.png.webp) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
19 maja 1851 |
| Numer kolejny |
14 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,5850 au |
| Mimośród |
0,1674 |
| Peryhelium |
2,1523 au |
| Aphelium |
3,0177 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 57 dni 3 godziny |
| Średnia prędkość |
18,40 km/s |
| Inklinacja |
9,11° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
152 km |
| Masa |
6,3 × 1018 kg |
| Średnia gęstość |
2? g/cm3 |
| Okres obrotu |
(15 h 36 min) h |
| Albedo |
0,16 |
| Jasność absolutna |
6,30m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~ 170 K |
| Satelity naturalne |
brak danych |
.svg.png.webp){kind=small}
(14) Irene – jedna z większych planetoid z pasa głównego.
Odkrycie
Planetoida została odkryta przez Johna Russella Hinda 19 maja 1851 roku w Londynie.
Jej nazwa pochodzi od mitologicznej Ejrene bogini pokoju, jednej z Hor, córki Zeusa i Temidy.
Orbita
Orbita (14) Irene jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 9,11°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lata i 57 dni krążąc w średniej odległości 2,59 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,40 km/s.
Właściwości fizyczne
(14) Irene ma średnicę ok. 152 km. Jej albedo wynosi 0,16, a jasność absolutna to 6,3m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 170 K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S.
Zobacz też
Bibliografia
- (14) Irene w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (14) Irene w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (14) Irene w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)