Łagier

Łagier lub łagr, również (oficjalnie do 1930) koncłagier (ros. лагерь, концлагерь) – obóz koncentracyjny[1], obóz pracy przymusowej w Rosji bolszewickiej (1918–1922) i w ZSRR (1922–1987), w którym więźniów zmuszano do ciężkich prac powodujących często wyniszczenie i śmierć. Od 1930 obozy koncentracyjne w ZSRR były zorganizowane w system Gułagu, ich liczba i liczebność więźniów skokowo wzrosła, a niewolnicza praca przymusowa więźniów stała się ważnym elementem gospodarki ZSRR.

Współcześnie wyłącznie w języku potocznym bądź żargonie dziennikarskim – nieformalne określenie na obóz pracy przymusowej (kolonię karną) w Chinach, Korei Północnej, Rosji, Białorusi.

Do radzieckich obozów trafiali wszyscy bez względu na wiek, rasę, stanowisko, światopogląd i płeć[2].

Liczba więźniów sowieckich łagrów w latach 1934 - 1953 (do śmierci Stalina), wedle stanu na 1 stycznia danego roku[3][4]:

Rok Liczba wszystkich więźniów w łagrach Liczba więźniów politycznych (osadzonych z powodu tzw. działalności kontrrewolucyjnej) Procent więźniów politycznych w liczbie wszystkich osadzonych
1934 510 307 135 190 26,5
1935 725 483 118 256 16,3
1936 839 406 105 849 12,6
1937 820 881 104 826 12,8
1938 996 367 185 324 18,6
1939 1 317 195 454 432 34,5
1940 1 344 408 444 999 33,1
1941 1 500 524 420 293 28,0
1942 1 415 596 407 988 28,8
1943 983 974 345 397 35,1
1944 663 594 268 861 40,5
1945 715 505 289 351 40,4
1946 746 871 333 883 44,7
1947 808 839 427 653 52,9
1948 1 108 057 416 156 37,6
1949 1 216 361 420 696 34,6
1950 1 416 300 578 912 40,9
1951 1 533 767 475 976 31,0
1952 1 711 202 480 766 28,1
1953 1 727 970 465 256 26,9

Zobacz też

Przypisy

  1. Członkowie komisji Jansona w publicznych przemówieniach przestali się na przykład posługiwać zwrotem „koncłagier” (obóz koncentracyjny). Od 7 kwietnia 1930 wszystkie oficjalne dokumenty odnosiły się do sowieckich obozów koncentracyjnych jako do „isprawitielno-trudowych łagieriej” (ITŁ), czyli obozów pracy poprawczej – w późniejszych czasach nie używano już żadnego innego terminu. Anne Applebaum: Gułag, s. 83, Warszawa 2005, Wydawnictwo Świat Książki, ISBN 83-7391-304-1.
  2. Wydawnictwo "Lech"., Łagry : rosyjska rzeczywistość, Busko-Zdrój: Wydawnictwo Lech, 2018, ISBN 978-83-940947-0-6, OCLC 1084520661 [dostęp 2019-07-29].
  3. В.Н. Земсков, ГУЛаг (историко-социологический аспект), „Социологические исследования” (6-7), 1991.
  4. ГУЛАГ (историко-социологический аспект) :: Федеральный образовательный портал - ЭКОНОМИКА, СОЦИОЛОГИЯ, МЕНЕДЖМЕНТ [online], ecsocman.hse.ru [dostęp 2021-05-02].

Bibliografia, literatura

  • Anne Applebaum: Gulag. A History, New York 2003, ISBN 0-7679-0056-1, wydanie polskie Gułag, Warszawa 2005, ISBN 83-7391-304-1.
  • Stanisław Ciesielski: GUŁag. Radzieckie obozy koncentracyjne 1918-1953, Warszawa 2010, Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, ISBN 978-83-7629-203-8.
  • Robert Conquest: The Great Terror (1968), wydanie uzupełnione: The Great Terror: A Reassessment (1990) ISBN 0-19-505580-2; wydanie polskie: Wielki Terror (1997), ISBN 83-902063-9-0.
  • Anatol Krakowiecki: Książka o Kołymie, wydanie 2, London 1987, Wydawnictwo Veritas, ISBN 0-948202-05-X.
  • Aleksandr Sołżenicyn: Archipelag Gułag 1918-1956, wydanie polskie Warszawa 1990, ISBN 83-85135-00-6, Poznań 2008, ISBN 978-83-7510-343 (tomy 1-3).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.