].
Morfologia
- Pokrój
- Drzewo osiągające wysokość do 30 m i średnicę pnia do 2 m[8]. Korona u młodych drzew ma kształt odwróconego stożka, u starszych czaszy. Kora na pniach i gałęziach szara, szorstka, głęboko popękana i łuszcząca się[9].
- Pędy
- Młode pędy mają barwę od białawej do kremowej. Pokryte są kolcami o długości do 5 cm[9].
- Liście
- Siwo-zielone, nieparzysto-pierzaste, złożone z 12-23 listków, które częściowo zachodzą na siebie. Każdy z nich ma długość ok. 12 mm i szerokość 5 mm. Na ogonkach liściowych brak gruczołów, ale występują pomiędzy listkami[9].
- Kwiaty
- Kremowe, silnie pachnące, zebrane w kwiatostany[9].
- Owoce
- Strąki o barwie od jasnopomarańczowej do czerwonobrunatnej. Mają długość 10-15 cm i szerokość 2-3 cm. Zawierają po 10-20 błyszczących, ciemnobrązowych nasion z małą, charakterystyczną bulwką[9].
Biologia i ekologia
Jest jednym z najszybciej rosnących drzew w Afryce. Występuje na sawannach i terenach zalewowych dużych rzek, na madach rzecznych, ale jest też odporna na suszę. W Senegalu rośnie na piaszczystym podłożu, na terenach, w których woda znajduje się dopiero na głębokości 80 m. Często tworzy rozległe, jednogatunkowe drzewostany. W odróżnieniu od akacji (rodzajów Senegalia i Vachellia) rosnących w Afryce zrzuca liście w porze deszczowej, a wyrastają jej nowe na początku pory suchej. Jest odporna na przymrozki. Nasiona kiełkują w czasie od 2 do 5 dni[9].
Znaczenie
- Jej liście i młode pędy stanowią na sawannach pokarm dla słoni, żyraf i antylop[9].
- Przez miejscową ludność liście i młode pędy są wykorzystywane jako pasza dla zwierząt domowych, co ma szczególne znaczenie, gdyż tworzy ona liście w porze suchej, gdy większość innych gatunków drzew zrzuca liście[9].
- W medycynie ludowej wywar z kory jest stosowany w leczeniu biegunki, krwawienia i zapalenia oczu, a także jako emetyk[9].
- Nasiona są dla ludzi jadalne, trzeba jednak usunąć z nich łupinę. Przez miejscową ludność zjadane są również strąki. Przygotowanie ich do spożycia polega na wysuszeniu i roztarciu na mąkę[9].
- W Namibii paski z kory są stosowane jako nici dentystyczne[9].
- Akacja jest 29 razy wymieniona w Biblii. Zdaniem badaczy roślin biblijnych z drewna Faidherbia albida wykonane były drążki, na których niesiono Arkę Przymierza i z których zbudowano Namiot Spotkania. Wskazuje na to fakt, że drewno akacjowe na budowę Arki Przymierza było przywiezione z Egiptu (tak podaje Midrasz), oraz to, że drążki, na których ją niesiono, musiały mieć długość około 15 m[8].
- W niektórych państwach Afryki jest sadzona w zadrzewieniach krajobrazowych[9].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
- ↑ The International Plant Names Index. [dostęp 2014-12-03].
- ↑ The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
- ↑ Faidherbia albida, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Faidherbia A.Chev.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-10].
- ↑ Faidherbia albida. [dostęp 2014-11-20].
- 1 2 Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Faidherbia albida Del. A. Chev.. [dostęp 2014-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-16)].